Του Γιάννη Καραμήτρου
Σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης ψήφισε τον νέο νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Με μια συμφωνία των αστικών κοινοβουλευτικών κομμάτων που έχουμε να δούμε πολλά χρόνια τώρα, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ ψήφισαν τον νόμο με πλειοψηφία των 4/5 στη Βουλή. Πλήρως συντεταγμένες και ευθυγραμμισμένες όλες οι δυνάμεις του συστήματος προσπαθούν να παγώσουν τον λαό και να καθηλώσουν το λαϊκό και φοιτητικό κίνημα. Το σύστημα επείγεται να αντιστοιχήσει την εκπαίδευση στη νέα κοινωνική πραγματικότητα, στη νέα ταξική διαστρωμάτωση που έχει διαμορφωθεί από την πολιτική του μνημονίου. Είναι άμεση και ζωτική η ανάγκη για το σύστημα να την αντιστοιχήσει στη νέα πραγματικότητα της μαζικής ανεργίας και της προλεταριοποίησης μεγάλων κομματιών των μικρών και μεσαίων στρωμάτων, στις νέες εργασιακές σχέσεις που έχει επιβάλλει το κεφάλαιο στη βάση του νέου ταξικού συσχετισμού που έχει διαμορφωθεί.
Για αυτόν τον λόγο ΄΄γκρεμίζει΄΄ το πανεπιστήμιο όπως το ξέραμε και το ξαναστήνει από την αρχή. Εισάγει οικονομικούς και εξεταστικούς φραγμούς ανυπέρβλητους, πλέον, για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία. Καταργεί πλήρως και τα τελευταία υπολείμματα της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Με το ν+2, τα δίδακτρα, τα προαπαιτούμενα, τις υποχρεωτικές παρακολουθήσεις, τους κύκλους σπουδών, την κατάργηση του δωρεάν βιβλίου και των δωρεάν παροχών, το όριο στην αποτυχία ενός μαθήματος, τα πειθαρχικά, τις διαγραφές, οδηγεί στη μαζική αποθάρρυνση από τις σπουδές και στη μαζική αποβολή φοιτητών από την τρίτη βαθμίδα. Το πάει ακόμα πιο πέρα από την Μπολόνια και εισάγει κύκλο στον πρώτο κύκλο, θεσμοθετώντας την εκπαίδευση τύπου ΙΕΚ και μέσα στην τρίτη βαθμίδα. Καταργεί τα πτυχία. Τα αντικαθιστά με τίτλους σπουδών, πιστωτικές μονάδες και με μια πλήρως εξατομικευμένη διαδρομή για τον κάθε φοιτητή και σπουδαστή. Καταργεί το άσυλο, την ελευθερία σκέψης και δράσης των συλλόγων, των γενικών συνελεύσεων, δίνει ισχυρό χτύπημα στο φοιτητικό και σπουδαστικό συνδικαλισμό. Επιπλέον, επιχειρεί να καταργήσει και να συγχωνεύσει δεκάδες πανεπιστήμια και να διαμορφώσει ένα μικρό και ευέλικτο πανεπιστήμιο που θα ανταποκρίνεται στο χαρακτήρα της εξαρτημένης και παραρτημοποιημένης ελληνικής οικονομίας και στις μεταβαλλόμενες κάθε φορά ανάγκες του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου.
Τι σημαίνουν αυτά; Ότι θέλουν να τελειώνουν με το μαζικό πανεπιστήμιο που αντιστοιχούσε σε ανάγκες και συσχετισμούς μιας άλλης εποχής. Ακόμα περισσότερο, θέλουν να τελειώνουν με τη μαζική εκροή πτυχιούχων από τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, θέλουν να τελειώνουν με το φαινόμενο της μαζικής ανεργίας πτυχιούχων, που χρόνια τώρα τους ταλανίζει. Επιπλέον, θέλουν να τελειώνουν γρήγορα, γιατί η πολιτική του μνημονίου σε συνδυασμό με το φαινόμενο της μαζικής ανεργίας πτυχιούχων είναι ένα πολύ, μα πάρα πολύ, εκρηκτικό μίγμα. Κι αυτό το γνωρίζουν. Συγχρόνως θέλουν να επιβάλουν τη μαζική αμορφωσιά. Να αντιστοιχήσουν το μορφωτικό επίπεδο που κατάκτησε αυτός ο λαός στα νέα κοινωνικά και ταξικά δεδομένα. Πολλοί φτωχοί και αγράμματοι και λίγοι πλούσιοι και γραμματισμένοι, που θα έλεγε κι ο λαός. Γιατί και αυτό αποτελεί παράγοντα κοινωνικού ελέγχου και κοινωνικής “σταθερότητας”.
Γι' αυτό η πρεμούρα, η βιασύνη, η αλλαγή εκ βάθρων. Γι' αυτό σύσσωμο το κεφάλαιο δίνει αυτή τη μάχη. Γιατί κρίνονται πολλά. Γι' αυτό και η μάχη θα είναι σκληρή και δύσκολη. Θα είναι παρατεταμένη. Γιατί πρόκειται για μια ταξική μάχη, για έναν ταξικό πόλεμο που από τη μια το κεφάλαιο με τη στήριξη της τρόικας και της διεθνούς κεφαλαιοκρατίας προσπαθεί να τσακίσει τα λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις στην εκπαίδευση και από την άλλη ο λαός και η νεολαία προσπαθούν να συγκροτήσουν τις δυνάμεις τους και να δώσουν αυτή τη μάχη.
Είναι και κάτι ακόμη. Το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα. Το καμάρι και η προμετωπίδα της λαϊκής και νεολαιίστικης πάλης. Ο πυροδότης εξεγέρσεων και αντιστάσεων αυτού του λαού. Και που το έχουν βάλει στο μάτι καιρό τώρα, που θέλουν να το δαμάσουν, να το καταστείλουν. Γιατί ξέρουν πως μπορεί ξανά να αποτελέσει τον φάρο και την ελπίδα της λαϊκής υπόθεσης, τον πυροδότη της λαϊκής πάλης. Γιατί ξέρουν πως μπορεί να συσπειρώσει γύρω του και ευρύτερα κομμάτια λαού και νεολαίας. Ιδιαίτερα στις σημερινές εποχές της μαζικής ανεργίας και της εξαθλίωσης. Σ' αυτή τη βάση, το ζήτημα για το σύστημα τίθεται σε πολιτική, ταξική βάση.
Με τον ίδιο τρόπο τίθεται και για εμάς. Γιατί είναι ξεκάθαρο με το τι έχουμε να κάνουμε. Σ' αυτή τη βάση καταλαβαίνουμε πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή, άλλη διέξοδος από τον αγώνα. Έναν αγώνα που δεν αφορά μόνο τους φοιτητές και τους σπουδαστές, ούτε καν όλο τον χώρο της εκπαίδευσης. Αφορά όλο το λαό.
Ο αγώνας μόλις ξεκίνησε. Έχει ακόμα δρόμο μπροστά του. Ήδη από το ξεκίνημά του άρχισαν να γίνονται αντιληπτοί οι εχθροί και οι ψεύτικοι φίλοι του κινήματος. Η διπρόσωπη στάση των δυνάμεων του συστήματος ΠΑΣΠ και ΔΑΠ, που είναι ενάντια στον αγώνα αλλά θέλουν να είναι “μέσα” στο ξέσπασμα ώστε να το υπονομεύουν με τη γραμμή της διόρθωσης πλευρών του νόμου. Που όλως τυχαίως αυτές έχουν να κάνουν με τη συνδιοίκηση και τις καρέκλες. Η υποκρισία της ψευτοαριστεράς, της ΠΚΣ, της μεγαλοστομίας και του ΄΄ταξικού΄΄ λόγου. Που σε μια τόσο κρίσιμου χαρακτήρα μάχη δεν στήριξε, δεν προετοίμασε τις καταλήψεις. Που όχι μόνο εναντιώνεται στο ξέσπασμα, που δεν μιλάει καν για τους φραγμούς και την ταξική ουσία του νόμου παρά μόνο για την έρευνα, αποπροσανατολίζοντας από τα επίδικα.
Από την άλλη, στο μπλοκ των καταλήψεων φάνηκε ο εκλογικός κρετινισμός της ΕΑΑΚ, που -αντί να συγκροτεί την κατεύθυνση της ανατροπής του νόμου- συγκροτεί την κατεύθυνση “να πέσει η κυβέρνηση”. Να γίνουν, δηλαδή, εκλογές. Και να βγει ποιος, θα ρωτήσουμε εμείς. Και, εάν βγει κάποιος άλλος, θα σταματήσουν τότε οι φοιτητές να πληρώνουν δίδακτρα ή μήπως θα πέσει ο νόμος;
Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Για μας η ανατροπή του νόμου μπορεί να είναι μόνο υπόθεση πάλης και αγώνα. Αυτόν που έχει ήδη ξεκινήσει και έχει ακόμα δρόμο μπροστά του. Αυτόν που θα έχει πολλές άμπωτες και παλίρροιες, είναι όμως πραγματικός μονόδρομος για τη μεγάλη λαϊκή και νεολαιίστικη πλειοψηφία. Μέχρι οι φοιτητικές και σπουδαστικές μάζες να καταλάβουν ποιους έχουν απέναντι τους. Μέχρι να πιστέψουν πως μπορούν και πρέπει να νικήσουν και να ανατρέψουν το ταξικό τερατούργημα του νέου νόμου.
