Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) που ανακοινώθηκαν στις αρχές του Αυγούστου, το Μάη του 2011 οι άνεργοι έφτασαν τις 822.198 και σε ποσοστό το 16,6%. Τον αντίστοιχο μήνα του 2010 οι άνεργοι ήταν 602.000, αυξήθηκαν δηλαδή μέσα σε ένα χρόνο κατά 220.534 άτομα. Βέβαια, ο αριθμός των εργαζομένων που θα χάσουν τη δουλειά τους είναι ατελείωτος, αφού όλες οι εκτιμήσεις που δημοσιεύονται στον Τύπο αναφέρουν πως μέχρι το τέλος του χρόνου θα προστεθούν στο στρατόπεδο της ανεργίας άλλοι 180.000 άνεργοι και θα φτάσουν συνολικά το 1.000.000. Να σημειώσουμε πως τα παραπάνω στοιχεία δεν παρουσιάζουν την πραγματική εικόνα της εφιαλτικής πραγματικότητας, καθώς, με βάση τα κριτήρια, όπως η ίδια η ΕΛΣΤΑΤ ανακοινώνει, δεν θεωρείται άνεργος κάποιος που έχει δουλέψει έστω και μια ώρα τη βδομάδα πριν από την καταγραφή.
Τα παραπάνω παρουσιάζουν τη μια πλευρά της πραγματικότητας που πρέπει να συμπληρωθεί και με αυτά των μισοάνεργων ή, όπως αλλιώς τους αποκαλούν, μερικώς απασχολούμενων, οι οποίοι ανέρχονται σε περισσότερους από 700.000, καθώς και αυτών που εργάζονται (πάνω από 300.000) στη λεγόμενη μαύρη εργασία, ανασφάλιστοι και ένα μεγάλο μέρος με τη μορφή της μερικής απασχόλησης. Ετσι, με βάση τα παραπάνω δεδομένα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι οι άνεργοι και οι μισοάνεργοι της χώρας μας ξεπερνάνε το 30%.
Βέβαια η ανεργία, στις σημερινές συνθήκες οξυμένης και παρατεταμένης κρίσης του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς παντού στον κόσμο. Σε κάθε χώρα τα τελευταία 2-3 χρόνια έχει διπλασιαστεί και παραμένει σε ανοδική πορεία. Στη χώρα μας έχει υπερδιπλασιαστεί και στο αμέσως επόμενο διάστημα θα γνωρίσει μεγαλύτερη διόγκωση. Αυτό σημαίνει διεύρυνση της φτώχειας και της ανέχειας που θα κάνουν τις συνθήκες ζωής των λαϊκών οικογενειών δυσβάσταχτες. Πολύ περισσότερο αφού σε κάθε οικογένεια του εργαζόμενου λαού αντιστοιχεί και ένας άνεργος ή μισοάνεργος. Εδώ να σημειώσουμε πως, με τα στοιχεία για την ανεργία που ανακοίνωσε ο ΟΑΕΔ στις 23 Αυγούστου του 2011 για το μήνα Μάη αυτής της χρονιάς, οι εγγεγραμμένοι άνεργοι είναι 699.658 άτομα, λιγότεροι κατά 122.000 άτομα από την αντίστοιχη έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ. Αυτή η διαφορά οφείλεται στο γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος των ανέργων δεν αναζητάει δουλειά μέσω του ΟΑΕΔ γιατί δεν ελπίζει να του βρει.
Σχετικά με την απότομη αύξηση της ανεργίας, που από το Σεπτέμβρη θα πάρει μορφή χιονοστιβάδας, να πούμε πως πριν από τρία χρόνια, και συγκεκριμένα το Μάη του 2008, οι άνεργοι ανέρχονταν, με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, σε 324.777 άτομα. Μιλάμε δηλαδή για τριπλασιασμό της ανεργίας μέσα σε τρία χρόνια!
Τα πρόσφατα στοιχεία που δημοσίευσε ο ΟΑΕΔ σχετικά με τον αριθμό των ανέργων που δικαιούνται ταμείο ανεργίας αναφέρουν πως το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων (αφορά τον αριθμό των δικαιούχων που πληρώθηκαν εντός του αντίστοιχου μήνα) κατά το μήνα Ιούλιο ανέρχεται σε 205.534 άτομα. Και συνεχίζει: Το σύνολο του αριθμού των δικαιούχων που πληρώθηκαν και στο τέλος του μήνα συνεχίζουν να έχουν δικαίωμα επιδότησης ανέρχεται σε 174.742 άτομα. Γίνεται έτσι φανερό πως όλο και λιγότερος αριθμός ανέργων δικαιούται του επιδόματος ανεργίας και μάλιστα την ίδια στιγμή που αυτή διογκώνεται. Με δυο λόγια, ο ένας στους τέσσερεις άνεργους επιδοτείται και μάλιστα μειώνεται και το διάστημα της επιδότησης σαν αποτέλεσμα των αντεργατικών νόμων που προηγήθηκαν.
Αλλά και για όσους άνεργους δικαιούνται το επίδομα, αυτό φτάνει στα 454 ευρώ το μήνα, τα οποία δεν μπορούν να καλύψουν στο ελάχιστο τις στοιχειώδεις ανάγκες. Το ίδιο ισχύει και για τους εκατοντάδες χιλιάδες μισοάνεργους που ο μισθός τους μπορεί να κυμαίνεται από 50 ευρώ μέχρι και 500 ευρώ το μήνα στην καλύτερη περίπτωση.
Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του προβλήματος της ανεργίας θα πρέπει να δούμε τον άνεργο στο πλαίσιο της οικογένειάς του, αφού δεν έχει να θρέψει μόνο τον εαυτό του. Εάν υποθέσουμε πως σε μια οικογένεια εργάζονται τα δύο μέλη της και το ένα είναι άνεργο, αυτό σημαίνει αυτόματα μείωση του εισοδήματος της κάθε εργαζόμενης οικογένειας κατά 50%. Και δεν πρόκειται για ένα περιορισμένο διάστημα, αλλά για ένα αρκετά μεγάλο, ίσως και για πολλά χρόνια. Αυτή είναι η μια πλευρά του προβλήματος. Υπάρχει και αυτή της μείωσης των μισθών γι' αυτούς που εργάζονται και που έχει μειωθεί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο κατά 20-30%. Εχουμε συνεπώς μια ραγδαία μείωση του εισοδήματος των εργατικών και λαϊκών οικογενειών που οι όροι διαβίωσής τους έχουν σχεδόν εξατμιστεί. Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση. Με δυο λόγια, η ζωή του εργαζόμενου λαού έχει γίνει κόλαση! Η ελπίδα για να βρει δουλειά ο άνεργος έχει απομακρυνθεί για το μακρινό μέλλον, ενώ για το άμεσο δεν υπάρχει!
Και δυστυχώς τα χειρότερα δεν έχουν έρθει. Η επίθεση στον εργαζόμενο λαό έχει πάρει μορφή καταιγίδας, οι μισθοί μειώνονται, η ακρίβεια και η ανεργία πάνε στα ύψη, οι συνθήκες δουλειάς και διαβίωσης έχουν γίνει εφιαλτικές. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση και όλο το αστικό μπλοκ της υποτέλειας και της εξάρτησης από τους ιμπεριαλιστές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των ΗΠΑ απειλούν και τρομοκρατούν καθημερινά τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία. Εκβιάζουν και απειλούν τους άνεργους και τους πεινασμένους αλλά και αυτούς που εργάζονται για να αποδεχτούν τη χειροτέρευση των όρων δουλειάς και επιβίωσής τους. Τους τρομοκρατούν με την απειλή της χρεοκοπίας της χώρας και ταυτόχρονα κάνουν τα πάντα για να ενισχύσουν το μεγάλο κεφάλαιο ξένο και ντόπιο.
Σε αυτή την τρομοκρατία οι εργαζόμενες μάζες, η νεολαία και οι άνεργοι της χώρας μπορούν να δώσουν τη δική τους απάντηση μέσα από την ανάπτυξη της πάλης τους. Να μην αποδεχτούν τις απειλές και τα εκβιαστικά διλήμματα και να μπουν στο μαζικό αγώνα και να ενισχύσουν την αντίστασή τους. Να συγκροτήσουν παντού όπου ζουν και εργάζονται επιτροπές αντίστασης και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Τα συμφέροντα των λαϊκών μαζών κρίνονται στους μαζικούς αγώνες και μέσω αυτών των αγώνων μπορούν να υπάρξουν κατακτήσεις.
Να ενισχύσουμε και να συγκροτήσουμε παντού επιτροπές ανέργων και μαζί με όλο τον κόσμο της δουλειάς να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στη δουλειά, να παίρνουν όλοι οι άνεργοι ταμείο ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις και για όλο το διάστημα της ανεργίας τους και να έχουν ασφάλιση και ιατρική περίθαλψη.
