Στη σημερινή συγκυρία, οι ιμπεριαλιστές δεν παραγνωρίζουν βέβαια την αποσάθρωση του πολιτικού συστήματος της χώρας, το ξετίναγμα των κομμάτων τους που εδώ και δεκαετίες τούς κάνουν τις «δουλειές» τους. Με βάση όμως την ένταση της κρίσης και των ανταγωνισμών τους, αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση του πολιτικού προσωπικού (τους), τις ανισορροπίες και αντιφάσεις της κυβέρνησης που έστησαν ως μια παραπάνω δυνατότητα να επιταχύνουν τις πολιτικές καταλήστευσης της χώρας και του λαού.
Ταυτόχρονα βέβαια η κάθε πλευρά επιδιώκει να ενισχύσει τους δικούς της ιδιαίτερους όρους κυριαρχίας στη χώρα. Οχι μόνο σε αυτό που σήμερα δείχνει ως κύριο -αρκετοί νομίζουν και αποκλειστικό- πεδίο της διελκυστίνδας τους. Δηλαδή το «οικονομικό» πεδίο, όπου είναι προφανείς οι σφήνες και οι κόντρες των ΗΠΑ με την «Ευρώπη» σχετικά με το «κούρεμα», το νέο δάνειο, αλλά και ο «οικονομικός πόλεμος» για την κατασπάραξη των ελληνικών φιλέτων, των ειδικών οικονομικών ζωνών κοκ. Ομως αυτές οι αντιπαραθέσεις αποτελούν αξεχώριστο κομμάτι του συνολικότερου γεωπολιτικού ανταγωνισμού για την περιοχή και για τη χώρα. Μια τελευταία και ιδιαίτερα ανησυχητική έκφραση αυτού του ανταγωνισμού είναι τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που ανακοινώθηκε ότι βρέθηκαν σε διάφορες περιοχές της χώρας, για τα οποία η πρώτη βέβαιη χρήση τους θα είναι… ασκήσεις διαμερισμού και διαμελισμού της χώρας από τους ιμπεριαλιστές. Πρόγευση αυτών των κινδύνων δίνει ήδη η πρόταση της Αιγύπτου σε Τουρκία και Κύπρο (που για «λογαριασμό της» ανακάλυψε κοίτασμα η αμερικάνικη Noble Energy στο οικόπεδο 12) να οριοθετήσουν την ΑΟΖ του Καστελόριζου παρακάμπτοντας την Ελλάδα! Αν δίπλα σε αυτά βάλουμε τις προετοιμασίες για κάθε Νατοϊκή χρήση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης ενόψει των εντάσεων στον Περσικό κόλπο, τα διαπιστευτήρια και του Σαμαρά στην αμερικανόπνευστη ελληνοϊσραηλινή «στρατηγική συνεργασία», θα έχουμε μια συνολικότερη εικόνα των μεγάλων ζητημάτων που αντιμετωπίζει ο λαός και το κίνημα της χώρας.
Το κουβάρι λοιπόν των ιμπεριαλιστικών εκβιασμών και απειλών ενάντια στη χώρα και το λαό ούτε αρχίζει ούτε τελειώνει στο «χρέος». Η προώθηση των επιδιώξεών τους και η κλιμάκωση των ανταγωνισμών τους δεν θα αρκεστεί στο επιτόκιο του PSI ή στην ενεργοποίηση των CDS. Η καταστροφή μαζί με τη ληστεία και το φόνο των λαών και των χωρών είναι τα μόνα μέσα που έχει για να σωθεί ο ιμπεριαλιστικός κόσμος. Σε αυτή τη γραμμή συντάσσεται σήμερα η αστική τάξη της χώρας. Με βάση αυτή τη γραμμή θα επιχειρηθεί και η ανασύνταξη –σε περιεχόμενο και μορφή- του ΠΑΣΟΚ και συνολικά του αστικού πολιτικού συστήματος, γιατί αυτήν πρέπει να υπηρετήσει.
Αυτή τη γραμμή έχει να αντιμετωπίσει και με αυτή τη γραμμή πρέπει μαζικά να συγκρουστεί ο λαός μας! Οπως ήδη κάνουν με ηρωικό απεργιακό αγώνα εδώ και σχεδόν 2,5 μήνες οι χαλυβουργοί εργάτες. Οπως κάνουν σε μια σειρά άλλους εργασιακούς χώρους και γειτονιές χιλιάδες εργαζόμενοι και νεολαίοι που επιδιώκουν να συγκροτήσουν όρους και εστίες αντίστασης απέναντι στην επίθεση. Αυτή η τάση πρέπει όχι μόνο να ενισχυθεί σε κάθε χώρο και σε κάθε τόπο, αλλά και να αποκτήσει πολιτική έκφραση και προοπτική. Δηλαδή πρέπει να αναδειχθεί και να μορφοποιηθεί η κατεύθυνση του Μετώπου Αντίστασης που θα ενεργοποιεί και θα συνενώνει πολιτικά το λαϊκό ξεσηκωμό ενάντια στον ιμπεριαλισμό, το κεφάλαιο και τις δυνάμεις της υποτέλειας. Αυτό είναι το σχέδιο που αφορά τις πραγματικές ανάγκες του λαού και του κινήματος σήμερα, αυτή την κατεύθυνση υπηρετεί η πρόταση του ΚΚΕ(μ-λ). Με βάση αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να επιδιωχθεί και να παλευτεί σήμερα μια μαζική κεντρική αναμέτρηση για την απόκρουση-ανατροπή των μέτρων σφαγιασμού της εργατικής τάξης και του λαού που ετοιμάζει η κυβέρνηση.
