Η κυβέρνηση της ειδικής αποστολής και χρήσης έχει αναλάβει με τη στήριξη του συνόλου του αστικού πολιτικού κόσμου και των απαιτήσεων των τροϊκανών αφεντικών τους να οργανώσει και να εξαπολύσει μια από τις μεγαλύτερες, εξοντωτικές και βάναυσες, επιθέσεις στην εργατική τάξη και σε όλον τον κόσμο της δουλειάς. Και αυτό άμεσα, σε λίγες μέρες. Η σχετική για τέτοιες περιπτώσεις προπαγανδιστική προετοιμασία ξεκίνησε, οι εκβιασμοί, οι απειλές και τα τρομοκρατικά διλήμματα περί χρεοκοπίας της χώρας και τα άλλα συναφή έχουν τεθεί όπως πάντα με τον πιο δραματικό τρόπο. Οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ συνεχίζουν το λεγόμενο κοινωνικό διάλογο και τις δεσμεύσεις τους απέναντι στον ΣΕΒ και είναι έτοιμοι να υποταχτούν στις απαιτήσεις των δυνάμεων της αντιλαϊκής επίθεσης, όπως συνηθίζουν να κάνουν πάντα. Θα διαμαρτυρηθούν βέβαια, θα δηλώσουν πως οι εργαζόμενοι δεν αντέχουν άλλα μέτρα κ.λπ., θα κηρύξουν και κάποια απεργία για την τιμή των όπλων και σαν άλλοθι για να κρύψουν τη μόνιμη και πολύχρονη υποταγή τους στο μεγάλο κεφάλαιο και στις κυβερνήσεις του.
Η αντεργατική επίθεση έχει σαν στόχο να αποτελειώσει ό,τι έχει απομείνει από παλιότερες κατακτήσεις και δικαιώματα διαμορφώνοντας για τους εργαζόμενους ένα πλαίσιο δουλειάς και διαβίωσης κοινωνικής φρίκης, έναν μεσαιωνικό εφιάλτη για να μπορεί το κεφάλαιο να χρησιμοποιεί τον εργαζόμενο όσο πιο φτηνά γίνεται και για όσο διάστημα το επιθυμούν τα συμφέροντά του.
Το αν θα περάσουν τα βάρβαρα μέτρα, αυτό δεν θα εξαρτηθεί από τις επιθυμίες και τις διαθέσεις των εγκάθετων και δοτών κυβερνητικών παραγόντων και των τροϊκανών αφεντάδων τους, αλλά από τις διαθέσεις και τη δύναμη των εργαζόμενων μαζών. Και οι λαϊκές μάζες και όλοι οι άνθρωποι της δουλειάς και του μόχθου πολύ πρόσφατα έχουν αποδείξει πως διαθέτουν και οργή και διάθεση να αγωνιστούν και να αντισταθούν σε όλη την αγριότητα της επίθεσης. Η κυβέρνηση, παρ' ότι στηρίζεται από το σύνολο των αστικών πολιτικών δυνάμεων, είναι πολύ πιο αδύναμη από τις προηγούμενες και η συνοχή της επίσης πολύ πιο εύθραυστη και αυτό θα φανεί από την πρώτη στιγμή που οι εργαζόμενες μάζες βγουν στους δρόμους.
Είναι ολοφάνερο ότι η η κυβέρνηση έχει έτοιμο για να προωθήσει και να επιβάλει ένα συνολικό πακέτο μέτρων, να κάνει πράξη δηλαδή τον ρόλο που της ανάθεσαν οι τροϊκανοί.
* Πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα ως το 2015.
* Κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού (δώρο Χριστουγέννων, Πάσχα, άδειας).
* Μείωση του κατώτατου μισθού.
* Κατάργηση όλων των τριετιών που παίρνουν σήμερα οι εργαζόμενοι.
* Και πάλι μειώσεις των επικουρικών συντάξεων.
* Κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και αντικατάστασή τους με ατομικές (ένωση προσώπων).
* Περικοπές κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων.
* Ιδιωτικοποιήσεις, λουκέτα σε δημόσιους οργανισμούς και υπηρεσίες και απολύσεις.
Πρόκειται, με δυο λόγια, για μια γενικευμένη επίθεση, πραγματικό σφαγείο δικαιωμάτων και κατακτήσεων, που στον βαθμό που περάσουν θα διαμορφώσουν πρωτόγνωρες συνθήκες κόλασης για τον εργαζόμενο λαό.
Μια σειρά από τα παραπάνω αντεργατικά μέτρα -κάποια προωθούνται ήδη- όπως οι ελαστικές σχέσεις εργασίας π.χ., η εκ περιτροπής εργασία, η τετραήμερη ή τριήμερη δουλειά την εβδομάδα, η γενίκευση της απασχόλησης, η πίεση για ατομικές συμβάσεις, η κατάργηση τριετιών, η μείωση κατώτατου μισθού, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι απολύσεις κ.λπ., φέρνουν την αντιπαράθεση και τη σύγκρουση στους εργασιακούς χώρους, σε εργοστάσια, επιχειρήσεις, καταστήματα κ.α. Παράδειγμα, οι απεργιακές κινητοποιήσεις-καταλήψεις στην Ελληνική Χαλυβουργία, στον Άλτερ, στην Ελευθεροτυπία και αλλού. Όπως επίσης οι κινητοποιήσεις των εργαζόμενων της αλουμινοβιομηχανίας «Λουκίσα» στο Περιστέρι, που συμπληρώνουν 35 μέρες επίσχεσης εργασίας απαιτώντας την καταβολή των δεδουλευμένων περίπου ενός χρόνου. Στο εξής και στο αμέσως επόμενο διάστημα, η εφαρμογή των μέτρων που έχουν αποφασιστεί και αυτά που προωθούνται για να περάσουν και να εφαρμοστούν άμεσα είναι βέβαιο πως θα ξεσηκώσουν τους εργαζόμενους στους εργασιακούς τους χώρους και οι απεργίες και κινητοποιήσεις θα παίρνουν όλο και πιο μαζικό χαρακτήρα και από τη φύση τους τέτοιες απεργιακές κινητοποιήσεις έχουν διάρκεια. Αφού δεν έχουν χαρακτήρα διαμαρτυρίας αλλά άμεσης απάντησης, αντίστασης και υπεράσπισης του μισθού τους, του δικαιώματος στη δουλειά και ενάντια στις απολύσεις κ.λπ. Αυτές οι απαιτήσεις της άμεσης ταξικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης υποχρεώνουν τους εργαζόμενους να πάρουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια, γιατί αγώνες στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις χωρίς τους ίδιους δεν μπορούν να γίνουν.
Βέβαια, η ανυπαρξία συνδικαλιστικής οργάνωσης στους χώρους δουλειάς και κυρίως σε εργοστάσια και επιχειρήσεις, που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχουν, αποτελεί τεράστιο πρόβλημα που θα θέσει και το ζήτημα της απάντησης με οξυμένο και πιεστικό τρόπο, για τη δημιουργία σωματείων στους χώρους δουλειάς. Με πιεστικό τρόπο επίσης μπαίνει και το ζήτημα της ενίσχυσης, μαζικοποίησης και προετοιμασίας των εργοστασιακών και επιχειρησιακών σωματείων εκεί που υπάρχουν.
Η περίοδος που ήδη έχει ανοίξει χαρακτηρίζεται από την αυξανόμενη όξυνση της ταξικής πάλης και της άμεσης ανάγκης που έχουν οι εργαζόμενες μάζες να υπερασπίσουν το δικαίωμα στη δουλειά και στη ζωή, αφού αυτά ακριβώς τους αμφισβητεί η άγρια και βάναυση επίθεση του συστήματος.
Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, όλες οι δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά οφείλουν να αποδείξουν στην πράξη αυτά που δηλώνουν πως είναι και να συντονίσουν και να αναπτύξουν κοινές δράσεις, αφού είναι βέβαιο πως τις λύσεις τις καθορίζουν σε τελική ανάλυση μόνο οι συσχετισμοί δύναμης. Κοινή δράση και αντίσταση απαιτούν οι ανάγκες των εργατικών και λαϊκών μαζών και το απαιτούν άμεσα. Είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας.
Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.