Επιχείρηση διάσπασης του Συλλόγου Φιλοσοφικής από το Μ.Α.Σ.

Τις τελευταίες εβδομάδες στο χώρο της Φιλοσοφικής το Μ.Α.Σ. κυκλοφορούσε ένα χαρτί με υπογραφές καλώντας τους φοιτητές του Ιστορικού/Αρχαιολογικού να εναντιωθούν στη «σαπίλα και τον εκφυλισμό» των γενικών συνελεύσεων, ιδρύοντας νέο αγωνιστικό (κόκκινο, αιμοβόρο και κομμουνιστικό!) σύλλογο. Υπηρετώντας πιστά τις λογικές απομονωτισμού που ανέκαθεν είχε και μην μπορώντας (ή μη θέλοντας) να απαντήσει στα προβλήματα που εμφανίζονται στις γενικές συνελεύσεις (μη απαρτία, διαγωνισμός «καλύτερης ατάκας», ενδοαριστερός εμφύλιος και όχι πολιτικός διάλογος και αντιπαράθεση - άραγε γι’ αυτά δεν έχει ευθύνη και το Μ.Α.Σ.;) επέλεξε να στήσει ξεχωριστό σύλλογο, κάτι το οποίο έχει ξανακάνει στο παρελθόν και σε άλλες σχολές.
Η πρώτη συνέλευση υποκινήθηκε κατά βάση από το Μ.Α.Σ. (το οποίο πρότεινε τη δημιουργία νέου καταστατικού για το σύλλογο Ιστορικού/Αρχαιολογικού), ενώ την κίνηση αυτή υποστήριξε και μικρή μερίδα ανένταχτων φοιτητών. Ωστόσο, όπως φάνηκε, οι περισσότεροι φοιτητές και οι υπόλοιπες δυνάμεις που παρεμβαίνουν στο χώρο της Φιλοσοφικής διαφωνούσαν με το στήσιμο νέου συλλόγου (Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο το πώς θα κινηθούν τα πράγματα στο Ιστορικό/Αρχαιολογικό από δω και στο εξής και αν εν τέλει δημιουργηθεί ο νέος αυτός σύλλογος.)
Πάντως, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το Μ.Α.Σ. αποφάσισε να κινηθεί με αυτόν τον τρόπο στο συγκεκριμένο τμήμα αφού εκεί έχει τους συσχετισμούς με το μέρος του. Μήπως λοιπόν μόνος στόχος του είναι να ενισχύσει το κομματικό του παραμάγαζο (όπως αντίστοιχα έκανε στο παρελθόν, που αποχωρούσε από τις γενικές συνελεύσεις για να στήσει τις Επιτροπές Αγώνα); Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτές οι πρακτικές που επιλέγει κάθε άλλο παρά συμβάλλουν στην οργανωμένη και συλλογική πάλη των φοιτητών.
Σε μία περίοδο που η επίθεση του συστήματος στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας όλο και εντείνεται, που η δημόσια και δωρεάν παιδεία γίνεται παρελθόν και οι φοιτητές πετιούνται έξω από τα πανεπιστήμια, σε μία περίοδο που το άσυλο καταργείται και η φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής προχωρά με γοργούς ρυθμούς, μας είναι ξεκάθαρο ότι το ενιαίο του φοιτητικού κινήματος (το οποίο έρχεται να σπάσει αυτή η κίνηση του Μ.Α.Σ.) είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ. Γι’ αυτό και όλοι οι φοιτητές της Φιλοσοφικής πρέπει να παλεύουμε από κοινού για τα προβλήματά μας.
Οι σύλλογοι και οι γενικές συνελεύσεις είναι τα όργανα που έχουν στηθεί με στόχο την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Μέσα από αυτά οι φοιτητές έβγαιναν και βγαίνουν στο δρόμο. Πρέπει λοιπόν να τα υπερασπιστούμε και να τα ξανακάνουμε ζωντανά και αγωνιστικά όργανα. Χωρίς αυτά, είμαστε αδύναμοι απέναντι στις καθηγητικές αυθαιρεσίες και στις πολιτικές που εφαρμόζει το υπουργείο και η κυβέρνηση με τις επιταγές των ξένων ιμπεριαλιστών.
Δεν μας χωράνε απόψεις που αντιλαμβάνονται το κίνημα ως τσιφλίκι, γι’ αυτό και οφείλουμε να σταθούμε ενάντια σε κάθε λογής μικροηγεμονισμούς και σε λογικές ανάθεσης και εκπροσώπησης, που μας θέλουν στη γωνία ως απλούς παρατηρητές. Ειδικά σήμερα, είναι αναγκαίο όσο ποτέ να κάνουμε τους συλλόγους μας εστίες αντίστασης και να ξαναφέρουμε τον κόσμο στις συνελεύσεις. Μόνο έτσι μπορούμε να συμβάλουμε στην ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος!