Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος (του ΔΝΤ και όχι μόνο).

Σε ομιλία του στην Ένωση Ελληνοαμερικανικών Τραπεζών, ο Πανίκος Δημητριάδης, διοικητής της Κυπριακής Κεντρικής Τράπεζας, υπογράμμισε ότι τα χρηματικά ποσά που θα διατεθούν για την κυπριακή «διάσωση» ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι από τα μεγαλύτερα που έχουν δαπανηθεί στον κόσμο μετά από την τραπεζιτική διάσωση της Ινδονησίας το 1997!
Προφανώς η δακρύβρεχτη αποδοχή από τον Χριστόφια του πακέτου «διάσωσης» ύψους 17,5 που «πρόσφερε» η τρόικα (δηλαδή το ΔΝΤ ομού μετά της ΕΕ) στην Κυπριακή Δημοκρατία, προκειμένου να συνεχίσει να χρηματοδοτεί το χρέος της, έχει ως βάση της τους κλυδωνισμούς στο τραπεζιτικό σύστημα της χώρας (και με αυτή την έννοια θυμίζει τις άλλες δύο… νησιωτικές περιπτώσεις, της Ιρλανδίας και της Ισλανδίας). Ένα τραπεζιτικό σύστημα που ξέπλενε και διακινούσε –αξιοποιώντας τη διαμετακομιστική θέση της χώρας- κεφάλαια από τον αραβικό κόσμο (ιδιαίτερα μετά την πρώτη διάλυση του Λιβάνου ως τέτοιο κέντρο) αλλά και από τη Ρωσία και τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Απ` ότι δείχνουν τα πράγματα, η Κύπρος αδυνατεί να συνεχίσει να κινείται με την ίδια άνεση στις ίδιες παλιές ατραπούς, περισσότερο για γεωπολιτικούς λόγους και χάριν των επιλογών του αστικού πολιτικού προσωπικού στα πλαίσια αυτών των ανακατατάξεων αλλά και ως αποτέλεσμα της κρίσης. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τις ίδιες κυπριακές πηγές, η συμμετοχή των κυπριακών τραπεζών (ειδικά των δύο μεγαλύτερων που ζήτησαν βοήθεια) στο ελληνικό PSI έχει μειώσει σε σημαντικό βαθμό τα κεφαλαιακά τους διαθέσιμα.
Άνω των 10 δισ. υπολογίζονται οι ανάγκες για την ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών, ποσό δυσανάλογο με το μέγεθος της χώρας και το μέγεθος του ελλείμματος. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πρόκειται για το μόνο προϋπολογισμό εντός της ΕΕ που συνεχίζει να αυξάνει τα ελλείμματά του σταθερά.
Αρκεί, όμως, μόνον αυτή η εξήγηση για να στηριχτεί η εκτίμηση ότι χωρίς το δάνειο από την ΕΕ το χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, θα ξεπεράσει τα 140%; Και ποιον εξυπηρετεί η υιοθέτηση των πιο τρομακτικών σεναρίων;
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φαίνεται, για παράδειγμα, πολύ συναινετική ώστε να μη θιγούν οι αμυντικές δαπάνες (τέταρτες μεγαλύτερες στην ΕΕ ως ποσοστό του ΑΕΠ). Αλλά μαζί με την υπόλοιπη τρόικα εξετάζει επισταμένως το διευθυντή Ενέργειας του κυπριακού υπουργείου Εμπορίου σχετικά με τις διαδικασίες αδειοδότησης και τα αναμενόμενα έσοδα από τις περίφημες ΑΟΖ (υποθαλάσσιο φυσικό αέριο). Είναι πολλά, μα πολλά τα «λεφτά»….
Πάντως το ΔΝΤ έχει θέσει δύο όρους για την παροχή των δανείων «διάσωσης»: Από τη μια τη γνωστή συνταγή της εσωτερικής υποτίμησης που ακολουθείται παντού, δηλαδή μείωση των μισθών στο δημόσιο τομέα κατά 12,5% (κάπως έτσι ξεκινήσαμε και στην Ελλάδα), κατάργηση οικογενειακών επιδομάτων, μείωση των σπουδαστικών αναπηρικών επιδομάτων (μιας χώρας που και λόγω του πολέμου έχει πολλές αναπηρικές συντάξεις). Μέτρα που ψήφισε το κοινοβούλιο, όπου οι περισσότερες έδρες ελέγχονται από τη δεξιά αντιπολίτευση!
Από την άλλη, και επειδή η πρώτη δόση του δανείου της τρόικας θα φτάσει τον Μάρτη, οι τροϊκανοί επέβαλαν έναν εσωτερικό δανεισμό ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ που θα πρέπει να παρέχουν μέχρι τότε οι κυπριακές ημικρατικές εταιρείες (κάτι σαν τις δικές μας ΔΕΚΟ) στην κεντρική κυβέρνηση. Και, αφού απογυμνωθούν χρηματοπιστωτικά και απωλέσουν μέρος της αξίας τους, θα οδηγηθούν σε διαδικασία ολοκληρωμένης αποκρατικοποίησης (πρόκειται για τον τρίτο όρο της τρόικας)!
Βέβαια αντιδράσεις και πιθανές αντιστάσεις στο εσωτερικό της κυπριακής ελίτ είναι αξιοπρόσεκτες. Οι διοικήσεις των ημικρατικών οργανισμών (Αρχή Ηλεκτρισμού, Ταμείο συντάξεων της ΑΗΚ, Αρχή Τηλεπικοινωνιών) δήλωσαν ότι δε θα συμμετάσχουν στο δάνειο των 100 εκατομμυρίων ευρώ. Αυξάνονται μάλιστα και οι λαϊκές αντιδράσεις. Αυξάνονται βέβαια και οι εκβιασμοί. Ο διευθυντής του κυπριακού υπουργείου Οικονομικών στις 17/12, αφού επισήμανε πως η κεντρική κυβέρνηση οδηγείται σε στάση πληρωμών που θα συμπαρασύρει και την αξία των ημικρατικών οργανισμών, δήλωσε ότι έχουν εξαντληθεί όλες οι εναλλακτικές επιλογές που έχουν στη διάθεσή τους οι κυπριακές αρχές.
Όλες; Όχι ακριβώς.... "Ναι, η κυπριακή κυβέρνηση εδώ και λίγες βδομάδες άνοιξε κανάλι επικοινωνίας με τη ρωσική κυβέρνηση για σύναψη μεγάλου και με ευνοϊκούς όρους δανείου. Εμείς έχουμε θέσει ως στόχο να συνάψουμε ένα δάνειο περίπου στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά δεν θα προέλθει μόνο από τα κρατικά ρωσικά ταμεία. Έχουμε εντοπίσει και διαπραγματευόμαστε και με άλλες φιλικές προς την Κύπρο χώρες" δήλωνε από την άλλη ο υπουργός Οικονομικών σε γνωστή ιστοσελίδα, επισημαίνοντας πως «δεν έχει συμφωνηθεί μέχρι σήμερα το ύψος του δανείου», ενώ στις 20/12 σε πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή δήλωνε πως «οι όροι δανεισμού είναι ευνοϊκοί και δεν δημιουργούν εξάρτηση από τη Ρωσία». Συνέκρινε μάλιστα τη χορήγηση δανείου με τις ρωσικές καταθέσεις δισεκατομμυρίων ευρώ που υπάρχουν σε κυπριακές τράπεζες και υποστήριξε ότι το εν λόγω δάνειο «δεν δημιουργεί περισσότερη εξάρτηση απ' ότι αυτές». Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στον κυπριακό Τύπο, η συμφωνία αφορά πενταετές δάνειο με τόκο 4,5%. Το κόστος δανεισμού είναι πιο χαμηλό από την τελευταία έκδοση 5ετούς ομολόγου που εκδόθηκε στην εγχώρια αγορά με επιτόκιο 5% αλλά και από την απόδοση του 5ετούς ομολόγου που διαπραγματεύεται στη δευτερογενή αγορά με απόδοση κοντά στο 15,5%.Με το δάνειο η κυβέρνηση αναμένεται να είναι σε θέση να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες μέχρι το 2012, αν βέβαια οι εγχώριοι πιστωτές αναχρηματοδοτήσουν το υφιστάμενο χρέος. Φυσικά, ούτε το ύψος του δανείου ούτε το δάνειο έχουν ακόμα συμφωνηθεί. Ούτε έχουν απαντηθεί οι «ανησυχίες» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής –και ειδικά των Γερμανών- για τη συμμετοχή των κυπριακών τραπεζών σε διαδικασίες ξεπλύματος ρώσικων κεφαλαίων.
Βέβαια προσφέρεται και το πιθανό «καρότο»: Η κυπριακή τραπεζιτική διάσωση να αποτελέσει το πρελούδιο του νέου Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης της ευρωζώνης, όπως ήδη ζητά ένα μεγάλο κομμάτι του κυπριακού αστικού πολιτικού προσωπικού. Αλλά και αυτή η λύση θέλει ένα τρίμηνο. Πολύς χρόνος πια…
Το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» για άλλη μια φορά συγκεντρώνει πολλούς διεκδικητές, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν ακόμα πει τη δική τους κουβέντα, αφού -υποτίθεται- το παιχνίδι παίζεται στο οικονομικό πεδίο, τουλάχιστον προς το παρόν.