Γερμανική… Διεθνής

Αν και στην Ελλάδα η είδηση της ταφής της λεγόμενης Σοσιαλιστικής Διεθνούς, συνδυάστηκε με την προεδρία Παπανδρέου, προξενώντας θυμηδία και ειρωνικά σχόλια, στο εξωτερικό, η χοντροκομμένη κίνηση της ηγεσίας του γερμανικού SPD δημιούργησε προβληματισμό και επιφυλάξεις. Παίρνοντας την σκυτάλη από τα χέρια του Μπερσάνι του Ιταλικού Δημοκρατικού κόμματος, ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, συνδύασε την επέτειο των 150 χρόνων από την ίδρυση του γερμανικού σοσιαλ-δημοκρατικού κόμματος με την επίσημη ίδρυση μιας νέας διεθνούς ομάδας κομμάτων, κυρίως ευρωπαϊκών, τα οποία συμμετείχαν μέχρι πρότινος (και από ηγετικές θέσεις) στην Σοσιαλιστική Διεθνή. Η δημιουργία της «Προοδευτικής Συμμαχίας» στην Λειψία είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας φιέστας, για να γίνει πιο ιστορικός ο γιορτασμός, αλλά κρύβει και ορισμένους σημαντικούς πολιτικούς σκοπούς και σχεδιασμούς.

Ο πρώτος και πιο σημαντικός είναι η επανακατάκτηση της ηγεμονίας μιας ομάδας βόρειο-ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, η οποία είχε κλονιστεί στα πλαίσια της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτό το μπλοκ θα παίξουν οι Γερμανοί και φρόντισαν να το κάνουν καθαρό από την αρχή. Με αυτόν τον τρόπο, θέλουν να έχουν διαύλους επιρροής στα ευρωπαϊκά κόμματα αλλά όχι μόνο σε αυτά. Η ανερχόμενη, πολιτικά και οικονομικά, Γερμανία θέλει να δημιουργήσει διεθνή φόρα επιρροής και παρέμβασης. Ταυτόχρονα, οι ιδρυτές της Συμμαχίας πετυχαίνουν να απαλλαγούν ακόμα και από τον τίτλο «σοσιαλιστική», αξιοποιώντας το υποτιθέμενα καινούριο για μια επιχείρηση αποπροσανατολισμού και χειραγώγησης- στον βαθμό που επιτρέπουν οι συνθήκες- με στόχο τους εργαζόμενους και τις λαϊκές μάζες.

Ο Γκάμπριελ μίλησε υποκριτικά για τον 21ο αιώνα της δημοκρατικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής προόδου, για τον οποίο θα αγωνιστεί η Συμμαχία, κατηγόρησε τις αγορές και έδωσε υποσχέσεις για τον ρόλο της Πρωτοβουλίας διεθνώς. Πέτυχε να μαζέψει περίπου εβδομήντα κόμματα, μικρά και μεγάλα, υποδέχθηκε με φιλοφρονήσεις και όρκους πίστης στον γαλλογερμανικό άξονα τον Γάλλο πρόεδρο Ολάντ και προβλήθηκε δεόντως από τα γερμανικά και ευρωπαϊκά ΜΜΕ, εν μέσω της άτυπης προεκλογικής περιόδου. Θλιβεροί κομπάρσοι, για να πετύχει η φιέστα, μια σειρά αρχηγοί τάχα σοσιαλιστικών κομμάτων του ευρωπαϊκού νότου, μεταξύ αυτών και ο Βενιζέλος του γνωστού ΠΑΣΟΚ.