ΓΣΕΕ: στήριξη της αντεργατικής κυβερνητικής πολιτικής

“Δεν πρόκειται να στηρίξουμε μια απεργία που θα θέσει σε κίνδυνο τις πανελλαδικές εξετάσεις. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι, ότι κανένας κλάδος εργαζομένων δεν δικαιούται να δημιουργεί πρόβλημα σε άλλες κοινωνικες ομάδες απεργώντας. Εμείς θα στηρίξουμε πλήρως το δικαίωμα των μαθητών στις εξετάσεις, ειδικά των παιδιών εργαζομένων και ανέργων.”
Διαβάζοντας τα παραπάνω επιχειρήματα, ξέρουμε ότι τέτοια και διάφορα άλλα ακούστηκαν από επίσημα κυβερνητικά στελέχη και εκπροσώπους της τρικομματικής κυβέρνησης, μέσω των αστικών ΜΜΕ. Μιας κυβέρνησης, που ως γνήσιος πολιτικός εκφραστής του συστήματος, εφαρμόζει την πιο βάρβαρη, αντεργατική πολιτική. Για κάποιους, μπορεί να είναι παράξενο, αλλά αυτά τα επιχειρήματα χρησιμοποιήθηκαν και από στελέχη της ΓΣΕΕ, η οποία είχε μια ξεκάθαρη στάση απέναντι στους εκπαιδευτικούς που αποφάσισαν να απεργήσουν, για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στη δουλειά και το ωράριο εργασιας, τα αυτονόητα δηλαδή. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ δε δίστασε να συκοφαντήσει μια απεργία, ακόμα και μετά το φασιστικό μέτρο της επιστράτευσης ολόκληρου κλάδου, που φρόντισε να κάνει η κυβέρνηση στην ιδέα και μόνο της απεργίας, πριν καν αυτή αποφασιστεί!
Αυτή η στάση δείχνει ότι οι ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ, ανοιχτά και απροκάλυπτα πλέον, στηρίζουν την πολιτική κυβέρνησης και τρόικας και δεν διστάζουν να συκοφαντήσουν, να υπονομεύσουν, ακόμα και να καταγγείλουν απεργιακές κινητοποιήσεις. Σε πλήρη ευθυγράμμιση με την κυβέρνηση, προπαγάνδισαν απόψεις και θέσεις που έβγαιναν ανοιχτά εναντίον των εκπαιδευτικων, χρησιμοποιώντας μάλιστα διάφορες δικαιολογίες, όπως περί δικαιωμάτων των μαθητών, ειδικά των φτωχών οικογενειών, στις εξετάσεις και με στόχο να δημιουργήσουν αρνητικό κλίμα απέναντι στους εκπαιδευτικοπυς και την απεργία που ερχόταν. Προώθησαν με έναν τρόπο τον “κοινωνικό αυτοματισμό”, δηλαδή τη σύγκρουση μερίδας εργαζομένων και της κοινωνίας με τους απεργούς. Αυτό εμάς δεν μας παραξενεύει και τόσο, όσο αφορά τον ρόλο των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ.
Η πολιτική της ΓΣΕΕ είναι μια πολιτική που εφαρμόζουν μια σειρά ηγεσίες που προωθούν τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό εδώ και χρόνια. Είναι αυτοί που μετέτρεψαν τη ΓΣΕΕ από τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο των εργαζόμενων σε μηχανισμό στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής και τροχοπέδη στην ανάπτυξη εργατικών αγώνων. Αυτό πλέον είναι ξεκάθαρο σε κάθε εργαζόμενο και άνεργο, όταν την ώρα και τη στιγμή που πετσοκόβουν και καταργούν όλες τις κατακτήσεις, που εκτινάσσεται η ανεργία και καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις, η ΓΣΕΕ δεν καλεί στην παραμικρή κινητοποίηση, σφυρίζοντας αδιάφορα.
Δεν είναι τυχαία η στάση της απέναντι σε μια απεργία που δεν είναι και τόσο συνηθισμένη, αλλά μια απόφαση που πάρθηκε από μαζικές γενικές συνελεύσεις ενώ οι εκπαιδευτικοί είχαν ήδη επιστρατευτεί. Είναι μια απόφαση που έδινε πολιτικό χαρακτήρα, και μάλιστα έντονα συγκρουσιακό, αφού οι εκπαιδευτικοί είχαν κατανοήσει ότι άμεσα θα βρίσκονταν αντιμέτωποι με την αστική δικαιοσύνη, τις δυνάμεις καταστολής, την απόλυση. Το ερώτημα που γεννάται εδώ είναι το εξής: Μπορεί αυτή η ίδια ηγεσία που προωθεί τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό να οργανώσει από τα πάνω, δηλαδή, την εργατική τάξη και τους εργαζομένους, να δώσει στο κίνημα ταξική κατεύθυνση; ΟΧΙ! Οι μόνοι που μπορούν να το κάνουν αυτό είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και η εργατική τάξη, αυτοί είναι που θα ενωθούν-οργανωθούν-παλέψουν, με βάση τις δικές τους ανάγκες. Μεσα από τη μαζική συλλογική οργάνωση και πάλη, θα θέσουν τις βάσεις ανασυγκρότησης-ανασύστασης του εργατικού κινήματος, έχοντας πάντα εμπιστοσύνη στις εργαζόμενες μάζες, συμβάλλοντας στην πολιτικοποίησή τους, φτιάχνοντας ένα εργατικό κίνημα, ικανό να κοντράρει την πολιτική του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Βάζοντας στην άκρη τέτοιου είδους συνδικαλιστικές ηγεσίες και αναδεικνύοντας νέες, συνεπείς και αταλάντευτες.
Τον τελευταίο καιρό, όλο και φαίνεται πιο ξεκάθαρα η διάθεση της εργατικής τάξης και των εργαζομένων να κινηθούν στην κατεύθυνση της αντίστασης και της διεκδίκησης, με στόχο την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής και ... έπεται συνέχεια.