Το ΚΚΕ(μ-λ) αποφάσισε τη συμμετοχή του θεωρώντας ότι το ζήτημα των μεταναστών είναι μια υπόθεση που δεν έχει να κάνει μόνο με το θέμα του ρατσισμού, χωρίς βέβαια αυτό να είναι δευτερεύον ζήτημα, αλλά και με το ότι οι μετανάστες είναι ένα σοβαρό κομμάτι της εργατικής τάξης που υφίσταται την πιο άγρια μορφή εκμετάλλευσης, είτε δουλεύει στα χωράφια είτε στα εργοστάσια. Εργάζεται με πολύ χαμηλά μεροκάματα, χωρίς ωράριο και με άθλιες συνθήκες ζωής. Κι αυτή η πραγματικότητα είναι πολύ παλιότερη από αυτή που πάει να επιβληθεί και στους Έλληνες εργαζόμενους τα τελευταία χρόνια. Επιπλέον οι μετανάστες, όντας το πιο αδύναμο κομμάτι της εργατικής τάξης, χρησιμοποιούνται σαν δούρειος ίππος, για να περνούν τα μέτρα εξαθλίωσης και στον υπόλοιπο εργαζόμενο λαό, τον οποίο θέλουν διαιρεμένο, ώστε να μην αντιστέκεται απέναντι στους πραγματικούς υπαίτιους της εξαθλίωσής του.
Στόχος, λοιπόν, μιας τέτοιας παρέμβασης - συγκέντρωσης, όχι μόνο στη Μανωλάδα αλλά παντού όπου ζουν και εργάζονται μετανάστες, θα έπρεπε να είναι η αλληλεγγύη στον αγώνα που δίνουν οι μετανάστες και η καταγγελία των συνθηκών δουλειάς και ζωής τους. Ακόμα, θα έπρεπε να αναδειχτεί η αναγκαιότητα να οργανωθούν όλοι οι εργάτες γης σε επιχειρησιακά ή τοπικά σωματεία, ώστε να μπορέσουν να διεκδικήσουν συλλογικά τα δικαιώματά τους και να αντισταθούν από κοινού με τους ντόπιους συναδέλφους τους κατά της πολιτικής της άγριας εκμετάλλευσης. Παράλληλα στόχος θα έπρεπε να είναι η παρέμβαση στη τοπική κοινωνία, στους ντόπιους, με σκοπό να καλεστούν να καταδικάσουν τις πρακτικές εκμετάλλευσης και ρατσισμού κατά των μεταναστών, αναδεικνύοντας ότι και για τη δική τους φτώχεια υπεύθυνη είναι η πολιτική των μνημονίων που επίσης τους εξαθλιώνει . Είτε εργαζόμενοι είναι είτε μικροπαραγωγοί, να επισημάνουμε ότι στόχος δεν είναι οι ίδιοι αλλά και το ότι δεν μπορούν να ανέχονται τέτοιες καταστάσεις στο όνομα της όποιας επιβίωσης της περιοχής τους. Καταστάσεις από τις οποίες, σε τελική ανάλυση, ωφελούνται μόνο οι μεγαλοπαραγωγοί και μεγαλέμποροι των προϊόντων τους. Συνολικά, λοιπόν, μια τέτοια παρέμβαση θα έπρεπε να έχει ως στόχο την ανάδειξη της αναγκαιότητας να αντισταθούν όλοι οι εργαζόμενοι της περιοχής στις τροϊκανές και κυβερνητικές πολιτικές από κοινού και ανεξάρτητα του τόπου καταγωγής τους, το χρώμα τους και τη θρησκεία τους.
Αντίθετα, αυτό που είδαμε στη Μανωλάδα ήταν ένα σόου, στη καλύτερη περίπτωση! Να σημειώσουμε ότι, από την πλευρά μας, κυρίως στη Πάτρα, έγινε προσπάθεια να υπάρξει κάποια συνεννόηση για κοινή παρέμβαση όλων των δυνάμεων της αριστεράς, κάτι που δεν έγινε εφικτό, μιας και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήδη είχε αποφασίσει, παρά τα υποκριτικά καλέσματά της, να στηρίξει τη συγκέντρωση από πριν και απλά το ανακοίνωσε.
Στη Μανωλάδα, λοιπόν, συγκεντρώθηκαν περίπου 500 άνθρωποι, μετανάστες κατά κύριο λόγο, ερχόμενοι, σε μεγάλο ποσοστό, από Αθήνα. Μια συγκέντρωση ξεκομμένη από την τοπική κοινωνία, με προαποφασισμένες τις ομιλίες αλλά και για το πού θα πάει η πορεία που θα ακολουθούσε. Συγκεκριμένα, αυτή κατέληξε στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, το οποίο είναι στο διπλανό χωριό, τη Βάρδα, με τη δικαιολογία ότι δεν υπήρχε τίποτα άλλο επίσημο πιο κοντά. Το σημαντικότερο ίσως όλων ήταν η συγκέντρωση υπογραφών και η εγγραφή μελών σε ένα υπό διαμόρφωση(;) σωματείο. Ένα σωματείο το οποίο θα αφορά τους εργάτες γης και θα φέρει στον τίτλο του και το όνομα “η Μανωλάδα”. Δεν θα είχαμε φυσικά καμιά αντίρρηση στην ίδρυση ενός σωματείου αλλά μας προβλημάτισε ιδιαίτερα η επιδιωκόμενη πανελλαδική του συγκρότηση. Εύλογα αναρωτιέται κανείς πώς μπορεί να λειτουργήσει ένα τέτοιο σωματείο. Γενικά, η όλη συγκέντρωση ήταν έτσι στημένη, για να προβληθεί τόσο η ΚΕΕΡΦΑ όσο και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν αξίζει το κόπο να αναφερθούμε με λεπτομέρειες στο πως εξελίχθηκε ούτε στις υπερφίαλες ανακοινώσεις που ακολούθησαν και ανέβαζαν τους συγκεντρωμένους σε πάνω από ….3000!
Προφανώς και διαφωνήσαμε με την πορεία προς το αστυνομικό τμήμα, γι΄ αυτό και δε συμμετείχαμε. Παρ’ όλα αυτά, παραμείναμε στη συγκέντρωση μοιράζοντας την ανακοίνωση του ΚΚΕ(μ-λ) και πιάνοντας κουβέντα με μετανάστες αλλά και με ντόπιους.
Αν θα μπορούσε κάποιος να βγάλει κάποια συμπεράσματα και από αυτή τη συγκέντρωση και τη συμμετοχή μας είναι ότι: α) οι μετανάστες εκφράζουν έντονα πια την ανάγκη της οργάνωσής τους. Χρειάζονται όμως και στήριξη πολιτική και οργανωτική, γιατί μαζί με όλα τα άλλα, έχουν να αντιμετωπίσουν και τα προβλήματα νομιμότητας. β) Έχει πολύ μεγάλη σημασία η επαφή με τις τοπικές κοινωνίες και η παρέμβαση σε αυτές, γιατί αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος να συμβάλουμε απ’ τα …αριστερά στη προσπάθεια διαίρεσης του λαού.
Από εκεί και πέρα, ανοίγει η μεγάλη συζήτηση περί συγκρότησης των μεταναστών που δεν είναι άσχετη από την συγκρότηση της εργατικής τάξης και του λαού συνολικά.
Χρειάζεται λοιπόν μια άλλου είδους παρέμβαση από δυνάμεις που επιθυμούν την αυτοοργάνωση του λαού οπότε και των μεταναστών. Μια παρέμβαση που δεν θα εκμεταλλεύεται την αδυναμία τους για κομματική προβολή αλλά θα τους πείθει ότι έχουν τη δύναμη να οργανωθούν και να παλέψουν πραγματικά τα δικαιώματά τους με τις δικές τους δυνάμεις μαζί με όλο τον υπόλοιπο εργαζόμενο λαό.
