Μπορούμε να συντρίψουμε το νέο «σύμφωνο λεηλασίας»! Καμία εμπιστοσύνη στις μανούβρες του συστήματος Η αντίσταση είναι υπόθεση του λαού και όχι σωτήρων όποιας απόχρωσης

Απίστευτο και όμως συμβαίνει! Είναι από τις λίγες φορές στην πρόσφατη ιστορία των αγώνων μας που βρισκόμαστε τόσο κοντά στο να πετύχουμε μια μεγάλη νίκη σε βάρος του κατεστημένου, της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ.
Όλον αυτό τον χρόνο που μας πέρασε (για να μην πάμε πιο πίσω) βιώσαμε για τα καλά στο πετσί μας τι σημαίνει ΔΝΤ, τι σημαίνει «βοήθεια» από την ΕΕ, τι σημαίνει «σωτηρία» από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Χρειάστηκε να χάσουμε πολλά, να επιδεινωθεί η θέση μας και το βιοτικό μας επίπεδο για να καταλήξουμε στο ότι δεν υπάρχει άλλη λύση απ’ το να πάρουμε την υπόθεση της αντίστασης στα χέρια μας. Βγήκαμε στους δρόμους, στις πλατείες, με επιμονή, με υπομονή προκειμένου να διοχετεύσουμε την οργή και την αγανάκτησή μας σε μια και μόνη πολιτική κατεύθυνση: ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥΣ!
Εκτός από οργή και αγανάκτηση, αρχίσαμε να συσσωρεύουμε εμπειρίες από τις ήττες και τις διαδοχικές επιθέσεις που δεχτήκαμε στο όνομα του μνημονίου και δεν καταφέραμε να αποκρούσουμε.
Δεν μπορούμε να καθόμαστε αδιαμαρτύρητα να μας βιάζουν. Δεν μας έδιναν λύση οι εκλογές τους. Δεν μας ικανοποιεί η προοπτική του ν’ αλλάξει ο Μανωλιός… Δεν αποτελούσε για μας παρά μόνο εκτόνωση η φαεινή ιδέα περί δημοψηφίσματος απ’ όπου και να προερχόταν. Δεν ψάχνουμε για δήθεν νέους μεσσίες, «άφθαρτους», που θα μας έπαιρναν από το χέρι. Αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι χρειαζόμαστε πιο ριζικές λύσεις, πιο ριζοσπαστική προοπτική την οποία να υπηρετήσουμε και να προωθήσουμε εμείς οι ίδιοι. Χωρίς μεσολαβητές και καλοθελητές.
Η ανάγκη και όχι ο μιμητισμός μάς οδήγησε να ενώσουμε τις φωνές μας σε μια κατεύθυνση: να μην περάσει αυτό που ονομάζουν «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα».
Να υποχρεώσουμε σε υποχώρηση όλους αυτούς, εντός και εκτός Ελλάδας, που λυσσομανάνε να κάνουν αυτό το πρόγραμμα νόμο του κράτους, που θα αλυσοδένει τη χώρα για δεκαετίες και θα μας μετατρέψει σε μπανανία, σε σύγχρονους δούλους των καπιταλιστών και υπηρέτες των ιμπεριαλιστών.
Απ’ όσα βιώσαμε αυτές τις μέρες στο Σύνταγμα, στους γύρω δρόμους, στα Προπύλαια, σε πλατείες της περιφέρειας, στους εργασιακούς χώρους, στους χώρους όπου συγκεντρώνονται άνεργοι και μετανάστες, στα σχολεία, άρχισε να φαίνεται ότι σαν λαός είμαστε διαθέσιμοι. Είμαστε όμως ακόμα στην αρχή! Οι επόμενες βδομάδες είναι πολύ κρίσιμες.

Από το πρωτοσέλιδο της Προλεταριακής Σημαίας που κυκλοφορεί σήμερα.