Εκτός από τα κόμματα εξουσίας, που δεν τολμούν να εμφανισθούν, από την πλατεία απουσιάζουν, από θέση και άποψη, το ΚΚΕ αλλά δυστυχώς και το ΜΛ-ΚΚΕ.
Είναι χαρακτηριστικό πόσο γρήγορα φθείρονται κάποιες πολιτικές απόψεις που σε συνθήκες αδράνειας και απουσίας ζωντανού κινήματος έχουν πολύ μεγαλύτερη πέραση. Την πρώτη μέρα οι γαλανόλευκες ήταν απογοητευτικά πολλές. Κάποιοι χοροπηδούσαν σαν πίθηκοι τυλιγμένοι μ’αυτές. Ένας τύπος βγήκε στο μικρόφωνο και πρότεινε σ’ αυτούς που απασχολούν μετανάστες να τους απολύσουν και να προσλάβουν Έλληνες. Αυτή η πρώτη εικόνα μαζί και ο τρόπος που παρουσιάζονταν από τα ΜΜΕ, ίσως μπέρδεψε κάποιους καλοπροαίρετους αγωνιστές της αριστεράς. Όμως ο ρατσιστής απομακρύνθηκε άμεσα και οι πιθανοί φίλοι του δεν τόλμησαν να τον υπερασπιστούν. Γίνανε πολλές τοποθετήσεις τις επόμενες μέρες για τη σημασία της γαλανόλευκης, ότι δηλαδή δεν μπορούμε να είμαστε ενωμένοι κάτω από την ίδια σημαία εμείς και τα ΜΑΤ που μας ανοίγουν τα κεφάλια, εμείς και αυτοί που μας κυβερνούν, που παρουσιάζονται σαν πατριώτες και την ίδια στιγμή κάνουν τη χώρα προτεκτοράτο και το λαό σκλάβο των ιμπεριαλιστών τοκογλύφων. Σε δυο – τρεις μέρες οι εθνικιστικές και οι αφελείς απολίτικες τοποθετήσεις αραίωσαν. Αρχικά φάνηκε ότι θα αραίωνε και ο κόσμος –από 3.000 την πρώτη μέρα είχε μειωθεί σε λιγότερους από χίλιους. Όμως η ευχάριστη έκπληξη ήρθε την Κυριακή 29/5, όταν ο κόσμος που συμμετείχε έφτασε τις 5.000. Όλες αυτές τις μέρες απλοί άνθρωποι βγαίναν και μιλούσαν για πρώτη φορά σε κόσμο από το μικρόφωνο.
Στα φυσιολογικά όριά τους φτάνουν γρήγορα και άλλες «επαναστατικές» και «αριστερές» απόψεις και πολιτικές ή τάσεις αναρχικές – με μεγάλη μαζικότητα στην πόλη μας – όπως π.χ. οι ιδέες της λεγόμενης αυτομείωσης, σύμφωνα με τις οποίες πρέπει να μειώσουμε τις ανάγκες μας (!), να ανταλλάσσουμε πράγματα και υπηρεσίες φτιάχνοντας τις λεγόμενες τράπεζες χρόνου, να ζούμε απλά, αν είναι δυνατόν σε χωριά όπου θα παράγουμε όλα όσα χρειαζόμαστε κ.λπ., κ.λπ. Παρά τη στήριξη από τα ΜΜΕ, δοκιμάζονται και οι ιδέες της λεγόμενης «άμεσης δημοκρατίας». Μοιράστηκαν και σχετικά κείμενα του Κορνήλιου Καστοριάδη. Οι ιδέες που απολυτοποιούν τη διαδικασία και όχι την ουσία της δημοκρατίας, που αποκλείουν την οργανωμένη πολιτική αντιπαράθεση πολιτικών κομμάτων, οργανώσεων ή συλλογικοτήτων κατεβάζουν το επίπεδο της πολιτικής συζήτησης, σύνθεσης και αντιπαράθεσης και αποδεικνύονται στην πράξη αντιδραστικές.
Συνεχής, καθημερινή αλλά ανεπιτυχής μέχρι σήμερα και η προσπάθεια καπελώματος της πλατείας από τους σοφούς αριστερούς οικονομολόγους- τους νέους σωτήρες- λογιστές της προτεινόμενης Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου. Απέτυχαν επίσης να στήσουν ένα σόου με τον κ. Καζάκη και γνωστό στη πόλη αστέρα δημοσιογράφο όπου θα συζητούσαν πάνω στο βήμα της συνέλευσης και το κοινό της πλατείας θα έκανε ερωτήσεις. Η πλατεία δέχτηκε να μιλήσει, αν θέλει, ο κ. Καζάκης για 5 λεπτά όπως όλοι.
Εμείς προτείνουμε στην πλατεία να μείνομε σταθεροί, χωρίς να πελαγοδρομούμε, στο στόχο για τον οποίο κατεβήκαμε στην πλατεία και που δεν είναι άλλος από το να πάρουν πίσω τα μέτρα και τους νόμους τους σχετικούς με το μνημόνιο. Να μην περάσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που θα κατατεθεί για ψήφιση στη βουλή στις 15 Ιούνη. Να πιστέψουμε στη δική μας πολιτική, στην πολιτική της πλατείας, στην πολιτική της διαδήλωσης και της απεργίας. Επιμένουμε κόντρα στις αυταπάτες για σωτηρία από δικηγόρους, δικαστές, συνταγματολόγους, λογιστές, βουλευτές και κόμματα εξουσίας. Επιμένουμε ότι μόνοι μας θα σώσουμε τους εαυτούς μας και ο κόσμος το καταλαβαίνει πολύ καλά αυτό. Όχι ότι παραμερίστηκε η συσσωρευμένη σύγχυση και ιδεολογική σαβούρα αλλά σίγουρα όσο ο κόσμος παραμένει στους δρόμους και τις πλατείες και συζητάει κάνει βήματα μπροστά.
