Τα πάντα για την απεργία!

Η γενική απεργία στις 15 Ιούνη μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την ευκαιρία εκείνη για έναν γενικό ξεσηκωμό της εργατικής τάξης και όλων των πλατιών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας. Να αποτελέσει το έναυσμα ώστε ο κόσμος της δουλειάς και του μόχθου να βγει μαζικά και μαχητικά και να πλημμυρίσει τους δρόμους και τις πλατείες σε όλη τη χώρα και να δείξει την πραγματική του δύναμη.
Ήδη εδώ και δύο εβδομάδες οι πλατείες είναι γεμάτες από πλατιά λαϊκά στρώματα που αγωνίζονται ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της τρόικας και που εφαρμόζει η κυβέρνηση της υποτέλειας.
Η επίθεση στον λαό και στους νέους της χώρας έχει πάρει μορφή χιονοστιβάδας, όπου τα αντιλαϊκά μέτρα γίνονται όλο και πιο άγρια και οδηγούν τις εργαζόμενες μάζες σε μαζική ανεργία, σε μεγαλύτερη φτώχεια και ανέχεια. Όλος ο αστικός πολιτικός κόσμος σύσσωμος στηρίζει αυτή την αγριότητα των βάναυσων και βάρβαρων μέτρων, ενώ οι όποιες διαφωνίες τους εκδηλώνονται στις λεπτομέρειες.
Πρωταγωνιστής και οργανωτής της αγριότητας των μέτρων είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μια κυβέρνηση που έχει συγκεντρώσει επάνω της την οργή και το μίσος των λαϊκών μαζών και έχει αρχίσει να νιώθει για πρώτη φορά την πίεση, την ασφυκτική πίεση του λαού μας. Αυτή η πίεση που ασκούν οι λαϊκές μάζες μπορεί να αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Σε κάθε χτύπημα της κυβέρνησης το λαϊκό και εργατικό κίνημα να απαντά με το δικό χτύπημα. Ήδη μεγάλα τμήματα του λαού αντιστέκονται στις πλατείες της χώρας και ακόμη περισσότερα θα μπουν στον δρόμο της μαζικής αντίστασης. Σε κάθε χώρο, σε κάθε κλάδο και συνολικά με την απεργία στις 15 Ιουνίου να οργανώσουμε τον μεγάλο ξεσηκωμό. Να εκφράσουμε τη μεγάλη μας οργή και το ταξικό μας μίσος απέναντι στο αστικό κηφηναριό και στο πολιτικό τους προσωπικό.

Αναμφίβολα η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη για τον λαό και τη χώρα και με τη μεγαλύτερη υποτέλεια και δουλοπρέπεια προσφέρει τα πάντα στο μεγάλο κεφάλαιο και στα αρπαχτικά της ΕΕ και της τρόικας. Είναι διατεθειμένη να μην αφήσει τίποτα όρθιο. Μέσα από συνοπτικές διαδικασίες βγάζει στο σφυρί όλο τον πλούτο της χώρας. Η μεγάλη λεηλασία των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, καθώς και των ακινήτων, τα αποκαλούμενα φιλέτα, έχει μπει στην ημερήσια διάταξη. Το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» βαρβαρότητας που λεηλατεί τους μισθούς, τις συντάξεις, τα επιδόματα, τα εφάπαξ κ.λπ., που λεηλατεί και καταργεί τα εργατικά δικαιώματα, όπως επίσης και οι εξοντωτικοί φόροι που προωθεί θα σπρώξουν εκατομμύρια εργαζομένους και νέους σε συνθήκες δυσβάσταχτες, σε συνθήκες κοινωνικής ζούγκλας. Όλους αυτούς τους φορείς της επίθεσης και της βαρβαρότητας μπορούμε και πρέπει να τους τσακίσουμε. Όλοι τους αυτοί τρέμουν την οργή του λαού και πολύ περισσότερο τον λαϊκό ξεσηκωμό.
Είναι ολοφάνερο ότι μεγάλη, η πολύ μεγάλη πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας όχι μόνο δεν τους εμπιστεύεται, αλλά και αισθάνεται απέναντί τους, οργή, θυμό και μίσος. Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια. Οι δυνάμεις της επίθεσης, όλο το αστικό μπλοκ εξουσίας και πρωτίστως η κυβέρνηση, έχουν χάσει την πολιτική δυνατότητα να δημιουργούν στον λαό αυταπάτες, έχουν χάσει κάθε δυνατότητα να ανατρέπουν την οργή του λαού με πολιτικούς όρους. Και επιχειρούν να τον βάλουν -τον λαό- στη γωνιά για να κρατάει παθητική στάση, με το να τον τρομοκρατούν. Έτσι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τους μεγαλοκαναλάρχες, τους μεγαλοδημοσιογράφους και όλο το προπαγανδιστικό επιτελείο του συστήματος για να θέτουν στον λαό, μέρα και νύχτα και σε μαζική κλίμακα, τρομοκρατικά και εκβιαστικά διλήμματα. Διλήμματα που είναι πέρα για πέρα ψεύτικα, ελεεινά και άθλια, έτσι ακριβώς όπως είναι η κυβέρνηση και το σύστημα που εκπροσωπεί. Και οι λαϊκές μάζες δεν πείθονται πλέον, αφού έχουν μπουχτίσει από ψευτιές και αθλιότητες, και τους έχουν γυρίσει την πλάτη. Να λοιπόν γιατί η κυβέρνηση και όλες οι αντιλαϊκές δυνάμεις βρίσκονται σε δύσκολη θέση και μόνο με πραξικοπηματικές και τρομακτικές ενέργειες όπως και με εκβιασμούς και απειλές μπορούν να επιβάλουν τα αντιλαϊκά τους μέτρα. Σήμερα, ακόμα και με αυτούς τους τρόπους, ζορίζονται να τα περνούν. Και αυτό γιατί ο λαός έχει αγριέψει, βγαίνει στους δρόμους, πλημμυρίζει της πλατείες και θέλει και μπορεί να κάνει περισσότερα.
Να λοιπόν γιατί η γενική απεργία στις 15 Ιούνη πρέπει να γίνει όλες τις μέρες που απομένουν υπόθεση του κάθε εργαζόμενου, του κάθε νέου ανθρώπου. Πρέπει να δείξουμε σαν εργαζόμενοι και σαν νεολαία αυτό που πραγματικά νιώθουμε και να το βγάλουμε προς τα έξω. Να βγάλουμε την οργή μας και τη θέλησή μας ότι μπορούμε να ξεσηκωθούμε και να γεμίσουν οι δρόμοι και οι πλατείες σε όλη τη χώρα από απεργούς και διαδηλωτές.

Να διεκδικήσουμε και να απαιτήσουμε να πάρει η κυβέρνηση πίσω τα αντιλαϊκά μέτρα και να μας επιστρέψει όλα αυτά που μας λεηλάτησε, μισθούς και δικαιώματα. Η κυβέρνηση είναι στριμωγμένη, ο λαός και η νεολαία και οι εργαζόμενες μάζες μπορούν να διαμορφώσουν εκείνον τον συσχετισμό δύναμης που μπορεί να ανατρέψει την επίθεση, που μπορεί να διαμορφώσει όρους κινηματικής αφύπνισης και ανάτασης του κινήματος.