Η πλευρά των εργαζομένων «ποντάροντας» στο δίκιο του αγώνα της, στην αστείρευτη εκδήλωση ταξικής αλληλεγγύης και την καθημερινή υποστήριξη της απεργίας από χιλιάδες λαού και εργαζομένων, αλλά και γνωρίζοντας πως μια υποχώρηση θα σημάνει ένα πολύ σκοτεινό μέλλον γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους, αλλά και κακά μαντάτα για ολόκληρη την εργατική τάξη της χώρας.
Η πλευρά της εργοδοσίας «ποντάροντας» στον ταξικό συσχετισμό που γέρνει προς το μέρος της. Με την κυβέρνηση και το σύνολο του αστικού μπλοκ εξουσίας να νομιμοποιούν πλήρως και να εξοπλίζουν παραπέρα τις αντεργατικές κινήσεις του Μάνεση και του κάθε Μάνεση. Με τα δύο εργοστάσια στο Βόλο να συνεχίζουν και να εντείνουν τη λειτουργία τους προσπαθώντας να καλύψουν την παραγωγική «τρύπα» του Ασπροπύργου αλλά και να κάμψουν την αγωνιστικότητα των συναδέλφων τους απεργών. Με πλήθος κεφαλαιοκρατών να κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση, προωθώντας τα ίδια και χειρότερα μέτρα στις επιχειρήσεις τους και προσπαθώντας να δημιουργήσουν τετελεσμένα.
Με την είσοδο του Δεκέμβρη η εργοδοσία απάντησε με 16 νέες απολύσεις, ανεβάζοντας στους 50 το σύνολο των απολυμένων. Αξιοποιώντας πλήρως τα νομικά περιθώρια απολύσεων που της δίνει ο αντεργατικός νόμος 3863/2010 που ψηφίστηκε πέρσι το καλοκαίρι και ανέβασε το όριο απολύσεων στο 5% για τις επιχειρήσεις με περισσότερους από 150 εργαζόμενους, ο Μάνεσης θέλησε να στείλει ένα ακόμη μήνυμα αδιαλλαξίας. Ένα τρομοκρατικό μήνυμα που την αμέσως επόμενη στιγμή συνοδεύτηκε και από τις απειλές για οριστικό κλείσιμο της μονάδας του Ασπροπύργου, το οποίο μάλιστα θα χρεωθεί στη στάση των εργαζομένων!
Σε αυτό το τρομοκρατικό μήνυμα οι εργαζόμενοι απάντησαν άμεσα και αποφασιστικά: συνέχιση του αγώνα μέχρι τη νίκη! Ενωμένοι και αποφασισμένοι, με τις αποφάσεις στις γενικές τους συνελεύσεις να παίρνονται πλέον με πλήρη ομοφωνία, οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας εντείνουν τις προσπάθειές τους να κάμψουν την εργοδοτική επιθετικότητα και αδιαλλαξία. Και σε αυτήν τους την προσπάθεια δεν μπορούν παρά να κοιτάξουν προς τους φυσικούς τους συμμάχους: τους εργαζόμενους της βιομηχανικής περιοχής του Θριασίου, αλλά και τους εργαζόμενους του κλάδου του μετάλλου.
Αυτός ήταν και ο λόγος που το σωματείο της Χαλυβουργίας συγκάλεσε εργατική σύσκεψη σωματείων και φορέων στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας την προηγούμενη Δευτέρα 5 Δεκέμβρη, η πρώτη από το ξεκίνημα αυτού του αγώνα. Σύσκεψη που έθεσε την πρόταση για πανθριασιακή 24ωρη απεργία την Παρασκευή 9 Δεκέμβρη. Σύσκεψη στην οποία δήλωσαν το «παρών» αρκετά σωματεία και φορείς, αλλά όχι τόσα όσα θα περίμενε κανείς, και κυρίως με μεγάλα σωματεία (όπως τα ΕΛΠΕ) απόντα. Σύσκεψη στην οποία φάνηκε πολύ ξεκάθαρα, πρώτον, πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη διεύρυνσης του αγώνα αυτού και, δεύτερον, πόσο στριμωγμένες είναι από την εξέλιξη αυτής της σύγκρουσης οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Τόσο αυτές που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ όσο και αυτές που πρόσκεινται στην ΠΑΣΚΕ. Οι μεν πρώτες εξαπέλυσαν ένα κάλεσμα ενότητας, πρωτόγνωρο για τα «ήθη» της εν λόγω παράταξης, με αιχμή την πρόταση του σωματείου. Οι δεύτερες, εκπροσωπούμενες από το προεδρείο του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να βγάλουν από πάνω τους τις ευθύνες. Με προτάσεις συγκρότησης... επιτροπών καταγραφής των προβλημάτων στις επιχειρήσεις της περιοχής και γενικές συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς (τώρα τους μάρανε η γνώμη των εργαζομένων!) έκαναν ολοφάνερο ότι αυτό που ήθελαν ήταν να αποφύγουν συγκεκριμένη δέσμευση. Ωστόσο, στο τέλος και κάτω από τις πιέσεις αποδέχτηκαν την προκήρυξη 24ωρης πανθριασιακής απεργίας την Τρίτη 13 Δεκέμβρη και απεργιακή συγκέντρωση στις 10 π.μ. στην Πλατεία Ηρώων στην Ελευσίνα.
Ουσιαστικά, πρόκειται για την πρώτη 24ωρη απεργία για την υπόθεση της Χαλυβουργίας. Ωστόσο, δεν αποτελεί μία υπόθεση της Χαλυβουργίας και μόνο. Ήδη το ζήτημα της εκ περιτροπής εργασίας έχει τεθεί με τον ίδιο εκβιαστικό τρόπο και στα Ναυπηγεία Ελευσίνας όπου οι εργαζόμενοι καλούνται να αποδεχτούν εργασία δύο ημερών την εβδομάδα με αντίστοιχη μισθολογική μείωση, αλλιώς επαπειλούνται απολύσεις. Και είναι βέβαιο ότι, μέρα με τη μέρα, σε όλη τη βιομηχανική ζώνη του Θριάσιου Πεδίου θα ξετυλίγονται αντίστοιχες σκηνές. Γι’ αυτό και η επιτυχία της απεργίας είναι σημαντική υπόθεση.
«Η υπόθεσή σας, είναι υπόθεση όλων μας!»
Αυτή είναι η πιο συχνά χρησιμοποιημένη φράση όσων διαβαίνουν την πύλη του εργοστασίου στον Ασπρόπυργο. Και είναι μία φράση που την εννοούν όλοι. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό το κίνημα αλληλεγγύης που έχει πυροδοτήσει αυτός ο αγώνας. Ένα ελπιδοφόρο δείγμα των αστείρευτων δυνατοτήτων του λαού και της εργατικής τάξης. Δεν υπάρχει μέρα και ώρα που να μην καταφθάνουν μηνύματα αλληλεγγύης και συμπαράστασης. Δεν υπάρχει στιγμή χωρίς κάποιους αλληλέγγυους στην πύλη του εργοστασίου. Δεν σταματούν να κορνάρουν τα αυτοκίνητα που περνούν μπροστά από το εργοστάσιο σε ένδειξη συμπαράστασης και με το σήμα της νίκης υψωμένο.Εξορμήσεις συμπαράστασης ξεκινούν από κάθε γειτονιά της Αθήνας με κατάληξη τη Χαλυβουργία. Ψηφίσματα απ’ όλη τη χώρα, αλλά και από το εξωτερικό. Από μαθητές μέχρι συνταξιούχους. και τρόφιμα καταφθάνουν συνεχώς, παρέχοντας πραγματική στήριξη στους απεργούς. Ανάμεσά τους και η Ταξική Πορεία, οι Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ, οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών, η γενική συνέλευση του συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Αν. Αττικής «Αλ. Δελμούζος», η Πρωτοβουλία Ανέργων Περιστερίου, οργανώσεις και συλλογικότητες από το Περιστέρι, συνελεύσεις και πρωτοβουλίες γειτονιάς. Ενδεικτικό της απήχησης αυτού του αγώνα και το αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας της Ταξικής Πορείας και των Αγωνιστικών Κινήσεων στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια της 24ωρης πανεργατικής απεργίας την 1η Δεκέμβρη να βγάλουν κουτί οικονομικής στήριξης της απεργίας στη Χαλυβουργία. Μέσα σε λίγη μόλις ώρα είχαν μαζευτεί 540 ευρώ!
Και είναι όλο αυτό που δίνει δύναμη και κουράγιο στους απεργούς χαλυβουργούς. Είναι αυτό που τους κρατάει όρθιους. Και είναι αυτό που ανησυχεί τον αντίπαλο. Κι ας δείχνει σίγουρος για τον εαυτό του.
