Τηρώντας την... «παράδοση» των τελευταίων ετών στη Θεσσαλονίκη, και κάνοντας χρήση του νέου νόμου-πλαισίου της Διαμαντοπούλου, οι αστυνομικές δυνάμεις εισήλθαν στο ΑΠΘ, καταπάτησαν το άσυλο και έκαναν συλλήψεις. Ένας 18χρονος οδηγήθηκε με κακουργηματικές κατηγορίες στον εισαγγελέα. Κακούργημα είναι ο νόμος-πλαίσιο και όχι η νεολαία που δεν έχει μέλλον στη χώρα της.
Όλα άρχισαν μετά την κατάληξη της διαδήλωσης στις 17 Νοέμβρη στον χώρο του Πολυτεχνείου, όποτε και στήθηκε το γνωστό τα τελευταία χρόνια σκηνικό με πιτσιρικάδες να «συγκρούονται», υποτίθεται, με τα ΜΑΤ, και το φοιτητικό κίνημα να κάθεται αμήχανο στα σκαλιά του Πολυτεχνείου, «περιφρουρώντας», δήθεν το άσυλο. Στην πραγματικότητα το μόνο που γίνεται είναι ότι ένα δυναμικό εκατοντάδων και προηγούμενες χρονιές χιλιάδων αγωνιστών, μετατρέπεται σε θεατή ενός σόου, που καμία σχέση δεν έχει ούτε με τη «σύγκρουση» ούτε με το άσυλο ούτε με την «περιφρούρηση». Το μόνο που καταφέρνει το φοιτητικό κίνημα είναι να βάζει εμμέσως πλάτη για τη δυσφήμισή του και να απογοητεύει τον κόσμο του.
Αποκορύφωμα της φαρσοκωμωδίας με πρώτους κλόουν τα ΕΑΑΚ και κατάληξη της ένδοξης «περιφρούρησης» του ασύλου: η ηρωική αποχώρηση από το Πολυτεχνείο με πορεία προς τον... πρύτανη(!), ο ποίος καλείται να... διώξει την αστυνομία! Τόσο λαμπρά, το «συγκρουσιακό» φοιτητικό κίνημα υποτάσσεται στη φάρσα της συνδιοίκησης, σπέρνοντας αυταπάτες για τον ρόλο του πρύτανη. Και αν τα προηγούμενα χρόνια ο πρύτανης είχε και κάποιο θεσμικό ρόλο για τα μάτια του κόσμου, φέτος ο μοναδικός ουσιαστικός υπεύθυνος είναι πια ο αστυνομικός διευθυντής. Ιδού λοιπόν πεδίο δόξας λαμπρό για τις επικές συγκρούσεις του κινήματος... Για την ιστορία, ο κύριος πρύτανης εξήρε με δηλώσεις του την «άψογη στάση των φοιτητών»...
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις επιλέξαμε φέτος να μη γίνουμε στην ίδια φαρσοκωμωδία θεατές και αποχωρήσαμε. Άλλες φορές είχαμε επιλέξει να μείνουμε. Τότε όμως τουλάχιστον υπήρξε κάποια αντίδραση από την περιφρούρηση, που είχε εξωθήσει τις δυνάμεις καταστολής να επέμβουν χτυπώντας την. Φέτος ήταν φανερό σε όλους ότι η συγκρότηση του φοιτητικού κινήματος δεν επαρκούσε για να δοθεί κάποια έμπρακτη απάντηση.
Είναι ανάγκη για να προχωρήσει το φοιτητικό κίνημα να απεμπλακεί από τις παραδόσεις της ασυγκροτησιάς, από τις λογικές ότι και τα μπάχαλα στο κίνημα είναι, του «είναι εντάξει τα παιδιά», να ξεπεράσει τις αυταπάτες για τον ρόλο των πρυτανικών αρχών που είναι εκείνες που καταπατούν το άσυλο καθημερινά μέσα στο ΑΠΘ, και να επανανοηματοδοτήσει το άσυλο. Όχι σαν μουμιοποιημένο επετειακό φετίχ, αλλά σαν συνάρτηση του δικαιώματος του φοιτητή να εκφράζεται και να αγωνίζεται. Να μαζικοποιηθεί, να περιφρουρήσει τις διαδηλώσεις του, να απομονώσει πολιτικά μέσα στο κίνημα τη λογική της εκτόνωσης. Να κάνει ξανά τους συλλόγους υποκείμενα της πάλης και όχι σφραγίδες που άγονται και φέρονται.
Εκεί, στην πάλη, θα αποκτήσει ξανά υπόσταση το άσυλο και όχι στις καρικατούρες «περιφρουρήσεων». Σε αυτή την κατεύθυνση μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους πρέπει να συμβάλουν οι Αγωνιστικές Κινήσεις. Εκεί μπορούν να δημιουργηθούν οι όροι για να μπορεί να δίνει αποτελεσματικά τις μάχες το φοιτητικό κίνημα.
Και όσο για τις πραγματικές συγκρούσεις, θα έχουμε μπόλικες από εδώ και πέρα...
Το ιστολόγιο της δεκαπενθήμερης εφημερίδας του Κ.Ο. του Κ.Κ.Ε.(μ-λ)
Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.
