«Χρυσή Αυγή»: Η «επίσημη» πολιτική του συστήματος γεννά, τροφοδοτεί και χρησιμοποιεί το φασιστικό φαινόμενο

Η διατήρηση του υψηλού εκλογικού ποσοστού που πέτυχε η Χρυσή Αυγή στις εκλογές της 6ης Μάη (441.018 ψήφοι και 6,97% ) και σ’ αυτές της 17ης του Ιούνη (425.000 ψήφοι και 6,92%), παρά και παράλληλα με τη συνέχιση και την έξαρση των δολοφονικών επιθέσεων της συμμορίας αυτής, δικαίως προβληματίζει και ανοίγει τη συζήτηση σχετικά με τις αιτίες και τα αποτελέσματα της εμφάνισης και εξέλιξης του σύγχρονου φασιστικού φαινομένου στη χώρα μας. Ενός φαινομένου που αποτελεί επικίνδυνο απότοκο της όξυνσης της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης του συστήματος της εκμετάλλευσης και που, παρ’ όλο που προσπαθεί να αυτο-πλασαριστεί ως «αντι-συστημικό», αποτελεί προϊόν ακριβώς αυτού του συστήματος και δρα, απ’ όλες τις απόψεις, στην υπηρεσία του.
Η έκφραση εκλογικής στήριξης στο φασιστικό αυτό μόρφωμα από ένα τμήμα του λαού δεν σημαίνει πως το τμήμα αυτό έχει λίγο ως πολύ… «φασιστικοποιηθεί» και πως μ’ έναν συνειδητό κι αποφασιστικό τρόπο έχει «στρατευτεί» σε μια υπόθεση βαθειά αντιλαϊκή, όπως αυτή του φασισμού. Απ’ τη μία πλευρά, στην άνοδο του αποτελέσματος της Χρυσής Αυγής έπαιξε ρόλο η «συσπείρωση της ακροδεξιάς» (με καταποντισμό του ΛΑΟΣ) αλλά και κόσμου της επιρροής του «εθνικιστικού εσμού» διαφόρων αποχρώσεων… Απ’ αυτόν του Παπαθεμελή μέχρι όλους αυτούς που αναδείκνυαν ως κυρίαρχο ζήτημα το «εθνικό», διαχωρίζοντάς το απ’ την ταξική και την αντιιμπεριαλιστική του διάσταση, στρώνοντας έτσι το δρόμο στις …«καθαρόαιμες εθνικιστικές αντιλήψεις». Θυμηθείτε και την επιστολή αποχώρησης του Καζάκη απ’ τη Σπίθα προς τον Θεοδωράκη, που αναφερόταν στην ύπαρξη «μηχανισμού που ήθελε να αλώσει τη Σπίθα και να τη μετατρέψει σε μια νέου τύπου φασιστική οργάνωση» ή ακόμα και το δημοψήφισμα ανεπίσημης ιστοσελίδας της Σπίθας προς τους αναγνώστες της, που έδωσε… 9% στη Χρυσή Αυγή.
Απ’ την άλλη, φτωχά λαϊκά στρώματα αλλά και μεσοστρώματα, κάτοικοι, περιοχών με όχι κατ’ ανάγκη υψηλό αριθμό μεταναστών, καθώς και νεολαία (με ποσοστά που ανήλθαν στο 10%, σύμφωνα με τα exit-poll, σε ηλικίες 18-25 και 26-35 χρόνων), άνθρωποι που ψήφιζαν για πρώτη φορά καθώς και κόσμος που δεν δήλωνε «ιδεολογική συμφωνία» με το εν λόγω μόρφωμα (σύμφωνα πάλι με τις δημοσκοπήσεις), εξέφρασαν στρεβλά την οργή τους προς το «κατεστημένο», πέφτοντας στην παγίδα τού δήθεν «αντι-συστημικού» χαρακτήρα του μορφώματος αυτού.
«Είδαν» σ’ αυτό το μόρφωμα τους «τιμωρούς» των «πολιτικών», που είναι «σάπιοι, κλέφτες και ψεύτες». Πολιτικοί και πολιτικό προσωπικό, όμως, που δεν αποτελούν παρά όργανα και συνειδητά ενεργούμενα των ντόπιων και ξένων εκμεταλλευτών του λαού κι όχι κάποιον «αυθύπαρκτο» αντίπαλο. Που κι αυτός βέβαια κάθε άλλο παρά αντίπαλος της συμμορίας αυτής είναι. Η εικόνα αυτή δεν μπόρεσε ν’ ανατραπεί ακόμα κι όταν η «στόχευση» της Χρυσής Αυγής εκφράστηκε σαφώς προς τα… αριστερά, μετά το δημόσιο, τραμπούκικο «ανδραγάθημα» του Κασιδιάρη στην Κανέλλη και στη Δούρου.
«Είδαν» επίσης, στο μόρφωμα αυτό, μια διαστρεβλωμένη «απάντηση» στην πληγωμένη –«εθνική» ή όχι– περηφάνια τους, που «πρέπει» να υποκαταστήσει τον αγώνα ενάντια στην υποδούλωση, την εξάρτηση και την εκμετάλλευση.
 Αλήθεια, όμως, πόσο «αντι-συστημική» είναι η στοχοποίηση, οι ξυλοδαρμοί, οι δολοφονικές επιθέσεις σε φτωχούς μετανάστες και ξένους εργάτες από χώρες της Ασίας και της Αφρικής ή από γειτονικούς μας λαούς που αποτελούν θύματα της ίδιας άγριας επίθεσης που δέχεται καθημερινά ο λαός μας; Την ίδια στιγμή, βέβαια, που δεν «στοχοποιούνται» οι πραγματικοί υπαίτιοι όλων των δεινών του λαού! Οι «έλληνες επιχειρηματίες», οι ξένες πολυεθνικές εταιρίες, οι βάσεις, το ΝΑΤΟ, η ίδια η Ε.Ε. και η ένταξη της χώρας σ΄ αυτήν, όλη η οικονομική, πολιτική και στρατιωτική παρουσία και δραστηριότητα των μεγάλων ξένων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που έχουν αλυσοδέσει τη χώρα και το λαό μας.
Πόσο «αντι-συστημικοί» είναι οι ψήφοι των αστυνομικών της Γ.Α.Δ.Α., των ΜΑΤ, των Ομάδων ΔΙΑΣ και των άλλων πραιτοριανών προς τη «Χρυσή Αυγή», που εκτιμώνται γύρω στο 50% του δυναμικού αυτών των κατασταλτικών σωμάτων, που ο βασικός του ρόλος είναι η θωράκιση του συστήματος απέναντι στο λαό;
Πόσο «αντισυστημική» είναι η στάση τους απέναντι σε απεργούς εργάτες, όπως αυτούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας, για παράδειγμα, όταν τρομοκρατούσαν τους εργάτες στο εργοστάσιο του Βόλου «να μην τολμήσουν ν΄ απεργήσουν, γιατί θα χάσουν τη δουλειά τους», ή όταν ισχυρίζονταν πως «η «αδιαλλαξία» των απεργών απέναντι στην εργοδοσία θα οδηγήσει στο κλείσιμο του εργοστασίου»; Πόσο «αντι-συστημικοί» είναι απέναντι στους χιλιάδες λαού που, διαδηλώνοντας, δέχονται μονίμως «βροχή» τα χημικά και τα κλομπ των φίλων τους, των ΜΑΤ και ΔΙΑΣ. Και πόσο φαιδροί ακούγονται οι ισχυρισμοί του Κασιδιάρη πως αυτοί είναι που «έρχονται σε σύγκρουση με τα ΜΑΤ και την εξουσία (!)», ισχυρισμοί που προσπαθούν να «αλιεύσουν» απ’ τη νεολαία…
Είναι το ίδιο το «επίσημο» πολιτικό προσωπικό του συστήματος, οι ίδιες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με τους διάφορους συμμάχους τους, η ίδια η κυρίαρχη πολιτική του συστήματος, που στρώνει το δρόμο σε τέτοιου είδους μορφώματα. Ποια είναι η κυρίαρχη «ατζέντα» για το μεταναστευτικό, για παράδειγμα και ποια η ουσιαστική διαφοροποίησή της, απ’ αυτήν της Χρυσής Αυγής; Ποιοι είναι οι υπαίτιοι για τις καθημερινές απολύσεις και τη διογκούμενη ανεργία, που τη «φορτώνουν» στους ξένους εργάτες; Για τη φτώχεια, την εξαθλίωση και την περιθωριοποίηση; Ποια είναι η «επίσημη» κατεύθυνση του συστήματος απέναντι στα δημοκρατικά δικαιώματα, στις απεργίες, στις καταλήψεις, στο πανεπιστημιακό άσυλο, στις διαδηλώσεις; Και ποιοι ήταν αυτοί, που «ανέχονταν» τις πορείες για τα Ίμια, για παράδειγμα, που «κόπτονται» τώρα υποκριτικά για την άνοδο του νεοναζιστικού φαινομένου;
Το τελευταίο διάστημα, οι επιθέσεις της συμμορίας αυτής εντάθηκαν! Είτε με αποκλειστική «προτίμηση» στην Αριστερά (επίθεση με σιδερογροθιά σε δημοτικό σύμβουλο του ΚΚΕ στην Αγία Παρασκευή, στα εκλογικά περίπτερα του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα Ανω Λιόσια) είτε με δολοφονικές επιθέσεις, με θύματα Ελληνες και μετανάστες. Επιθέσεις που κάποιες φορές προκάλεσαν αντιδράσεις από κόσμο, άλλες φορές πάλι όχι – κι όχι χωρίς «φόβο» και «πάγωμα». «Ενδεικτικά» και μόνο, αναφέρουμε την εισβολή μέσα στο σπίτι όπου ζούσαν, τέσσερεις αιγύπτιοι ψαράδες, στο Πέραμα, και το σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι του ενός απ’ αυτούς, που μεταφέρθηκε στον «Ευαγγελισμό» με διπλό κάταγμα της κάτω γνάθου και των ρινικών του οστών. Την εισβολή τους σε καφενείο στη Βέροια και τον ξυλοδαρμό έξι θαμώνων, ένας απ΄ τους οποίους 53 χρόνων, μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο. Νέες επιθέσεις σε μετανάστες μικροπωλητές στο Θησείο. Επιδρομές, μαζί με την ΕΛ.ΑΣ., στην πλατεία Αγίου Νικολάου, στη Νίκαια και σε μαγαζιά Πακιστανών. Επίθεση με τραυματισμό στο κεφάλι σε 23χρονο Πακιστανό στην Κόρινθο… Στη Λευκάδα, ομάδες που επέδραμαν ζητούσαν… ταυτότητες από τουρίστες κι Ελληνες…
Είναι σίγουρο, πως ο ρόλος που επιφυλάσσει το σύστημα στη Χρυσή Αυγή και σε άλλες φασιστικές ομάδες θα είναι ακόμα πιο «αναβαθμισμένος»! Συμπληρωματικά και σε συνεργασία με τους επίσημους κατασταλτικούς μηχανισμούς, θα βρίσκεται ολοένα και περισσότερο απέναντι στο λαό που θα αγωνίζεται για τα δίκια του, για την ίδια τη ζωή του. Απέναντι σε μετανάστες κι Ελληνες, σε εργαζόμενους κι απεργούς, στη νεολαία και στους αγωνιστές του λαϊκού κινήματος.