Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

5 Ιουλ 2012

Πανελλαδικές 2012
Αυτή η διαολεμένη ένταση των ταξικών φραγμών...

Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ένα άρθρο που αφορά τις πανελλαδικές εξετάσεις, τις βαθμολογίες, τις βάσεις, τον αριθμό των εισακτέων κ.λπ. είναι σχεδόν ίδιο με το περσινό αντίστοιχό του. «Δραστική μείωση εισακτέων», «τσεκούρι στα θέματα», «ένταση της ταξικότητας», «περισσότεροι και μεγαλύτεροι φραγμοί», «εκπαίδευση για λίγους κι εκλεκτούς» και πάει λέγοντας… Βεβαίως, ένας τέτοιος ισχυρισμός ενδεχομένως να μην απέχει και πάρα πολύ από την αλήθεια, δεδομένου ότι όλα τα παραπάνω πράγματι ισχύουν και πράγματι επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο. Εξάλλου, το ζήτημα της έντασης των ταξικών φραγμών και της υποταγμένης νεολαίας δεν τελειώνει άπαξ για το σύστημα. Είναι όρος γι’ αυτό, στοιχείο της φύσης του και της λειτουργίας του.
Φέτος, υπάρχει μία ακόμη πλευρά που διαφοροποιεί την κατάσταση και κάνει τις σχετικές τοποθετήσεις αρκετά διαφορετικές από εκείνες προηγούμενων ετών. Και αυτή δεν είναι άλλη από τη συνολική κατάσταση που βιώνει ο λαός, τα βασανιστικά μέτρα και Μνημόνια που μας επιβάλλονται εδώ και δύο περίπου χρόνια. Το δεδομένο αυτό είναι που διαφοροποιεί την κατάσταση τόσο από την πλευρά των προθέσεων του συστήματος όσο και από την πλευρά που αφορά το πώς τα εισπράττει όλα αυτά ο λαός και τα παιδιά του.
Σχετικά με τα θέματα των πανελλαδικών, πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν. Η ουσία είναι ότι έγινε πολιτική επιλογή να μπουν θέματα στα οποία να μπορούν να ανταποκριθούν μόνο οι πολύ καλοί μαθητές, ενώ οι μέτριοι και «κάτω» να τσουβαλιάζονται στον πάτο του ταξικού καζανιού.
Ενδεικτικά, ας αναφέρουμε κάποια νούμερα σύμφωνα με τα στατιστικά που ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας. Κάτω από τη βάση έγραψαν τα εξής ποσοστά μαθητών ανά μάθημα: Ιστορία γενικής: 57,6%. Μαθηματικά γενικής: 39%. Αρχαία θεωρητικής: 49,4%. Λατινικά θεωρητικής: 37,3%. Ιστορία θεωρητικής: 37,9%. Μαθηματικά θετικής: 40,6%. Φυσική θετικής: 45%. Μαθηματικά τεχνολογικής Ι: 48,4%. Φυσική τεχνολογικής Ι: 50%. Μαθηματικά τεχνολογικής ΙΙ: 73,8%. Φυσική τεχνολογικής ΙΙ: 78,3%. Προφανώς, το πρόβλημα εδώ δεν είναι οι μαθησιακές δυνατότητες της συγκεκριμένης γενιάς τελειόφοιτων λυκείου. Το πρόβλημα είναι ότι όταν έχεις θέματα με τα οποία απορούν μέχρι και οι «φροντιστηριάδες» και από δίπλα οικογένειες που έχουν δεν έχουν για τα φροντιστήρια των παιδιών τους, τα ποσοστά δεν μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά...
Ενα ακόμη στοιχείο αφορά τον τρόπο βαθμολόγησης. Το γεγονός ότι πολλοί μαθητές περίμεναν υψηλότερες βαθμολογίες, σύμφωνα και με τους καθηγητές τους που, αν μη τι άλλο, μπορούσαν χοντρικά να υπολογίσουν πόσο έγραψε κάθε παιδί, και τελικά οι βαθμολογίες ήταν κατά πολύ χαμηλότερες δείχνει ότι έγινε και εκεί μια ακόμη επιλογή, αυτή του αυστηρού τσεκουριού.
Πίσω από τους αριθμούς, όμως, υπάρχει η αμείλικτη πραγματικότητα. Στην οποία πρέπει να συνυπολογίσουμε μια σειρά παράγοντες, όπως οι προθέσεις για την εκπαίδευση συνολικά, ο νόμος-πλαίσιο, οι διακηρυγμένες αποφάσεις για συγχωνεύσεις και κλεισίματα σχολών και βεβαίως το για πού προορίζεται συνολικά η χώρα και ο λαός μας σύμφωνα με τα δεσμά που επιβάλλονται με τόση ένταση τα τελευταία δύο χρόνια.
Αυτό που κατόρθωσαν οι φετινές πανελλαδικές, τα θέματα και οι βαθμολογίες δεν το κατάφερε καμιά βάση του 10. Η μεγάλη πλειοψηφία είτε δεν περνάει πουθενά είτε περνάει σε κάποια σχολή μακριά από τον τόπο κατοικίας στην οποία απλώς δεν μπορεί να πάει. Εάν τα προηγούμενα χρόνια οι οικογένειες μάτωναν για να καλύψουν τις σπουδές των παιδιών σε κάποια σχολή της περιφέρειας, τώρα δεν μπορούν καν να κάνουν αυτή τη σκέψη. Εχουν ματώσει ήδη πάρα πολύ από τα χαράτσια, την ανεργία, τις απολύσεις, την ακρίβεια και δεν απομένει τίποτα για «πολυτέλειες» όπως οι σπουδές των παιδιών…
Δεν θα σπουδάσουμε για τους ίδιους λόγους που δεν σπούδασαν οι γονείς και οι παππούδες μας. Επειδή δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε οικονομικά. Κι ας διαβάσαμε, κι ας ξοδέψαμε ολόκληρες περιουσίες σε μαθήματα και φροντιστήρια –όσοι μπορούσαμε- κι ας είχαμε –αρκετοί τουλάχιστον- τον ωκεανό του διαδικτύου στα πόδια μας. Τελικά, καμιά «εκσυγχρονιστική πολιτική» δεν μας έσωσε, καμιά «ευρωπαϊκή οικογένεια» δεν βελτίωσε τους όρους της ζωής μας, καμιά «υπόσχεση» δεν βγήκε αληθινή. Μόνο βίαιη απόρριψη για τους πολλούς και αβεβαιότητα, μη προοπτική.
Το σύστημα έβγαλε και από αυτή τη φουρνιά τα στελέχη του. Οι λεγόμενοι καλοί μαθητές, αν και με σχετικά πεσμένες βαθμολογίες, κατάφεραν να μπουν στις σχολές που ήθελαν. Οι υπόλοιποι μπορούν να περιπλανηθούν στο κυνήγι δουλειάς, μεροκάματου, πιστωτικών μονάδων, ελπίδας μάλλον χωρίς μεγάλη επιτυχία. Και επειδή υπάρχει και δεύτερο τριγώνι στον ένα σμπάρο των φετινών πανελλαδικών, οι περιφερειακές σχολές βαίνουν προς μαράζωμα αφού ελάχιστοι θα καταφέρουν να πάνε, με αποτέλεσμα να υπάρχει και συγκεκριμένο πρακτικό επιχείρημα για το οριστικό τους κλείσιμο.
Οι μαθητές πάλεψαν για μια ακόμη φορά με τα θηρία. Εδωσαν ξανά μια μάχη άνιση με εκείνους που κρατάνε και το καρπούζι και το μαχαίρι. Γιατί, δυστυχώς, υπάρχει το «όμοιο» των άρθρων σχετικά με τις εξετάσεις, γιατί η άποψή μας για ένταση των ταξικών φραγμών και πέταγμα της μεγάλης πλειοψηφίας έξω από την εκπαίδευση επαληθεύεται.
Πάμε λοιπόν για τις επόμενες μάχες, για τις μεγαλύτερες αντιστάσεις ενάντια σε όσους θέλουν την ελπίδα μας χαμένη.