Ο πολιτικός λόγος της Χρυσής Αυγής αποτελεί ένα μείγμα που περιέχει μέρος του καταγγελτικού λόγου της αριστεράς απέναντι στον ιμπεριαλισμό και το κεφάλαιο, διαστρεβλωμένου όμως και ανακατεμένου με εθνικισμό, ρατσισμό και θεωρίες “συνωμοσίας κατά του έθνους”. Το μείγμα αυτό αποτελεί το προκάλυμμα για τον πραγματικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, που αποκαλύπτεται στην αναστροφή του “αντισυστημικού” λόγου της. Και ενώ οι πρόλογοι είναι εντυπωσιακά “αντισυστημικοί” στο πρώτο άκουσμα, η ουσία των απόψεων και των προτάσεων είναι εντελώς συστημική και μάλιστα συμβιβασμένη με τις πραγματικές δυνατότητες του ελληνικού κεφαλαίου.
Σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου η Χρυσή Αυγή χαρακτηριζόταν από τα ΜΜΕ σαν αντιμνημονιακό κόμμα. Η “αμφισβήτηση” του μνημονίου τράβηξε ψηφοφόρους και ενίσχυσε το “πατριωτικό” προφίλ. Οι πρώτες αναφορές των βουλευτών της Χρυσής Αυγής στο μνημόνιο δείχνουν τα όρια αυτής της “αμφισβήτησης”. Σύμφωνα με τον Μιχαλολιάκο στην πρώτη του ομιλία στη βουλή: “η Χρυσή Αυγή είναι ενάντια στο μνημόνιο, μόνο και μόνο για τρεις λέξεις: Εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Η λύση την οποία προτείνει ο πρωθυπουργός με αποκρατικοποιήσεις, περισσότερες μάλιστα και από όσες απαιτεί η τρόικα, δεν είναι λύση. Η ιδιωτικοποίηση ακόμα και στρατηγικών τομέων της εθνικής οικονομίας, όπως ο ΟΣΕ, η ΔΕΗ, οι υδάτινοι πόροι, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια είναι για εμάς θέματα απαράδεκτα. Δεν πιστεύουμε σε καμία περίπτωση ότι πρέπει να πουληθεί στους ξένους ούτε ένα μέτρο ελληνικής γης, όσο κι αν αυτό μας κοστίσει οικονομικά. Γιατί για εμάς πάνω από την οικονομία είναι η εθνική ανεξαρτησία. Και εθνική ανεξαρτησία δεν υπάρχει όταν βρίσκεται η γη μας, η ενέργεια και η συγκοινωνία στα χέρια ξένων.”
Η βασική αντίθεση με το μνημόνιο λοιπόν είναι η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, που για τον Μιχαλολιάκο ταυτίζεται με το ξεπούλημα στρατηγικών τομέων στους ξένους. Και για “εθνικούς λόγους” διαφωνεί, ενώ αναγνωρίζει ότι η διατήρηση των περιουσιών του δημοσίου είναι “οικονομικά επιζήμια”. Και πραγματικά είναι, αλλά για το κεφάλαιο και όχι για το λαό. Όσο για τις άλλες πλευρές του μνημονίου, τα εργασιακά, η πείνα και η φτώχεια είναι δευτερεύοντα και η “διοίκηση” των υπουργείων από τα κλιμάκια της τρόικας δεν αποτελεί εκχώρηση κυριαρχίας!
Αλλά και το ξεπούλημα, αν αυτό γίνει σε Έλληνες είναι αποδεκτό. Όπως διευκρινίζει αργότερα στο λόγο του ο Χρήστος Παπάς: “Φαστ-τρακ δεν θέλουμε για τους ξένους επενδυτές. Φαστ-τρακ θέλουμε για τους Έλληνες ξενιτεμένους. Όλους αυτούς που κατάφεραν να φτιάξουν περιουσίες στις τέσσερις άκρες του κόσμου και θέλουν να επενδύσουν στην πατρίδα. Θέλουμε επενδυτές Έλληνες και για Έλληνες.”
Το γεγονός ότι στις μπίζνες του ελληνικού κεφαλαίου συμμετέχει το ξένο, σε πολλές περιπτώσεις με συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό, είναι γνωστό στη Χρυσή Αυγή, όπως και σε όλο τον κόσμο. Οι εθνικιστές δεν έχουν κανένα συνολικό πρόβλημα με το ξεπούλημα του συσσωρευμένου εθνικού πλούτου. Τι κι αν προέρχεται από τον ιδρώτα του εργαζόμενου λαού. Αρκεί να διασφαλιστεί το μερτικό του ελληνικού κεφάλαιου στη μοιρασιά της λείας. Σε απόλυτη ταύτιση με το ρόλο που αναζητά το ντόπιο κεφάλαιο και στα πλαίσια πάντα της εξάρτησης.
Στη δευτερομιλία του ο Μιχαλολιάκος κάνει ακόμα πιο σαφή τη θέση της Χρυσής Αυγής για το μνημόνιο: “Το μνημόνιο δεν έφερε την κρίση. Αλλά δεν θεράπευσε και την κρίση. Την έκανε ακόμα εντονότερη. Αυτό είναι γεγονός. Επί δύο χρόνια που εφαρμόστηκε η πολιτική αυτή του μνημονίου, τα πράγματα γίνανε χειρότερα. Είχαμε τις αυτοκτονίες, είχαμε τις χρεοκοπίες, τα μαγαζιά που κλείνανε. Το τσεκούρωμα κυριολεκτικά των συντάξεων και των μισθών. Όλα αυτά έγιναν γιατί; Τα έκανε η ελληνική κυβέρνηση. Κατ' εντολήν ποίου; Της τρόικας. Ε, αυτοί δεν έχουν ευθύνη επιτέλους για το κατάντημα της πατρίδος μας σε αυτό το σημείο; Δεν θα πρέπει να τους ζητήσουμε το λόγο; Απλά θα πρέπει είπατε, να περιμένουμε να δεχθούν κι αυτοί να διαπραγματευτούν. Δεν είναι έτσι, θα μπορούσαμε κι εμείς να πιέσουμε προς αυτή την κατεύθυνση.”
Έτσι, ακριβώς όπως κατηγορούσε το ΣΥΡΙΖΑ, με το που πάτησε το πόδι της στη βουλή η Χρυσή Αυγή άρχισε να εγκαταλείπει την “καταγγελία” του μνημονίου και να το γυρίζει στη “διαπραγμάτευση”. Την αμέσως προηγούμενη ημέρα στη διάρκεια της πρώτης του ομιλίας ο Μιχαλολιάκος είχε πει: “Καταρχάς πρέπει να καταγγελθεί το μνημόνιο... Το μνημόνιο το θεωρούμε εμείς... ως καταστροφή του έθνους”. Μπορεί λοιπόν το μνημόνιο να είναι “καταστροφή του έθνους”, αλλά να μην ξεχνάμε ότι είναι και επιλογή της αστικής τάξης της οποίας φερέφωνο, όσο είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, άλλο τόσο είναι και η Χρυσή Αυγή. Και για την ντόπια αστική τάξη η διαπραγμάτευση με τους ιμπεριαλιστές είναι το όριο της “εθνικής” της “κυριαρχίας” το οποίο ούτε μπορεί ούτε θέλει να ξεπεράσει.
Στη συνέχεια της δευτερομιλίας του μπορούμε να πάρουμε μια ιδέα για τη διαπραγμάτευση αυτή και πώς την αντιλαμβάνεται ο Μιχαλολιάκος: “Ναι, εμείς δεν είμαστε υπέρ της εξόδου από το ευρώ. Και ξέρετε γιατί; Γιατί το έχουμε πληρώσει, όλος ο ελληνικός λαός, πολύ ακριβά το ευρώ. Έχουν κλείσει εργοστάσια, έχουν μείνει χέρσα χωράφια, έχουν καταστραφεί τομείς της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να καταστεί η πατρίδα μας μια χώρα παροχής υπηρεσιών και όχι μια χώρα παραγωγής. Αυτό πρέπει να διορθωθεί. Και νομίζω ότι η κρίση είναι ευκαιρία. Υπό την εξής έννοια. Ότι θα πρέπει να πάμε τώρα στην Ευρώπη και να τους πούμε: Κύριοι, εσείς που μας ζητάτε τα λεφτά πίσω, αφήστε μας να παράγουμε. Αφήστε τις ποσοστώσεις, να βγάλουμε γάλα για τα παιδιά μας, κρέας. Το συνάλλαγμα που φεύγει για την εισαγωγή τροφίμων από όλες αυτές τις χώρες είναι τεράστιο."
Όλα τα παραπάνω είναι για τον Μιχαλολιάκο λόγοι για να παραμείνουμε στην ΕΕ και στο ευρώ! Και για να δούμε το μέγεθος της υποτέλειας που χαρακτηρίζει και αυτό το ανάχωμα του συστήματος, η δυστυχία και η ανέχεια του ελληνικού λαού θεωρείται ως ευκαιρία για να παρακαλέσουμε τους Ευρωπαίους να μας “αφήσουν να παράγουμε”! Για να μπορέσουμε να ταΐσουμε τα παιδιά μας αλλά και να “δώσουμε πίσω τα λεφτά” στους δανειστές.
Τι είδους κρίση είναι λοιπόν αυτή που ταλανίζει τη χώρα και ποια η αιτία της, αφού το μνημόνιο, σύμφωνα με τη Χρυσή Αυγή, δεν φταίει; Στο λόγο του ο Μιχαλολιάκος ταυτίζει την κρίση με τη “συσσώρευση του τεράστιου χρέους των 360 δισεκατομμυρίων”. Απαριθμεί μάλιστα και τις αιτίες που συνετέλεσαν. Σκάνδαλο χρηματιστηρίου, υπερβάσεις στα δημόσια έργα και εξοπλιστικά, σπατάλη στα έξοδα της Ολυμπιάδας. Από πάνω ως κάτω είμαστε μια χώρα της σπατάλης και της διασπάθισης δημοσίου χρήματος. Όπως χαρακτηριστικά είπε: “Είμαστε μια χώρα με νεκρούς συνταξιούχους. Είμαστε μια χώρα με συντάξεις τυφλών που οι τυφλοί βρίσκονται στη φυλακή επειδή έκαναν ληστείες με αυτοκίνητα.”
Η “αντισυστημική” Χρυσή Αυγή ταυτίζεται πλήρως με την κυρίαρχη συστημική άποψη για το χαρακτήρα και τις αιτίες της κρίσης. Όπως ακριβώς και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ τη χαρακτηρίζει κρίση χρέους που οφείλεται στο σπάταλο κράτος και την ατιμωρησία. Απάντηση είναι ο περιορισμός της βουλευτικής ασυλίας, η τιμωρία των ενόχων και όλων “όσων έκλεψαν”. Ούτε ως συστημική βλέπουν την κρίση, ούτε τον κυρίαρχο ρόλο του ιμπεριαλισμού στην “εισαγωγή” της στη χώρα μας. Το μόνο που βλέπουν είναι σπατάλες. Και φυσικά σε αυτή την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος θα πρέπει να μπει φρένο με κάθε τρόπο. Από τη μία λοιπόν ο Μιχαλολιάκος καταφέρθηκε ενάντια στην υπερφορολόγηση και στις διακοπές ρεύματος λόγω χαρατσιών, αλλά από την άλλη απευθυνόμενος στην κυβέρνηση είπε: “...παρά το γεγονός ότι έχουμε εντελώς διαφορετική εκτίμηση των πραγμάτων, ευχόμαστε στη συγκυβέρνηση, πράγματι, να επιτύχει τουλάχιστον εις ότι αφορά το οικονομικό ζήτημα...”
Δεύτερος ομιλητής ο Κασιδιάρης, αναφέρθηκε αποκλειστικά και μόνο στο μεταναστευτικό, το οποίο συνέδεσε απόλυτα με την εγκληματικότητα. Τόσο σοβαρό είναι για τον Κασιδιάρη το ζήτημα αυτό που δεν έκανε καμία αναφορά σε κανένα άλλο. Ούτε μνημόνιο, ούτε ανεργία, ούτε φτώχεια, ούτε άστεγοι, ούτε υγεία, ούτε παιδεία. Αυτά δεν αποτελούν απειλή για το λαό μας. Αντίθετα οι “ανεξέλεγκτες ροές εκατομμυρίων λαθρομεταναστών συνιστούν ασύμμετρη απειλή για το ελληνικό κράτος.” Μετά από ένα παραλήρημα ξενοφοβίας και ρατσιστικού μίσους κατέληξε: “Κάποιοι σκοτεινοί κύκλοι έχουν θέσει πράγματι ως στόχο, και αυτό το δηλώνω μετά λόγου γνώσεως, να μετατρέψουν τη χώρα μας σε ένα άθλιο προτεκτοράτο κατοικούμενο από υπανθρώπους. Χωρίς συνείδηση, χωρίς πατρίδα, χωρίς πολιτισμό. Χωρίς ψυχή στην ουσία, διότι άνθρωποι χωρίς ψυχή, δηλαδή χωρίς τη φυλή, ορωμένη εκ των έσω, είναι το έρμα στο αιώνιο ταξίδι της ιστορίας. Επαφίεται στο δικό μας πατριωτισμό η σωτηρία του μέλλοντός μας.”
Στην ποιητική κατακλείδα του Κασιδιάρη βλέπουμε να εκφράζεται η αντίληψη των χρυσαυγιτών ότι το έθνος “είναι αυτόματο πνευματικό γεγονός που ξεπηδά από την ύπαρξη του λαού,... Ο λαός γεννιέται μέσα από τα φύλα, τους τύπους μιας φυλής και η ύπαρξή του γεννά το έθνος σαν ανώτερη πνευματική της εκδήλωση (ηθική, πολιτιστική, θρησκευτική)” όπως αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους. Το έθνος λοιπόν δεν αποτελεί υλική οντότητα που συγκροτείται στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία στη βάση υλικών όρων αλλά αποτελεί “πνευματικό γεγονός” που βασίζεται στην καθαρότητα της φυλής. Και όσοι δεν το αντιλαμβάνονται αυτό, σύμφωνα με τον Κασιδιάρη, αποτελούν βάρος στην ιστορική πορεία του έθνους. Αυτή ακριβώς την καθαρότητα της φυλής θέλει να “υπερασπιστεί” όταν καταφέρεται κατά των μεταναστών, αλλά βέβαια δεν το κάνει ανοιχτά παρά μόνο το υπονοεί στο τέλος της ομιλίας του. Σύμφωνα με την προσφιλή τακτική των φασιστών, κρύβει το ρατσιστικό του μένος απέναντι στους αλλοδαπούς κάτω από την εγκληματικότητα, ενώ το πραγματικό τους πρόβλημα είναι η “μόλυνση” του “καθαρού αίματος” της φυλής. Οι μετανάστες αντιμετωπίζονται σαν καμουφλαρισμένος στρατός “κάποιων σκοτεινών κύκλων” που εξαπολύθηκε για να μας μολύνει και να μας μετατρέψει σε “υπανθρώπους”. Αυτό που καθιστά μια χώρα προτεκτοράτο είναι το αδυνατισμένο “αίμα” των “υπανθρώπων”. Η χιτλερική “ιδεολογία” ξεδιπλώνεται σε όλο της το “μεγαλείο” μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο. Είναι η ίδια “ιδεολογία” που στοχοποίησε μια οικογένεια Αιγύπτιων, νόμιμων μεταναστών, ψαράδων, στις 12 Ιούνη 2012 στο Πέραμα. Είναι η ίδια “ιδεολογία” που όπλισε το χέρι των Γερμανών νεοναζί, όταν στις 15 Ιουνίου 2005 σκότωσαν τον Θεόδωρο Βουλγαρίδη, καταστηματάρχη στο Μόναχο.
Αρκετά αποκαλυπτικός ήταν στην ομιλία του και ο Χρήστος Παπάς. Ξεκίνησε χειμαρρώδης με λόγο που θα ζήλευε και ο πιο λαύρος αριστερός. Και τι δεν είπε. Κατήγγειλε τη μνημονιακή κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Καταφέρθηκε ενάντια στην “εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα” και τους Αμερικάνους, με αναφορές στον Κανελλόπουλο (“στρατηγέ ιδού ο στρατός σας”) και στον Καραμανλή (“ανήκωμεν εις την Δύσιν”), για να καταλήξει: “Ε όχι λοιπόν. Επιτέλους ας ειπωθεί για πρώτη φορά σε αυτή την αίθουσα. Δεν ανήκωμεν σε καμίαν Δύσιν. Ανήκωμεν εις την Ελλάδα και για την Ελλάδα θέλουμε να αγωνιστούμε.”
Κατήγγειλε την ξενοκρατεία, κλεπτοκρατεία, ξενοδουλεία. Την “απόλυτη εξάρτηση από τα αμερικανικά και νΑΤΟϊκά συμφέροντα”. Την υποδούλωση του ελληνικού λαού. Τη μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο. Μίλησε για το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές αποζημιώσεις. Κατήγγειλε τους “υπερατλαντικούς γκάνγκστερς”. Τόσο που ακόμα και το ίδιο το σύστημα παραλίγο να τον περάσει για “αντισυστημικό”. Οπότε ήρθε και η διευκρίνηση: “Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, εμείς στη Χρυσή Αυγή είμεθα υπέρ της Ευρώπης. Αλλά ποίας Ευρώπης; Μίας Ευρώπης των πατρίδων. Με ισοτιμία και αλληλοσεβασμό. Με ανυστερόβουλη, πραγματική αλληλεγγύη. Η Ευρώπη χρωστάει στην Ελλάδα και όχι η Ελλάδα στην Ευρώπη. Εμείς ήμασταν και πρέπει να ξαναγίνουμε οι ταγοί της Ευρώπης και όχι οι ουραγοί.”
Καταγγέλλει τον ένα πυλώνα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης αλλά όχι τον άλλο. Η εξάρτηση από την ΕΕ είναι αποδεκτή παρά τη διαπίστωση ότι “είμαστε ουραγοί της Ευρώπης”. Αρκεί να αλλάξει η ΕΕ από “Ευρώπη των ιμπεριαλιστών” σε “Ευρώπη των εθνών” όπως έλεγαν και προεκλογικά. Για να πάρει το ελληνικό έθνος τη θέση που του αρμόζει μέσα σε αυτή. Και πώς θα γίνει όλο αυτό; Με τις δυνάμεις του ελληνικού κεφαλαίου και την “αλληλεγγύη” των Ευρωπαίων; Μάλλον όχι. Αλλά ας μην ανησυχούμε. Η Χρυσή Αυγή έχει πρόταση: “Σε ό,τι αφορά τους υπόλοιπους συμμάχους μας, θυμίζω ότι υπάρχει ένα μεγάλο ορθόδοξο έθνος στο οποίο μπορούμε να στηριχτούμε τόσο οικονομικά όσο και στις γεωστρατηγικές και ενεργειακές μας πολιτικές. Και όχι μόνο στον τουρισμό και στο εμπόριο, όπως προανέφερε ο υπουργός εξωτερικών κύριος Αβραμόπουλος. Υπάρχει και η ορθόδοξη Ρωσία. Δεν είναι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες οι αφέντες αυτού του κόσμου. Δεν είναι παντοδύναμοι οι Αμερικανοί. Παντοδύναμος είναι μόνο ο Θεός.”
Ο “άρειος” λαός δεν είναι αρκετά δυνατός σύμφωνα με τους εθνικιστές για να αναζητήσει την τύχη του σε μια πραγματικά ανεξάρτητη πορεία. Παρά τις φανφάρες τους για ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία. Το πολύ πολύ να αναζητήσει έναν άλλο προστάτη στη θέση του τωρινού. Αλλά αν αυτό δεν βγαίνει, μπορεί πάντα να παραμείνει στους ίδιους. Το μόνο που δεν φαίνεται να μπορεί να κάνει, είναι να ζήσει χωρίς προστάτες. Όσο για την εμμονή στη Ρωσία υπάρχουν δύο πλευρές. Από τη μία πρόκειται για πραγματικές αναζητήσεις στα πλαίσια της αστικής τάξης αλλά και του ευρωπαϊκού ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου. Να θυμίσουμε την πολιτική Καραμανλή και τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη. Σχέδιο που μπορεί μεν να ναυάγησε αλλά έδειξε διαθέσεις. Από τη άλλη ο μαύρος πρόεδρος των ΗΠΑ που δύσκολα “χωνεύεται” από τους “άρειους” της Χρυσής Αυγής. Γιατί με τα καθεστώτα εξάρτησης από τους Αμερικάνους δεν έχουν γενικά πρόβλημα. Όπως δήλωσε ο Μιχαλολιάκος στη συγκέντρωση στα Μέγαρα στις 6 Ιούνη “...ας με πούνε χουντικό. Ο τόπος αυτός γνώρισε προκοπή επί Γεωργίου Παπαδοπούλου και 21ης Απριλίου.”
Η κεντρική ιδέα της πρώτης παρέμβασης της Χρυσής Αυγής στη βουλή;
Οι εθνικιστές βουλευτές θέλουν έναν λαό φοβισμένο, τρομοκρατημένο, να επιδοθεί σε ένα πόλεμο εντός της χώρας ενάντια στην “ασύμμετρη απειλή της λαθρομετανάστευσης”, την ίδια στιγμή που στο εξωτερικό θα αναζητά προστάτες και θα αποδέχεται την ιμπεριαλιστική κυριαρχία και τα μνημόνια. Τέτοια εθνική πλειοδοσία! Ξεκινάν με φανφάρες εθνικής υπερηφάνειας για να καταλήξουν στο ρεαλισμό της υποταγής. Με αντίστοιχες μεθόδους οι φασίστες προσεγγίζουν νέους ανθρώπους για να τους οδηγήσουν από τον πατριωτισμό στην εξύμνηση του Χίτλερ και τον απόλυτο ραγιαδισμό απέναντι στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο!
Και στα απέναντι έδρανα μια αριστερά που αμήχανη πολιτικά παρακολουθεί το φίδι καθώς ξεδιπλώνεται και βγαίνει από το αυγό του. Που έχει εγκαταλείψει η ίδια από καιρό τα εθνικοαπελευθερωτικά και αντιιμπεριαλιστικά μονοπάτια, αφήνοντας το έδαφος αυτό στους πατριδοκάπηλους που, αντίθετα με εκείνην, καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι ο λαός μας αντιλαμβάνεται την εξάρτηση της χώρας και τον ξεπουληματικό χαρακτήρα του ντόπιου κεφαλαίου.
