Η ανεργία σε πρωτόγνωρα ύψη Ένας πραγματικός εφιάλτης

Στο 22,6% εκτοξεύτηκε η ανεργία στο α´ τρίμηνο του 2012, ένας πραγματικός εφιάλτης για τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες που βλέπουν τη ζωή τους να γίνεται δυσβάσταχτη και να βουλιάζει στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) το πρώτο τρίμηνο του 2012 ο αριθμός των ανέργων ανέβηκε σε 1.120.097. Το ποσοστό ανεργίας μέσα σ' ένα χρόνο αυξήθηκε κατά έξι ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011.
Για την ακρίβεια, σε 6,5 ποσοστιαίες μονάδες, δηλαδή μέσα σ' ένα χρόνο 327.496 άτομα έχασαν τη δουλειά τους. Κι όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι μέχρι το τέλος της χρονιάς αυτής η ανεργία θα φτάσει πιο ψηλά αφού περισσότεροι από 1.000 εργαζόμενοι τη μέρα μένουν άνεργοι. Τα ποσοστά ανεργίας στους νέους ανθρώπους είναι τρομακτικά φτάνοντας στο 52,7% ενώ στις νέες γυναίκες φτάνει στο 60,49%. Οι μακροχρόνιοι άνεργοι, δηλαδή αυτοί που αναζητούν από 12 μήνες και άνω εργασία αποτελούν το 56,5% του συνολικού αριθμού των ανέργων. Αυτό σημαίνει πώς αυτό το μεγάλο μέρος των ανέργων δεν παίρνει ταμείο ανεργίας. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του ΟΑΕΔ, ο αριθμός των ανέργων που παίρνουν ταμείο ανεργίας είναι 216.889 άτομα, δηλαδή ούτε ένας στους πέντε, και είναι μειωμένος σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά κατά 14,27%.
Έχουμε δηλαδή από τη μια να αυξάνεται ο αριθμός των ανέργων και από την άλλη να μειώνεται ο αριθμός εκείνων που παίρνουν ταμείο ανεργίας. Ένα επίδομα που και αυτό με τη σειρά του μειώνεται. Ήδη με τις μνημονιακές πολιτικές όπως απαίτησαν τα μεγάλα αφεντικά εκτός και εντός της χώρας, το επίδομα ανεργίας από 461€ που ήταν μειώθηκε κατά 100 ευρώ πέφτοντας στα 361€.
Η ανεργία μαστίζει το σύνολο των εργαζομένων της χώρας. Υπάρχουν περιοχές που η ανεργία έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Στη Δυτική Μακεδονία ανέβηκε στο 28,5% από 22,3% που ήταν πέρυσι. Στην Κεντρική Μακεδονία 24,7% από 17,5% και στη Στερεά Ελλάδα 24,5% από 16,1%. Στην Κρήτη η ανεργία ανέβηκε στο 23,4 από 15,7%, στη Δυτική Ελλάδα στο 23,1% από 15,1% και στην Αττική στο 22,9% από 14,7%. Στην Ανατολική Μακεδονία - Θράκη στο 22,7% από 15,4% και στη Θεσσαλία στο 20,4% από 14,3%, στην Ήπειρο στο 20,6% από 15,4%.
Κάτω από 20% είναι το ποσοστό ανεργίας στο Βόρειο Αιγαίο, στην Πελοπόννησο, στα Ιόνια Νησιά και στο Νότιο Αιγαίο. Επίσης σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ το ποσοστό ανεργίας των ατόμων με ξένη υπηκοότητα είναι μεγαλύτερο από το αντίστοιχο των ελλήνων υπηκόων (30,5% έναντι 21,8%).
Σίγουρα η ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτό που καταγράφουν οι έρευνες των στατιστικών υπηρεσιών αφού δεν θεωρείται άνεργος όποιος στη διάρκεια της έρευνας εργάστηκε έστω μια ώρα. Επίσης δεν θεωρείται άνεργος αυτός που έχει απογοητευθεί και δεν ζητάει εργασία ενώ υπάρχουν και πολλές εκατοντάδες χιλιάδες που εργάζονται σε συνθήκες μερικής ή προσωρινής εργασίας. Και το εισόδημα τους δεν απέχει και πολύ από το αντίστοιχο του επιδόματος εργασίας. Ολοφάνερα πλέον οι συνθήκες διαβίωσης των εργατικών και λαϊκών οικογενειών έχουν γίνει δυσβάσταχτες και το αύριο προβάλλει όλο και πιο οδυνηρό. Η χώρα έχει μετατραπεί σε οικονομική και κοινωνική ερήμωση και κάτω από μια διαρκή λεηλασία του πλούτου της και εξοντωτική λιτότητα του λαού. Αυτές τις συνθήκες έχουν επιβάλει στον εργαζόμενο λαό και στη χώρα οι ιμπεριαλιστές και τα ντόπια στηρίγματα τους.
Το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, η ΕΕ, το ΔΝΤ και οι πέραν του Ατλαντικού σύμμαχοί τους και το πολιτικό προσωπικό που τους εκπροσωπεί αυτό που μπορεί να προσφέρει είναι όλα αυτά που ζούμε όλα αυτά που έχουν κάνει τη ζωή μας κόλαση. Μια Ελλάδα σε ιμπεριαλιστικά δεσμά και ένα λαό στην ανεργία στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Η νέα συγκυβέρνηση το μόνο που μπορεί να προσφέρει στους εργαζόμενους, στη νεολαία και στο λαό είναι περισσότερα δεινά και δυστυχία. Οι εκλογές τελείωσαν, η φτώχεια, η ανεργία και η εξαθλίωση του λαού μας παραμένει.  Τις λύσεις μπορεί να τις δώσει ένας λαός αγωνιζόμενος ενάντια στην ανεργία στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Η ανεργία δεν αφορά μόνο τους άνεργους αλλά ολόκληρο τον εργαζόμενο λαό και το δικαίωμα στη δουλειά είναι ανθρώπινο δικαίωμα που δεν μπορεί να το εξασφαλίσει ένα απάνθρωπο κοινωνικό σύστημα αντίθετα είναι δημιούργημά της.  Και τη χρησιμοποιεί τα μέγιστα για να κρατάει όλο και πιο χαμηλά τους μισθούς και να θέτει, όπως κάνει ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, το εκβιαστικό δίλημμα μείωση μισθών ή ανεργία.
Θα λέγαμε πώς κάθε διαφορά, κάθε αντίθεση ανάμεσα στις τάξεις λύνεται στη βάση των συσχετισμών δύναμης, αυτοί σε τελική ανάλυση καθορίζουν το αποτέλεσμα των αγώνων. Όσο πιο ισχυρός είναι ο συσχετισμός δύναμης της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων μαζών τόσο περισσότερα μπορεί να κερδίσει. Και ο αγώνας ενάντια στην ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, ο αγώνας για το δικαίωμα στη δουλειά και για να επιδοτούνται όλοι οι άνεργοι και για όλο το διάστημα της ανεργίας τους, αποτελεί σήμερα το πιο σημαντικό καθήκον. Είναι σε τελική ανάλυση ζήτημα επιβίωσης του εργαζόμενου λαού μας.