Οι ανθρακωρύχοι απεργούν εδώ και δύο μήνες διαμαρτυρόμενοι για τη μείωση των δημοσίων επιδοτήσεων του τομέα που αποφάσισε η δεξιά κυβέρνηση της χώρας, υποστηρίζοντας πως καταδικάζει το επάγγελμα. Οι Βρυξέλλες έχουν αποφασίσει ότι οι κρατικές επιδοτήσεις του τομέα των ανθρακωρυχείων πρέπει να σταματήσουν στο τέλος του 2018. Σύμφωνα όμως με τα συνδικάτα, η μείωση των επιχορηγήσεων κατά 63% που προβλέπεται για φέτος απειλεί περίπου 30.000 θέσεις εργασίας. Εδώ και πολλές εβδομάδες διαμαρτύρονται και αντιστέκονται στα σχέδια για κλείσιμο των ορυχείων και για τις νέες περικοπές των μισθών τους που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση Ραχόι και αφορούν περισσότερα από 40 ορυχεία. "Διαδηλώνουμε για να υπερασπιστούμε τις δουλειές μας", δηλώνουν, βλέποντας το μέλλον τους να είναι αβέβαιο, καθώς ο τομέας που κάποτε απασχολούσε χιλιάδες Ισπανούς σήμερα μοιάζει καταδικασμένος να σβήσει εξαιτίας της ακολουθούμενης πολιτικής λιτότητας. Πιο συγκεκριμένα, η κυβέρνηση Ραχόι έχει προχωρήσει σε μείωση κατά 65% της κρατικής χρηματοδότησης στον τομέα των ανθρακωρυχείων, την ίδια στιγμή που περικόπτονται οι μισθοί των εργαζομένων και απολύονται πολλοί από αυτούς. Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: από τους σχεδόν 53.000 εργαζόμενους τη δεκαετία του 1980, σήμερα απασχολούνται 7.900 σε 47 σημεία.
Κάπως έτσι οι Ισπανοί ανθρακωρύχοι αναγκάστηκαν να βγουν στους δρόμους και να παλέψουν για τα δικαιώματά τους με απεργιακές κινητοποιήσεις, μαζικότατες διαδηλώσεις και πορείες σε μεγάλες ισπανικές πόλεις, με αποκλεισμούς αυτοκινητόδρομων. Απέναντί τους η κυβέρνηση και οι αστυνομικές δυνάμεις προσπαθούν να αναχαιτίσουν το δίκαιο αγώνα τους με καταστολή, δακρυγόνα, καπνογόνα και πλαστικές σφαίρες. Όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση απάντησε με το μόνο όπλο που της απομένει σε μια στιγμή που βρίσκεται κάτω από ισχυρή κοινωνική κατακραυγή: Η αστυνομία επιτέθηκε στη διαδήλωση μπροστά στο υπουργείο Βιομηχανίας αλλά και στην Πουέρτα ντε Σολ, τραυματίζοντας πάνω από εβδομήντα ανθρώπους, δυο εκ των οποίων νοσηλεύονται με κατάγματα στο κεφάλι. Σχεδόν όλο το κέντρο της Μαδρίτης το βράδυ της 11 του Ιούλη μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, με τις ειδικές αστυνομικές δυνάμεις να επιτίθενται με λύσσα στους διαδηλωτές και σε όσους Μαδριλένους έσπευσαν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους. Ολοφάνερα η ισπανική κυβέρνηση προσπαθεί να σταματήσει μια επικίνδυνη σπίθα που μπορεί να ανάψει τη φωτιά, την ώρα που το νέο πακέτο βάρβαρης λιτότητας και περικοπών δοκιμάζει τις έσχατες αντοχές των Ισπανών εργαζόμενων και ανέργων. Και το ερώτημα πολλών παρατηρητών είναι μήπως τελικά η Μαύρη Πορεία των εκατοντάδων ανθρακωρύχων αποδειχθεί ιστορική, μιας και -υπό προϋποθέσεις- μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα για μια ευρύτερη κοινωνική αναταραχή στη χώρα.
Το πακέτο περικοπών ύψους 65 δισ. Ευρώ (!) μέχρι το 2014 είναι η χαριστική βολή για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και δοκιμάζει τις ελάχιστες αντοχές τους. Περιλαμβάνει κατάργηση του δώρου Χριστουγέννων των δημοσίων υπαλλήλων, αύξηση του ΦΠΑ από 18% σε 21% και από 8% σε 10%, περικοπές στην τοπική αυτοδιοίκηση κατά 3,5 δισ. ευρώ και μείωση των δημοτικών συμβούλων κατά 30% ανά περιοχή, περιορισμό των δαπανών της κυβέρνησης κατά 600 εκ. ευρώ και μείωση του επιδόματος ανεργίας από τον 6ο μήνα και μετά κατά 50%-60%. Όλα αυτά για να πάρουν οι ισπανικές τράπεζες τη βοήθεια για τη διάσωσή τους, όπως προβλέπει η πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επιχειρηματολογία του Ραχόι κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης των σκληρών μέτρων δεν είχε καμία πρωτοτυπία. Ήταν ακριβώς ίδια με αυτά που ακούν οι Έλληνες εδώ και δύο χρόνια, κάθε φορά που ανακοινώνονται τα μνημόνια της κοινωνικής καταστροφής αλλά και μ' αυτά που ακούν οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης.
Την ίδια ώρα που η Ισπανία έμπαινε σε μια πολύ θερμή περίοδο κοινωνικής αναταραχής, στη γειτονική Πορτογαλία οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες υγείας στα δημόσια νοσοκομεία πραγματοποιούσαν δυναμική απεργία αντιδρώντας στη μείωση των μισθών τους και στην περικοπή κατά 10% των κρατικών δαπανών για την υγεία μόνο για φέτος, μέτρα τα οποία εντάσσονται στο πρόγραμμα λιτότητας του συντηρητικού πρωθυπουργού Πέδρο Πάσους Κοέλιο. Οι συνδικαλιστικές ενώσεις των γιατρών εκτίμησαν ότι η συμμετοχή στην απεργία ξεπέρασε το 90%. Οι γιατροί διαδήλωσαν στη Λισαβόνα φορώντας τις λευκές ιατρικές μπλούζες τους. Η διαδήλωση των Πορτογάλων γιατρών ήταν η πρώτη σε εθνικό επίπεδο από το 1987.
Αν συνυπολογίσουμε, επίσης, πως και οι Ιταλοί αντιμετώπισαν με οργή το νέο πρόγραμμα λιτότητας που ανακοίνωσε η κυβέρνηση Μόντι πριν λίγες ημέρες, μπορεί αυτό το καλοκαίρι στον ευρωπαϊκό νότο να αποδειχθεί πολύ πιο καυτό από όσο προβλέπουν τα δελτία καιρού.
