220 ενήλικες, 65 παιδιά και 15 βρέφη, που ζουν στο Κέντρο Προσφύγων του Λαυρίου, διαθέτουν για τη διατροφή τους μόνο μακαρόνια, στερούνται φαρμάκων, ζεστού νερού, και ειδών προσωπικής υγιεινής. Οι εργαζόμενοι στο κέντρο βρίσκονται απλήρωτοι για 10 μήνες, ενώ οι προμηθευτές έχουν διακόψει την πίστωση, καθώς δεν έχουν πληρωθεί για το 2013. Δεν πρόκειται περί «ανθρωπιστικής κρίσης». Αλλά για πολιτική επιλογή των κρατούντων, σε συνθήκες κρίσης του συστήματος της εκμετάλλευσης. Ας θυμηθούμε και την εισβολή των ΜΑΤ στο Κέντρο όπου ζουν Κούρδοι πρόσφυγες που αιτούνται πολιτικού ασύλου, τον περασμένο Αύγουστο μετά το περιστατικό με το πλοιάριο στη Χίο, και το πογκρόμ ενάντια στους πολιτικούς πρόσφυγες, το οποίο συνεχίζεται. Πέρα απ΄ την αλληλεγγύη που έχει επιδείξει ο λαός του Λαυρίου, πρέπει ν΄ αναπτυχθεί κίνημα τόσο αλληλεγγύης, όσο και διεκδίκησης, απαιτώντας απ΄ την κυβέρνηση την άμεση επίλυση του προβλήματος διαβίωσής τους, τη χορήγηση πολιτικού ασύλου και την πληρωμή των δεδουλευμένων των εργαζόμενων.
Ετικέτες
δημοκρατικα δικαιωματα - καταστολη