Προς νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές

Αδιευκρίνιστοι παραμένουν μέχρι αυτή τη στιγμή οι λόγοι για τους οποίους «πάγωσε» το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που η κυβέρνηση σκόπευε να καταθέσει στη Βουλή την προηγούμενη Τρίτη. Το Υπουργείο Εργασίας διαψεύδει ότι η καθυστέρηση οφείλεται σε διαφωνίες της τρόικας και πιέσεις που ασκεί για σοβαρές ανατροπές στο ασφαλιστικό, αλλά κανείς δεν δείχνει να πείθεται.
Υποτίθεται ότι στόχος του νέου νομοσχεδίου -που έφτασε στα... πρόθυρα της κατάθεσης- ήταν να καλυφτεί το δημοσιονομικό κενό των 500 εκατομμυρίων ευρώ στην κοινωνική ασφάλιση. Ωστόσο, η τρόικα έχει άλλη γνώμη, καθώς θεωρεί ότι το κενό αυτό είναι πολύ ψηλότερο, αγγίζοντας τα 2 δισ. ευρώ! Μάλιστα, η τρόικα απειλεί -για μια ακόμη φορά- ότι δεν πρόκειται να έρθει στην Αθήνα εάν η κυβέρνηση δεν ξεκαθαρίσει το ύψος του δημοσιονομικού κενού.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμιά αμφιβολία ότι αυτό που απαιτούν οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ και του ΔΝΤ δεν είναι απλές παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό, αλλά σαρωτικές αλλαγές. Αλλαγές που θα σημάνουν μεγαλύτερη συρρίκνωση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αλλαγές που υπηρετούν το στρατηγικό στόχο του κεφάλαιου για πλήρη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, για μετατροπή του καθολικού αυτού δικαιώματος της εργατικής τάξης σε μία προαιρετική παροχή της οποίας το ύψος και το εύρος θα αποφασίζουν τα επιτελεία του συστήματος. Δεν έχουν καμία διάθεση οι δυνάμεις του κεφάλαιου να συνεχίσουν να συμβάλλουν για την ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων. Δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να συνεχίσουν επιστρέφουν το κομμάτι της κλεμμένης υπεραξίας που καλύπτει δικαιώματα όπως αυτό της ασφάλισης και της πρόνοιας. Τους το επιτρέπει ο ταξικός συσχετισμός, αλλά και τους το επιβάλλει ο λυσσαλέος μεταξύ τους ανταγωνισμός και η επιδίωξη για όσο το δυνατόν μεγαλύτερα κέρδη.
Ο προβεβλημένος κυβερνητικός στόχος θα αφορούσε δήθεν τη «θωράκιση» του ασφαλιστικού συστήματος από «παραβατικές συμπεριφορές», τον «εξοπλισμό» των ασφαλιστικών ταμείων «με θεσμικά εργαλεία που βελτιώνουν δραστικά την εισπρακτική ικανότητα του συστήματος» για την «καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής, με όποια μορφή έχει, αδήλωτη εργασία, ανασφάλιστη εργασία, μη υποβολή ΑΠΔ, υποβολή ΑΠΔ χωρίς καταβολή εισφορών, διασταύρωση προνοιακών επιδομάτων». Όμως και με την πιο στοιχειώδη ανάγνωση της πραγματικότητας, τινάζεται στον αέρα αυτή η επιχειρηματολογία. Σε ποιες ακριβώς ασφαλιστικές εισφορές αναφέρεται το υπουργείο, όταν η ανεργία διαρκώς διογκώνεται; Όταν η ανασφάλιστη εργασία πριμοδοτείται και δρομολογείται από την ίδια την κυβέρνηση και τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, μέσω των διάφορων επιδοτούμενων προγραμμάτων; Όταν οι μισθοί (άρα, και οι ασφαλιστικές εισφορές) έχουν συρρικνωθεί δραματικά και συνεχίζουν να συρρικνώνονται; Όταν οι χαριστικές διατάξεις και οι ρυθμίσεις για τους εργοδότες έρχονται η μια μετά την άλλη, μπας και φιλοτιμηθούν να δώσουν κάτι από τα χρωστούμενα στα ασφαλιστικά ταμεία (που έχουν ήδη παρακρατήσει από τους εργαζόμενους).
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΠΟΣΕ ΙΚΑ, της ομοσπονδίας των εργαζομένων στο ΙΚΑ, οι συσσωρευμένες οφειλές των επιχειρήσεων ανέρχονται στα 8 δισ. ευρώ. Από αυτά έχουν ρυθμιστεί μόνο τα 1,792 δισ. ευρώ (!) και χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα εισπραχτούν κιόλας. Η ίδια η κυβέρνηση εκτιμάει-ελπίζει ότι από αυτά μπορούν να εισπραχθούν τα μισά, αφού -για παράδειγμα- τα 1,678 δισ. ευρώ αφορούν επιχειρήσεις που έχουν ήδη κλείσει!!!
Να, λοιπόν, τι σημαίνει η τόνωση της «επιχειρηματικότητας» και της «ανταγωνιστικότητας» για τους εργαζόμενους. Να, σε ποιο έδαφος πατάει το «success story» και η «προσέλκυση επενδύσεων». Η τεράστια Ειδική Οικονομική Ζώνη που λέγεται Ελλάδα περιλαμβάνει φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, ανασφάλεια και εξαθλίωση για τους εργαζόμενους.
Και για του λόγου το αληθές, ας δούμε τα στοιχεία του Δεκέμβρη 2012 για τους συνταξιούχους του ΙΚΑ (πάλι σύμφωνα με την ΠΟΣΕ ΙΚΑ): Σε σύνολο 1.039.591 συνταξιούχων, οι 513.609 (49,4%) παίρνουν σύνταξη μέχρι 500 ευρώ, οι 254.140 (24,4%) παίρνουν σύνταξη από 500 έως 700 ευρώ, οι 113.597 (10,9%) έχουν συντάξεις από 700 έως 1.000 ευρώ και μόλις 158.245 συνταξιούχοι (15,22%) παίρνουν συντάξεις πάνω από 1.000 ευρώ. Και για όσους δεν κατάλαβαν, ένα από τα στοιχεία που προκύπτει από τα παραπάνω είναι ότι οι 767.749 συνταξιούχοι των δύο πρώτων κατηγοριών, δηλαδή το 73,8% των συνταξιούχων του ΙΚΑ ζουν με εισοδήματα στα όρια της στατιστικής φτώχειας ή κάτω από αυτά.
Τι ζητούν, λοιπόν, οι τροϊκανοί ιμπεριαλιστές; Μα, την επέκταση και χειροτέρευση αυτής της κατάστασης. Διότι δεν είναι δυνατόν ο στόχος για κατώτατο μισθό στα 300 ευρώ να μην συνοδεύεται από ακόμη χαμηλότερες συντάξεις. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο στο στόχαστρο έχουν μπει όλοι οι ασφαλισμένοι που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν τα αμέσως επόμενα χρόνια οι οποίοι, μαζί με αυτούς του ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ), υπολογίζονται σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες.
Ανάμεσα σε αυτούς «φωτογραφίζονται» οι μητέρες με ανήλικα τέκνα και οι ασφαλισμένοι σε Δημόσιο, ΔΕΚΟ, τράπεζες που έχουν τα απαραίτητα ένσημα αλλά όχι την απαιτούμενη ηλικία, (οι λεγόμενες πρόωρες συνταξιοδοτήσεις), οι εργαζόμενοι στα ΒΑΕ και άλλοι. Όλοι αυτοί, είτε μέσα από τη μείωση των συντάξεων είτε μέσα από την αύξηση των ορίων ηλικίας, είναι από τους πρώτους που θα βιώσουν τη νέα αντιασφαλιστική επίθεση.
Και μαζί με αυτούς, στο στόχαστρο έχουν ήδη μπει οι επικουρικές συντάξεις, το εφάπαξ ακόμη και το ΕΚΑΣ που βαίνει προς πλήρη κατάργηση, αφού από 1/1/2014 -σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2014- θα δίνεται μόνο σε όσους έχουν συμπληρώσει το 65ο έτος ηλικίας, δηλαδή περικόπτεται από 150.000 συνταξιούχους.
Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το πότε θα κατατεθεί το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, οι στόχοι του είναι ξεκάθαροι και βαθιά αντιλαϊκοί και αντεργατικοί. Γι’ αυτό και το λαϊκό-εργατικό κίνημα πρέπει να προετοιμαστούν γι’ αυτήν την αναμέτρηση. Μια αναμέτρηση που δεν αφορά μόνο κάποιες συγκεκριμένες ομάδες, αλλά το σύνολο του λαού και των εργαζομένων.