Αντιδραστικές τροπολογίες σε υποκριτικά νομοσχέδια…

Ψηφίστηκε στις 22/10, «επί της αρχής», από Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ., το νομοσχέδιο για την «ηλεκτρονική επιτήρηση καταδίκων και υποδίκων». Το νομοσχέδιο αυτό, έρχεται υποτίθεται να απαντήσει στο πρόβλημα της αποσυμφόρησης των φυλακών, με τη δυνατότητα που δίνει σε ορισμένους απ΄ τους κρατούμενους να εκτίουν την ποινή τους σε «κατ’ οίκον περιορισμό», φορώντας ένα σύστημα γεωεντοπισμού (το λεγόμενο ηλεκτρονικό «βραχιόλι»). Η αντιδραστική παρέμβαση ωστόσο, γίνεται κυρίως μέσω των τροπολογιών που εισάγονται στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, στο όνομα – πάντα – της αποτελεσματικότερης «καταπολέμησης του οργανωμένου εγκλήματος». Σε μια κοινωνία που γεννά καθημερινά το έγκλημα («νόμιμο» ή παράνομο) και σε μια πολιτική περίοδο, όπου ως «εγκληματικές» χαρακτηρίζονται απ΄ την κυβέρνηση και τους εκπροσώπους του συστήματος, και εκφράσεις του λαϊκού αγώνα. Έτσι, σύμφωνα με εισαγγελική διάταξη, θα εκδίδονται και θα δημοσιοποιούνται, με ταχύρρυθμες διαδικασίες, προσωπικά δεδομένα - ονοματεπώνυμα και φωτογραφίες - όσων εμπλέκονται σε «εγκληματικές οργανώσεις, υποθέσεις τρομοκρατίας ή σε κακουργηματικά εγκλήματα, κατά της γενετήσιας ελευθερίας και σε εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Γνωρίζουμε βέβαια πως στην έννοια που δίνουν οι πολιτικοί διαχειριστές του συστήματος, στον όρο «τρομοκρατία», εμπεριέχεται κι ο… αγωνιζόμενος λαός, όπως γνωρίζουμε και την ποινικοποίηση και της πολιτικής δράσης. Μια άλλη τροπολογία, αφορά την «παραβίαση κυρώσεων ή περιοριστικών μέτρων που έχουν επιβληθεί σε βάρος κρατών ή οντοτήτων ή οργανισμών ή φυσικών ή νομικών προσώπων, με αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. ή με κανονισμούς της Ε.Ε.». Η παραβίαση αυτή τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών. Άρα, αποφάσεις οργάνων της Ε.Ε. ή του Ο.Η.Ε., είτε σε βάρος λαών χωρών (απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό για παράδειγμα, ή το λαό της Συρίας), είτε με χαρακτήρα πολιτικής καταδίκης (η… εξομοίωση κομμουνισμού – φασισμού, για παράδειγμα) πρέπει να γίνουν αποδεκτές, και κάθε κίνηση «μη αποδοχής», ποινικοποιείται! Για να «ξεκαθαρίσει» μάλιστα παραπέρα το πνεύμα της τροπολογίας, ο Βορίδης, απαντώντας στο ΚΚΕ, δήλωσε «Λέει κάποιος «εγώ θεωρώ ότι ένας νόμος είναι κακός, θεωρώ ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Σε ηθικό επίπεδο το καταλαβαίνω τι λέει. Σε νομικό επίπεδο όμως λέει κάτι εντελώς ακατάληπτο και το οποίο δεν μπορούμε να συμμεριστούμε. Εδώ μπορεί βεβαίως να αμφισβητηθεί και η απόφαση του Σ.Α. του ΟΗΕ, μπορεί να αμφισβητηθεί και η διοικητική πράξη και η αστυνομική διάταξη και η απόφαση ενός δικαστηρίου. Όταν όμως τελειώσει η συζήτηση, έχουμε πια δίκαιο. Μπορώ να παραβιάσω το δίκαιο;». Πίσω από νόμους κι αποφάσεις που υποτίθεται πως «τακτοποιούν» και «εκσυγχρονίζουν» το σωφρονιστικό – τρομάρα του – σύστημα, εισάγονται κι αποκαλύπτονται πλευρές της φασιστικοποίησης.