Πρόκειται για μια νέα φοροεπιδρομή στη λαϊκή οικογένεια και για νέα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, αφού με το νέο φόρο η κυβέρνηση επιδιώκει να εισπράξει, για το 2014 και μετά, πάνω από 2,9 δισ. ευρώ νέους φόρους. Την ίδια στιγμή που η μέχρι τώρα φορομπηχτική πολιτική της, τα χαράτσια, τα τέλη επιτηδεύματος, τα τέλη αλληλεγγύης, οι καταργήσεις φοροαπαλλαγών, οι πρόσθετοι φόροι, τα αναδρομικά ΦΑΠ για 2011, 2012 και 2013 κλπ έχουν «γονατίσει» το λαό και τους εργαζόμενους.
Ο νέος φόρος θα έχει μόνιμο χαρακτήρα. Το χαράτσι λοιπόν της ΔΕΗ, το «έκτακτο» και «προσωρινό» όπως μας το παρουσίαζαν, όχι μόνο δεν καταργείται αλλά γίνεται μόνιμο και διαρκές. Αυτό που καταργείται είναι το αφορολόγητο όριο που υπήρχε μέχρι σήμερα για ακίνητη περιουσία κάτω των 200.000 ευρώ και στο εξής όλα τα ακίνητα θα φορολογούνται από το πρώτο τετραγωνικό και από το πρώτο ευρώ. Δηλαδή η φορολόγηση της λαϊκής στέγης και της λαϊκής περιουσίας διευρύνεται και επεκτείνεται και σε ακίνητα που μέχρι σήμερα ήταν αφορολόγητα. Ο νέος φόρος επιβάλλεται ακόμα και στα μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα και έτσι πλέον δεν γλυτώνουν ούτε αυτοί που έκοψαν τη σύνδεση με τη ΔΕΗ, για να μην πληρώνουν το χαράτσι. Και ενώ από τη μια καταργείται ο ΦΑΠ, που αφορούσε κυρίως τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, από την άλλη παραμένει ως έχει το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ), που επιβαρύνει κάθε λαϊκή οικογένεια και πληρώνουμε μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
Με τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, για πρώτη φορά στην ιστορία, μπαίνει φόρος και στα αγροτεμάχια, ανεξάρτητα από την έκτασή τους, ανεξάρτητα από το αν και τι καλλιεργούνται, ανεξάρτητα από το αν και πόσο εισόδημα αποφέρουν. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ φορτώνουν άλλο ένα χαράτσι στη φτωχομεσαία αγροτιά, που θα μειώσει ακόμα περισσότερο το αγροτικό εισόδημα και θα οδηγήσει στη φτώχεια και στην εξαθλίωση ακόμα περισσότερες αγροτικές οικογένειες. Την ίδια στιγμή που από το 2014 αυξάνεται η φορολόγηση των αγροτών (θα φορολογούνται με 13% και χωρίς αφορολόγητο) ενώ υποχρεώνονται και σε τήρηση λογιστικών βιβλίων. Με τη νέα φοροεπιδρομή θα έχουμε παραπέρα ξεκλήρισμα και φτωχοποίηση της φτωχομεσαίας αγροτιάς, εγκατάλειψη της αγροτικής παραγωγής, εκποίηση της αγροτικής γης και συγκέντρωσή της στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και νεοτσιφλικάδων.
Με τον νέο φόρο, κάθε άλλο παρά «δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών» θα έχουμε, όπως ισχυρίζεται ο Στουρνάρας. Από τη μια, διευρύνεται η φορολογική βάση, «κατεβαίνει» στη μικρή περιουσία και φορτώνονται νέα φορολογικά βάρη στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών και από την άλλη έχουμε ευνοϊκές ρυθμίσεις και φοροαπαλλαγές για τη μεγάλη περιουσία. Με πρώτη-πρώτη την επιλεκτική κατάργηση του ΦΑΠ, κατάργηση που ευνοεί κυρίως τους μεγαλοιδιοκτήτες. Επίσης, ο ΕΦΑΚ υπολογίζεται ξεχωριστά ανά ακίνητο, με συνέπεια οι μεγαλοϊδιοκτήτες με πολλά ακίνητα να μην φορολογούνται προοδευτικά και να μην επιβαρύνονται από τη φορολογική κλίμακα. Για τα Νομικά Πρόσωπα (ΑΕ, ΕΠΕ κλπ), προβλέπεται αναβολή της πληρωμής του φόρου, αν έχουν χαμηλό τζίρο ή πτώση τζίρου ενώ ο ΕΦΑΚ θα εκπίπτει πλέον ως δαπάνη και άρα αυτό που πραγματικά θα καταβάλλουν οι μεγάλες εταιρείες θα είναι μειωμένο κατά 26%. Ελαφρύνσεις, επίσης, έχουμε και για τις μεγάλες εκτάσεις γεωργικής γης, όπου, από 500 στρέμματα και πάνω, προβλέπεται μείωση του αρχικού φόρου που φτάνει το 60%! Αυτοί λοιπόν που ευνοούνται δεν είναι «οι αδύνατοι», όπως μας λέει ο Στουρνάρας, αλλά κυρίως οι πολύ μεγάλες περιουσίες (πάνω από 400.000 ευρώ), για τις οποίες μέχρι σήμερα προβλέπονταν υψηλότεροι φορολογικοί συντελεστές και που στο εξής θα πληρώνουν λιγότερο φόρο από πριν (αν υπολογίσουμε το άθροισμα ΦΑΠ και χαρατσιών).
Ταξικός και φορομπηχτικός λοιπόν ο νέος φόρος ακινήτων, που όχι μόνο φορτώνει νέα φορολογικά βάρη στις εργατικές-λαϊκές οικογένειες αλλά τις εξαναγκάζει και στο να ξεπουλήσουν κοψοχρονιά ακίνητά τους, αφού πλέον ο ΕΦΑΚ κάνει δυσβάσταχτη και «ασύμφορη» την κατοχή ακίνητης περιουσίας. Σε συνδυασμό με τη σχεδιαζόμενη μείωση του φόρου μεταβίβασης ακινήτων, θα έχουμε παραπέρα συγκέντρωση γης και ακινήτων υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, των offshore εταιρειών, των εταιρειών real estate κλπ, μια τεράστια μεταφορά πλούτου από «τους κάτω» προς «τους πάνω», από «τους μέσα» προς «τους έξω».
Οι αντιδράσεις ακόμα και κυβερνητικών βουλευτών για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων δεν είναι μόνο για το θεαθήναι. Απηχούν πραγματικές αντιθέσεις και ανησυχίες, αφού είναι και τα μεσοστρώματα που χτυπιούνται ιδιαίτερα από την νέα φορολογική επέλαση. Οι επιμέρους αλλαγές και βελτιώσεις που προωθεί η κυβέρνηση, για να διασκεδάσει αυτές τις αντιδράσεις, δεν πρόκειται να αλλάξουν την ουσία. Οι απαιτήσεις της τρόικας είναι ισχυρότερες από τις πιέσεις και τις αντιρρήσεις των βουλευτών που χρησιμοποιούνται κυρίως για να εγκλωβίσουν και να αποπροσανατολίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Γιατί η ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής, για να μην περάσει το νέο φορομπηχτικό νομοσχέδιο, δεν μπορεί να επαφίεται στους διάφορους κυβερνητικούς «αντάρτες» αλλά χρειάζεται να γίνει υπόθεση του μαζικού λαϊκού κινήματος.
