Αν κάποιος πάρει στα σοβαρά τα πρωτοσέλιδα του “Ριζοσπάστη”, τις δηλώσεις της Α. Παπαρήγα και τις κομματικές τους ανακοινώσεις, θα πιστέψει το λιγότερο ότι βρισκόμαστε λίγο πριν από την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας, λίγο πριν από τη μεγάλη έφοδο του εργαζόμενου λαού. Να ποιος είναι ο τίτλος του «Ρ» της περασμένης Τρίτης 8 Νοέμβρη: «Λαϊκό μέτωπο ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων» σαν «απάντηση στην κυβέρνηση του μάυρου μετώπου κεφαλαίου-αστικών κομμάτων – ΕΕ» και συνεχίζει: «Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα με την πάλη τους να ρίξουν αυτήν την κυβέρνηση όσο γίνεται πιο γρήγορα και να επιβάλλουν εκλογές... Χρειάζεται κοινωνικό λαϊκό μέτωπο για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την κοινωνικοποίησή τους, για την αποδέσμευση της Ελλάδας από την ΕΕ και από το ΝΑΤΟ και διαγραφή του χρέους». Τα παρπάνω αποσπάσματα από το πρωτοσέλιδο του “Ρ” είναι από τη συνέντευξη που έδωσε η Α. Παπαρήγα για τους δημοσιογράφους την προηγούμενη μέρα. Παρόμοιου χαρακτήρα είναι τα πρωτοσέλιδα του “Ρ” των τελευταίων ημερών, που προβάλλουν τις δυσκολίες του συστήματος όσο και τις αγωνιστικές διαθέσεις των λαϊκών μαζών. Και αντί να καλούν το λαό για κλιμάκωση των αγώνων του, αντί να συμβάλουν σε αυτή την κατεύθυνση για να μπορέσει ο εργαζόμενος λαός να ανατρέψει τα βάρβαρα μέτρα και να επανακαταχτήσει όλα όσα του πείρανε, τον καλούν για να επιβάλει τις εκλογές. Τόσο η ηγεσία του ΚΚΕ όσο και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό που θέτουν σαν πρόταση στο λαό είναι οι εκλογές. Το ίδιο αίτημα έχει και η ΝΔ, και πλην του ΠΑΣΟΚ, όλα τα κόμματα της αστικής τάξης θέλουν εκλογές. Μάλιστα μετά τις τελευταίες εξελίξεις και το ΠΑΣΟΚ υποχρεώνεται να πάει στις εκλογές σε λίγους μήνες μετά το τέλος της συγκυβέρνησης. Πως είναι δυνατόν, άραγε, οι εκλογές να συμφέρουν ταυτόχρονα τα κόμματα της αστικής τάξης και τα κόμματα της Αριστεράς, ας πούμε αυτά του εργαζόμενου λαού; Πότε οι εκλογές έδωσαν λύσεις προς όφελος της εργατικής τάξης και του λαού, για να δώσουν σήμερα; Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, η αστική τάξη της χώρας και το πολιτικό της σύστημα βρίσκεται σε σοβαρή πολιτική κρίση. Σίγουρα, οι από πάνω δεν μπορουν να κυβερνήσουν τους από κάτω με τον παλιό τρόπο και οι από κάτω δεν αποδέχονται τους από πάνω. Η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ βρέθηκαν σε πλήρη αδέξοδο, γιατί σε αδιέξοδο βρίσκεται το ίδιο το σύστημα της υποτέλειας και της εξάρτησης. Γιατί η χώρα έχει γίνει πεδίο άγριων αναταγωνισμών ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, αλλά και σε διάφορες μερίδες του κεφαλαίου στο εσωτερικό της. Βρίσκονται επίσης σε αδιέξοδο γιατί οι εργαζόμενες μάζες αντιστέκονται και διαδηλώνουν την οργή τους, όλο και πιο μαζικά και μαχητικά, και τρέμουν όλοι οι από πάνω και οι απ’έξω την παραπέρα ανάπτυξη της πάλης του λαού μας. Και οι εκλογές όταν γίνουν, μόνο στα λαϊκά συμφέροντα δεν πρόκειται να δώσουν λύσεις. Αυτό είναι το σίγουρο. Εάν ήταν να δώσουν λύσεις για το λαό δεν θα γίνονταν. Η ηγεσία του ΚΚΕ έχει διαφορετική άποψη και γι’αυτό τον τελευταίο καιρό, ενώ το ίδιο καταγγέλει την εκλογολογία, είναι αυτό που περισσότερο κι από τα κόμματα του κεφαλαίου θέτει το ζήτημα των εκλογών σαν πρώτο στόχο. Ο βασικός λόγος που η ηγεσία του ΚΚΕ θέλει τις εκλογές και κυρίως παλεύει για να γίνουν οι εκλογές έχει να κάνει με το φόβο που του προκαλούν οι πολιτικές εξελίξεις και κυρίως το ενδεχόμενο κοινωνικών και κοινωνικών εκρήξεων και αναταραχών. Και ό,τι δεν ελέγχει και δεν μπορεί να το χαλιναγωγήσει, στέκεται απέναντί του. Απέναντι σε κάθε αυθόρμητο ξέσπασμα των λαϊκών στρωμάτων. Το ΚΚΕ με την πρόταση του για εκλογές, καλλιεργεί εκλογικές αυταπάτες στον κόσμο και αποδυναμώνει και αποπροσανατολίζει τη λαϊκή πάλη. Γράφει ο “Ρ’ : «Ο λαός να χρησιμοποιήσει σωστά το όπλο της ψήφου και στο ενδεχόμενο των εκλογών... ο λαός να επιβάλει θεαματική μείωση τις εκλογικής και συνολικά της πολιτικής δύναμης των αστικών κομμάτων... οι εκλογές μπορούν να σπρώξουν τα πράγματα προς τα μπρος, αν κερδίσει έδαφος η πολιτική ρήξης και ανατροπής, αν ενισχυθεί η κοινωνική λαϊκή συμμαχία σε βάρος της εξουσίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, αν στηριχτεί η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ». Αυτά γράφει ο “Ρ” στις 27-4-2010, μια εβδομάδα πριν από τη μεγαλειώδη απεργία της 5ης Μάη. Στις 3-11 στη συνεδρίαση της Βουλής ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θ. Παφίλης τόνισε «... Εκλογές τώρα. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να τις επιβάλουν και να τις υποδεχτούν με μαζικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα. Με τη δράση και με την ψήφο τους να καταφέρουν ένα ισχυρό πλήγμα στο αστικό πολιτικό σύστημα, να ανοίξουν το δρόμο για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, της εξόντωσης των μονοπωλίων». Να λοιπόν οι εκλογικές αυταπάτες σε όλο τους το μεγαλείο. Οι εκλογές για την ηγεσία του ΚΚΕ αποτελούν το κύριο χαρακτηριστικό της πάλης του. Και αυτό, όχι μόνο σαν εκλογικό αποτέλεσμα, ότι μπορούν να ανεβάσουν τα ποσοστά τους, αλλά κυρίως σαν χαραχτήρας της πάλης που πιστεύει το ΚΚΕ, ότι μπορούν να προκύψουν αλλαγές προς όφελος του λαού. Θα λέγαμε πως για το ΚΚΕ οι εκλογές, και μάλιστα κάθε φύσης εκλογές, είναι το παν. Ακόμα και για τα δημοψηφίσματα, ακόμα και γι’αυτά με τα οποία διαφωνούν, όπως αυτό που επιχείρησε να κάνει η κυβένηση του ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός της. Πιο συγκεκριμένα, στη συνεδρίαση της Βουλής για την ψήφο εμπιστοσύνης προς στον Γ. Παπανδρέου, ο Θ. Παφίλης ανάμεσα σε άλλα τόνισε «Εμείς λέμε όχι δημοψήφισμα αλλά να γίνουν εκλογές... αν όμως γίνει, καλούμε να συμμετάσχει μαζικά ο λαός, να πει ένα συντρηπτικό “Όχι” στο ίδιο το σύστημα και ένα συντριπτικό “Ναι” στη λαϊκή εξουσία και στη έξοδο από το ευρώ». Να λοιπόν, να συμμετάσχει ο λαός στο δημοψήφισμα, όταν ακόμα και το μεγαλύτερο μέρος των αστικών δυνάμεων και τα ΜΜΕ, εκτιμούσαν ότι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού δεν θα πήγαινε να ψηφίσει.
