Οι αντιδράσεις του κόσμου, στις γειτονιές κυρίως αλλά και σε εργασιακούς χώρους, αρχίζουν να αποκτούν οργανωμένα χαρακτηριστικά. Υπάρχουν ήδη αρκετές πρωτοβουλίες και συνελεύσεις που δημιουργήθηκαν ή κινηθήκαν στη λογική της μη πληρωμής των προηγούμενων χαρατσιών. Η εμπειρία που αποκτήθηκε είναι σημαντική και πρέπει να αξιοποιηθεί.
Μια πρώτη διαπίστωση που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι ότι ο λαός όχι απλώς δεν θέλει, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν αποδέχεται τους λόγους που προβάλλονται για την επιβολή τους, αλλά κυρίως δεν μπορεί να τα πληρώσει, γι’ αυτό και πλαισιώνει αυτές τις κινήσεις. Τα μηνύματα που υπάρχουν ως τώρα είναι ότι με την περίπτωση του χαρατσιού της ΔΕΗ η μαζικότητα θα είναι ακόμη μεγαλύτερη. Και αυτό γιατί τα όρια αποπληρωμής του είναι ασφυκτικά, τα ποσά μεγάλα και το ενδεχόμενο διακοπής της ηλεκτροδότησης, πέρα από απειλή από μεριάς κράτους, έχει να κάνει με την καθημερινότητα του λαού, με άμεσες συνέπειες, και δεν μπορεί να γίνει εύκολα αποδεκτό.
Σε όλη την Ελλάδα πραγματοποιούνται συνελεύσεις, συγκεντρώσεις και πορείες συνδυασμένες με παρεμβάσεις ή ακόμη και καταλήψεις στα κατά τόπους γραφεία της ΔΕΗ όπου εμποδίζονται διακοπές ή και επιβάλλονται επανασυνδέσεις. Οι κινήσεις αυτές παράλληλα ανέδειξαν το ήδη μεγάλο πρόβλημα, μια και φάνηκε η έκταση της δυσκολίας από μεγάλο αριθμό εργαζομένων και ανέργων να πληρώσουν το ρεύμα, των ήδη πολλών διακοπών, πρόβλημα που με τα χαράτσια θα γίνει ακόμη πιο έντονο. Οπότε στην πορεία προκύπτει το πρόβλημα της δικτύωσης και της καλύτερης οργάνωσης του κινήματος στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης μαζικοποίησης των τοπικών κινήσεων και της δημιουργίας δικτύων που θα βρίσκονται σε ετοιμότητα για την παρεμπόδιση διακοπών, με όρους μαζικότητας και όχι με τη λογική των «Ζορό» και της «εν κρυπτώ» επανασύνδεσης.
Αν και σε όλες τις συνελεύσεις αναζητούνται και καλύψεις νομικού τύπου (τρόποι πληρωμής μόνο του ρεύματος, εξώδικα κ.λπ.), μια και το ίδιο το κράτος και η ΔΕΗ φροντίζουν να κόβουν κάθε τέτοιου είδους παραθυράκι, τελικά επικρατούν λογικές κινηματικού τύπου, παρά και τη λογική κάποιων από την Αριστερά να επιμένουν σε λογικές ανάθεσης σε δήμους ή δίκτυα δικηγόρων ή και στον… εαυτό τους (ΚΚΕ/ΠΑΜΕ). Άλλωστε η εμπειρία από την προηγούμενη προσπάθεια στις εφορίες έδειξε ότι όσοι στηρίχτηκαν κυρίως στον νόμο ή στην προπαγάνδιση των ελάχιστων επιπτώσεων τελικά είχαν αποτελέσματα αρνητικά.
Οι παρεμβάσεις των δήμων, που καλώς γίνονται, μπορεί να λειτουργούν θετικά στην ενθάρρυνση ενός κόσμου στο να μην πληρώσουν, αλλά θα πρέπει να γίνεται ξεκάθαρο από το κίνημα ότι δεν μπορούμε να σταθούμε μόνο σε αυτές δημιουργώντας έναν εφησυχασμό ότι το κράτος θα μείνει απαθές και θα περιμένει τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Όπως σε κάθε αγώνα θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι μπορεί να έχει επιπτώσεις οι οποίες όμως μπορούν να ξεπεραστούν μόνο με τη μαζικότητα και την άμεση συμμετοχή όλων στην «πηγή» του προβλήματος.
Η δημιουργία κινήματος για το συγκεκριμένο χαράτσι μπορεί να έχει κάποιες ιδιαίτερες δυσκολίες, κυρίως με βάση το ότι η ύπαρξη ηλεκτρικού ρεύματος στα σπίτια αφορά την ποιότητα ζωής του λαού, κάτι στο οποίο στηρίζονται και οι κρατικοί εκβιασμοί, αλλά ακριβώς αυτή την ιδιαιτερότητα μπορεί να «εκμεταλλευτεί» το κίνημα ώστε να οργανωθεί σε καλύτερη βάση, πιο οργανωμένα, πιο μαζικά, πιο συλλογικά και με έντονο το στοιχείο της αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζόμενων. Ήδη αρκετές συνελεύσεις, συγκεντρώσεις και παρεμβάσεις έχουν πραγματοποιηθεί και προγραμματίζονται ακόμη περισσότερες το επόμενο διάστημα. Τα έως τώρα μηνύματα είναι θετικά και απ’ ό,τι φαίνεται αυτή η ιστορία θα πάρει μαζικές διαστάσεις. Περισσότερο απ’ όσο το προηγούμενο της εφορίας, το οποίο δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι συνεχίζεται, μια και τρέχουν ακόμη οι δόσεις.
