ΝΕΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ Κοροϊδία για 5 μήνες - εξαθλίωση για μια ζωή

Κάπως έτσι θα μπορούσε να λέγεται το πρόγραμμα του ΟΑΕΔ που παρουσιάστηκε πρόσφατα και θα αφορά -σύμφωνα με τις ανακοινώσεις- 50.000 ανέργους. Το πρόγραμμα Κοινωφελούς Χαρακτήρα (ΚΟΧ) θα επιδοτηθεί από το ΕΣΠΑ και οι «ωφελούμενοι» θα δουλέψουν για 490 € «καθαρά» το μήνα (ή 427 € αν είναι κάτω από 25 ετών), κύρια σε δήμους και περιφέρειες, αλλά και σε νοσοκομεία, σχολεία, άλλες δημόσιες υπηρεσίες και ΚΕΠ.
Η κυβέρνηση έκανε σοβαρές προσπάθειες να παρουσιάσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα ως το μέγα δείγμα κοινωνικής πολιτικής. Τρεις υπουργοί, γενικοί γραμματείς, ο διοικητής του ΟΑΕΔ και ο επικεφαλής του Γραφείου της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικής Πολιτικής της ΕΕ στην Αθήνα για την Κοινωφελή Εργασία επιστρατεύτηκαν για να αποκρύψουν την αλήθεια ότι οι μόνοι ωφελούμενοι είναι το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο που διασφαλίζει τα κέρδη του εξαθλιώνοντας τους εργαζόμενους της χώρας και διαλύοντας τις εργασιακές σχέσεις. Οι προσπάθειες της κυβέρνησης για την υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος είχαν ξεκινήσει ήδη από τον Απρίλη, αλλά έγινε εφικτό μόνο όταν εγκρίθηκε από τους επιτρόπους της ΕΕ η διάθεση του ΕΣΠΑ. Τελικά, η χρηματοδότηση προκύπτει από 4 διαφορετικά ΕΣΠΑ, όλα των περιόδων 2007-2013. Επομένως, αφήνεται να εννοηθεί ότι η όποια συνέχεια θα εξαρτάται και πάλι από τις διαθέσεις και τους εκβιασμούς των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Η δε σχετική τοποθέτηση του επικεφαλής του γραφείου της ΕΕ για ανέργους που... επιτέλους «θα παράγουν κοινωνικό έργο» φέρνει στο νου το «ουγγρικό σχέδιο εργασίας» που είχε εμπνευστεί το 2011 ο ακροδεξιός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας και προέβλεπε εργοτάξια-στρατόπεδα υποχρεωτικής εργασίας για ανέργους, με επιδόματα των 100€.
Υποτίθεται ότι αυτή η κίνηση βρίσκεται στην κατεύθυνση «ανακούφισης» των ανέργων και ειδικότερα των πλέον εξαθλιωμένων. Γι’ αυτό και τα κριτήρια επιλογής και κατάταξης θα είναι το αν υπάρχει άλλος εργαζόμενος στην οικογένεια, το χρονικό διάστημα της ανεργίας, το οικογενειακό εισόδημα, η ηλικία και ο αριθμός των παιδιών. Οι όροι δουλειάς, βέβαια, δεν θα διαφέρουν από τα υπόλοιπα ΚΟΧ που λειτουργούν ήδη (και με τις ευλογίες της ΓΣΕΕ και των Εργατικών Κέντρων που βγάζουν αρκετά εκατομμύρια το χρόνο ως ενδιάμεσοι εργοδότες σε αυτά). Με τη χρήση του όρου «ωφελούμενος» παρακάμπτεται και τυπικά ολόκληρη η εργατική νομοθεσία. Οι εργαζόμενοι πληρώνονται ανεξάρτητα από συλλογικές συμβάσεις, δεν έχουν άδειες, δεν τους αναγνωρίζεται το δικαίωμα σε απεργία, τα ένσημα δεν υπολογίζονται ως συντάξιμα, ενώ ο χρόνος αυτός δεν αναγνωρίζεται ως προϋπηρεσία. Επιπλέον, από τη μια, απαγορεύεται η διεκδίκηση θέσης σε άλλο ΚΟΧ για 8 μήνες μετά το τελευταίο και, από την άλλη, η πληρωμή γίνεται με μεγάλη καθυστέρηση, ακόμα και πολλούς μήνες αφού έχει τελειώσει το πρόγραμμα. Μόνο για «ανακούφιση» δεν πρόκειται, λοιπόν.
Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Τα κροκοδείλια δάκρυα κυβερνητικών στελεχών και ΜΜΕ για τον εξαθλιωμένο λαό της χώρας μας στεγνώνουν αμέσως όταν ανακοινώνονται οι χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο. Καθόλου τυχαία, το πρόγραμμα θα καλύψει θέσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση, την υγεία και την εκπαίδευση, τους ίδιους δηλαδή χώρους στους οποίους η κυβέρνηση προωθεί μαζικές απολύσεις. Στην ουσία, η ίδια δουλειά θα γίνεται με πολύ χειρότερους όρους και μια σειρά από κατακτήσεις που είχαν συνδεθεί με τους χώρους αυτούς θα γίνουν παρελθόν.
Προγράμματα σαν κι αυτό όχι μόνο δεν βοηθούν στην αντιμετώπιση της ανεργίας -όπως με προκλητική υποκρισία δηλώνουν τα κυβερνητικά επιτελεία- αλλά συμβάλλουν στην παγίωση του εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα. Εκμεταλλεύονται τα τεράστια ποσοστά ανεργίας για να χτυπήσουν ευθέως το εργατικό κίνημα και τις κατακτήσεις του. Προσπαθούν να ανακυκλώσουν την ανεργία και να κατευνάσουν την κοινωνική δυσαρέσκεια που αυτή γεννά. Διαστρέφουν πλήρως την πραγματικότητα, αποκαλώντας τις καταστροφικές τους πολιτικές ως «ωφέλειες», τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα ως «κοινωφελή εργασία» και τα θύματα της ωμής εκμετάλλευσης ως «ωφελούμενους». Αμφισβητούν ευθέως το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στην πλήρη και σταθερή εργασία, παρουσιάζοντας τους εργαζόμενους ως ζητιάνους στο έλεος της ντόπιας και ξένης κεφαλαιοκρατίας.
Οι άνεργοι δεν πρέπει να αποδεχτούν το ρόλο του πολιορκητικού κριού για την κατεδάφιση των εργατικών κατακτήσεων από το κεφάλαιο. Μαζί με το εργατικό και το λαϊκό κίνημα, μαζί με τους κλάδους που πλήττονται από τη μνημονιακή πολιτική των απολύσεων και της ερήμωσης, να βάλουν φραγμό στη νέα αυτή ωμή πρόκληση του συστήματος. Να διεκδικήσουν πλήρη και σταθερή δουλειά, με δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθούς. Να παλέψουν για συλλογικές συμβάσεις, κόντρα στην ατομική «διαπραγμάτευση» και την οργανωμένη επίθεση του αστικού κράτους, του κεφάλαιου και του ιμπεριαλισμού. Να απορρίψουν το κλίμα μοιρολατρίας και υποταγής που καλλιεργείται ασταμάτητα από τους παράγοντες του συστήματος στο έδαφος της συνεχιζόμενης καπιταλιστικής κρίσης.
Από αυτήν τη βάρβαρη πολιτική μόνοι ωφελούμενοι ήταν και είναι το μεγάλο κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός, και όχι οι άνεργοι και οι εργαζόμενοι.