Σε εξέλιξη το κλείσιμο νοσοκομείων στη Θεσσαλονίκη

Η κυβέρνηση προωθεί το κλείσιμο των τεσσάρων νοσοκομείων στη Θεσσαλονίκη, με διαθεσιμότητες και σταδιακή μετακίνηση εργαζομένων στα μεγαλύτερα νοσοκομεία. Ήδη το μεγαλύτερο κομμάτι εργαζομένων του Αφροδισίων έχει μετακινηθεί, ενα τμήμα εργαζομένων έχει ήδη τεθεί σε διαθεσιμότητα ενώ 18 εργαζόμενοι έχουν παραμείνει στο νοσοκομείο. Το Αφροδισίων λειτουργεί μόνο το πρωί και καλύπτει κάποια τακτικά ραντεβού. Δε νοσηλεύει ασθενείς και δεν εφημερεύει, με αποτέλεσμα, μετά τις τρεις το μεσημέρι, να μην υπάρχει καμία μέριμνα για δερματολογική κάλυψη σε όλο το νομό Θεσσαλονίκης και τα δερματολογικά περιστατικά να εξετάζονται από τους εφημερεύοντες παιδιάτρους και παθολόγους.
Στο νοσοκομείο λοιμωδών, έχουν μείνει μόνο τα δύο εργαστήρια, μικροβιολογικό και ακτινολογικό, με τους γιατρούς και λίγο προσωπικό. Το ακτινολογικό δεν κάνει εξετάσεις ενω στο μικροβιολογικό γίνονται 4 με 5 ειδικές εξετάσεις την ημέρα που καταφθάνουν από άλλα νοσοκομεία. Εννοείται ότι δεν νοσηλεύονται ασθενείς, αφού οι δύο κλινικές, παιδιατρική και παθολογική, από τις 2 Σεπτεμβρίου, έκλεισαν και το προσωπικό ενσωματώθηκε σε αντίστοιχες κλινικές στο Ιπποκράτειο και στο Παπανικολάου.
Στο ψυχιατρείο, προς στιγμήν, έχουν παγώσει οι διαθεσιμότητες και η μεταφορά κλινικών αλλά μόνο για λίγο, αφού, σε χθεσινή συνάντηση εργαζομένων με το υπουργείο, εκπρόσωπος της κυβέρνησης δήλωσε ότι, στο άμεσο χρονικό διάστημα, το ψυχιατρείο Θεσσαλονίκης θα κλείσει, όπως προβλέπεται και για πολλές άλλες μονάδες ψυχικής υγείας σε όλη την Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που ελέγχει το σωματείο, όλο το προηγούμενο διάστημα που υπήρχαν κινητοποιήσεις, δεν έβαζε τη λογική του απεργιακού αγώνα, η οποία θα μπορούσε να διαμορφώσει όρους, για να μην κλείσει το νοσοκομείο. Ούτε επιδίωξε με επιμονή το συντονισμό των υγειονομικών των υπόλοιπων νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης.
Το Παναγία έκλεισε, οι 170 εργαζόμενοι τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και λειτουργεί μόνο η μονάδα τεχνητού νεφρού, η οποία αναμένεται να μεταφερθεί, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, στον Άγιο Παύλο. Είναι αξιοσημείωτο, ότι το Ιπποκράτειο, που συνεφημέρευε με το Παναγία, τώρα έχει μείνει μόνο του να καλύπτει όλο το νομό της Θεσσαλονίκης, με αποτέλεσμα η δουλειά να έχει αυξηθεί κατά πολύ και τόσο το προσωπικό να εξαντλείται όσο και οι ασθενείς να ταλαιπωρούνται απίστευτα, με κίνδυνο ακόμη και να χαθούν ανθρωπινές ζωές. Το σωματείο εργαζομένων στο Παναγία, που ελέγχεται από το ΠΑΜΕ, εγκατέλειψε τον αγώνα μετά την ανακοίνωση των διαθεσιμότητων και έσπειρε απογοήτευση στον κόσμο, ο οποίος, νιώθωντας ηττημένος, πήγε στο σπίτι του. Ενώ, όλο το τελευταίο διάστημα, κρατούσε τους εργαζόμενους απομονωμένους και, με τη λογική περιχαράκωσης που προωθούσε, δεν τους άφησε ποτέ να ενωθούν με τους υπόλοιπους υγειονομικούς. Μόνο με την πάλη των νοσοκομείων που ήταν υπό κλείσιμο, θα μπορούσε να αποτραπεί η πολιτική συρρίκνωσης της δωρεάν περίθαλψης που προωθούν υπουργείο και τρόικα. Έτσι, και το Παναγία, που φαινόταν να έχει δημιουργήσει μια δυναμική, θα μπορούσε να αποτελέσει το κεντρικό νοσοκομείο που θα αναλάμβανε το κάλεσμα και την οργάνωση και των υπόλοιπων, υπο κλείσιμο και όχι μόνο, νοσοκομείων. Αλλά αυτό είναι πολύ μακριά από τη λογική του ΚΚΕ, το οποίο στις μέρες μας βάζει φρένο στην ανάπτυξη αγώνων, γιατί δήθεν δεν υπάρχουν «οι όροι και οι προυποθέσεις» ή ότι δήθεν οι αγώνες ή θα είναι πολιτικοποιημένοι με την άποψη του ΚΚΕ ή τότε δεν έχει νόημα να αναπτυχθούν. Λες και ο κόσμος συνειδητοποιείται στην αδράνεια και όχι στην κίνηση. Αρκεί κάποιος να δει και τη στάση του στις κινητοποίησεις των καθηγητών, μιας και εκεί δεν στήριξε τις απεργίες. Και τώρα πασχίζει να δικαιολογήσει, για μια ακόμη μια φορά, τη στάση του. Δεν του είναι ευκολο όμως, γιατί η συμμετοχή των καθηγητών στην απεργία είναι πολύ μεγάλη.
Η 48ωρη απεργία, για την οποία δεν είχε γίνει καμία προετοιμάσια στα νοσοκομεία, με τη συμμετοχή ενός αξιόλογου αριθμητικά τμήματος εργαζομένων, έδειξε ότι ο κόσμος έχει διάθεση να παλέψει. Αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι η ανάπτυξη ενός υγειονομικού κινήματος, το οποίο θα έχει ως στόχο το συντονισμό όλων των υγειονομικών στη Θεσσαλονίκη, ενάντια στο κλείσιμο και άλλων κλινικών και νοσοκομείων και ενάντια στις διαθεσιμότητες. Όλοι οι υγειονομικοί πρέπει να συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης και να προκαλέσουν συνελεύσεις και κινητοποιήσεις, γιατί το επόμενο κύμα κλεισίματος νοσοκομείων και διαθεσιμοτήτων δεν είναι μακριά.