Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

10 Σεπ 2013

ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΜΑΧΗ ΜΟΝΟ ΤΟΥ
ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΝ!!!
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΩΡΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!!

Ήδη από τις αρχές Αυγούστου ανακοινώθηκε το κλείσιμο των τριών νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης, Λοιμωδών, Παναγία και Αφροδισίων, καθώς και η συρρίκνωση και σταδιακή κατάργηση και του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης. Αυτή τη στιγμή το νοσοκομείο Παναγία έχει αδειάσει από ασθενείς, έχει παραμείνει μόνο η μονάδα τεχνητού νεφρού, 170 εργαζόμενοι έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα, ενώ 70 εργαζόμενοι που δούλευαν για τη Euromedica βρίσκονται στον αέρα.
Από το Λοιμωδών την τελευταία εβδομάδα μεταφέρθηκαν και οι τελευταίοι νοσηλευόμενοι ασθενείς σε άλλα νοσοκομεία και έχει μείνει μόνο το μικροβιολογικό και το ακτινολογικό, τα οποία σταδιακά θα κλείσουν αφού δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης. Από τους 120 εργαζόμενους στο Λοιμωδών, οι 30 έχουν μετακινηθεί σε άλλα νοσοκομεία, ενώ οι υπόλοιποι 90 έχουν βγει σε διαθεσιμότητα ή παραμένουν στο άδειο νοσοκομείο, καλύπτοντας τα εργαστήρια τα οποία δεν δουλεύουν επί της ουσίας και περιμένουν την ανακοίνωση της δικής τους διαθεσιμότητας. Από το Αφροδισίων έχουν μεταφερθεί και οι τελευταίοι ασθενείς, 35 εργαζόμενοι μετακινήθηκαν σε άλλα νοσοκομεία, 7 βγήκαν σε διαθεσιμότητα και οι υπόλοιποι 18 περιμένουν την ανακοίνωση της δικής τους διαθεσιμότητας. Στο Ψυχιατρικό νοσοκομείο είχε ανακοινωθεί η διαθεσιμότητα 61 εργαζομένων στο άμεσο διάστημα και η μεταφορά μιας ψυχιατρικής κλινικής στον Άγιο Δημήτριο. Προς το παρόν και τα δύο έχουν παγώσει.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα τα νοσοκομεία με τη μεγαλύτερη μαχητικότητα είναι το Παναγία και το Ψυχιατρικό. Στο Λοιμωδών έγινε μια απόπειρα από συναδέλφους να στηθεί επιτροπή αγώνα και σε συνεργασία με τους κατοίκους της περιοχής να κινηθούν διαδικασίες, οι οποίες όμως δεν ευοδώθηκαν, και στο Αφροδισίων, εκτός από κάποιες γενικές συνελεύσεις και μια επιτυχημένη εκδήλωση που διοργανώθηκε από κοινού με τους κατοίκους της περιοχής ενάντια στο κλείσιμό του, δεν έγινε κάτι άλλο.
Οι εργαζόμενοι του Παναγία έχουν δώσει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έναν αξιόλογο αγώνα, ο οποίος είχε όμως και αρκετά προβληματικά σημεία. Η παρουσία του ΠΑΜΕ στο σωματείο υπήρξε καθοριστική για δύο λόγους, πρώτον γιατί δεν μίλησε ποτέ για απεργία τη στιγμή που ήταν προ των θυρών το κλείσιμο του νοσοκομείου και η απόλυση εργαζομένων και, δεύτερον, διαπνεόμενο από τη λογική περιχαράκωσης δεν κάλεσε ποτέ τα άλλα σωματεία τών υπό κλείσιμο νοσοκομείων να συντονιστούν και να δώσουν τη μάχη όλα μαζί, που θα είχε σίγουρα περισσότερες πιθανότητες να νικήσει. Η λογική περιχαράκωσης έφτασε σε τέτοιο σημείο που ενώ τη μια μέρα καλούσαν κόσμο, αλληλέγγυους, κατοίκους να τους συμπαρασταθούν, την επομένη την ανέβαλλαν για να γίνει «κεκλεισμένων των θυρών», δηλαδή μόνο των εργαζομένων του Παναγία.
Στο Ψυχιατρικό, που στο διοικητικό συμβούλιο του σωματείου την πλειοψηφία έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, η κατάσταση έχει κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά διαφορετικά, χωρίς όμως να μπαίνει πάλι η λογική του απεργιακού αγώνα και του συντονισμού του κλάδου των υγειονομικών. Στο όνομα της πορείας της ΔΕΘ και της προσπάθειας για δήθεν συντονισμό όλων των κλάδων εργαζομένων δεν προσπάθησαν να φέρουν κοντά τα σωματεία. Πώς όμως να συντονιστούν οι υγειονομικοί με τους εκπαιδευτικόυς ή τους ΟΤΑ όταν δεν συντονίζονται μεταξύ τους τα νοσοκομεία; Έτσι περιορίστηκαν σε κινητοποιήσεις στην περιοχή, σε συνελεύσεις ενημερωτικές, σε παραστάσεις στη ΔΥΠΕ στα πλαίσια στάσεων εργασίας που με δική τους πίεση είναι αλήθεια προκήρυξε η ΠΟΕΔΗΝ. Αλλά για να ανατραπεί αυτή η επίθεση δεν αρκεί μια στάση εργασίας, ούτε αρκεί να λες ότι η ΠΟΕΔΗΝ δεν μας στηρίζει ή ότι ο κόσμος δεν τραβάει για απεργία. Αραγε όταν ο εργαζόμενος χάνει τη δουλειά του τι έχει να φοβηθεί από την απεργία;
Να σημειωθεί ότι δεν έχει γίνει συνέλευση σε κανένα από τα μεγάλα νοσοκομεία που «δεν κινδυνεύουν προς το παρόν» όλο αυτό το διάστημα.
Εννοείται ότι η ΠΟΕΔΗΝ ούτε στήριξε τον αγώνα, ίσα ίσα τον σαμποτάριζε. Όταν σε στάση εργασίας που είχε προκηρυχθεί πριν από 15 μέρες ετίθετο το ζήτημα της συνέχισης των κινητοποιήσεων γιατί τα νοσοκομεία θα έκλειναν το αμέσως επόμενο διάστημα, αυτοί σφύριζαν αδιάφορα και μιλούσαν για τη ΔΕΘ ή για μια ακόμη ενδεχόμενη στάση εργασίας στις 4 Σεπτέμβρη, μέρα που θα είχαν κλείσει όλα τα νοσοκομεία, σύμφωνα με τις δηλώσεις της κυβέρνησης.
Αυτή τη στιγμή οι εργαζόμενοι στο Παναγία συνεχίζουν με καθημερινές συνελεύσεις και συναυλία που προγραμματίζεται στον προαύλιο χώρο. Έχει κυριαρχήσει η απογοήτευση, δεδομένου ότι και από το στόμα των αριστερών αγωνιστών ακούγεται ότι ο αγώνας τελείωσε. Στο Ψυχιατρείο έχει καταγραφεί σαν μια μικρή νίκη η αναβολή για λίγο καιρό των διαθεσιμοτήτων.
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι οι διαθέσεις από την πλευρά κυβέρνησης –ΕΕ-ΔΝΤ είναι τόσο άγριες που ο αγώνας θα πρέπει να οργανωθεί άμεσα για να μην επιτρέψουμε αυτές ή τις επόμενες απολύσεις. Για να μην επιτρέψουμε το κλείσιμο και άλλων νοσοκομείων. Αυτό θα γίνει μόνο αν τα πρωτοβάθμια σωματεία πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και συντονίσουν τον αγώνα τους χωρίς να περιμένουν καμιά ξεπουλημένη ομοσπονδία να τους στηρίξει, γιατί δεν πρόκειται να το κάνει.