Βόρεια Αθήνα Οι κάτοικοι να παλέψουν μαζί με τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία

Η περιοχή της Βόρειας Αθήνας έχει πληγεί ιδιαίτερα από τις εξελίξεις στο χώρο της υγείας: Κλείσιμο του 1ου ΙΚΑ (Παπαδημητρίου), κλείσιμο δύο πτερύγων του Αμαλία Φλέμινγκ (Μπόμπολα και Τσαγκάρη), συγχώνευση του 7ου ΙΚΑ με το Αγία Όλγα και διαθεσιμότητα όσων εργαζόμενων προέρχονταν από αυτό, διαθεσιμότητες στο Σισμανόγλειο.
Τα αποτελέσματα είναι δύο: Πρώτον εκατοντάδες εργαζόμενοι βρίσκονται, ουσιαστικά, στο δρόμο. Οι διαβεβαιώσεις του υπουργού δεν πείθουν ότι οι διαθεσιμότητες δε θα μετατραπούν απολύσεις. Πρόκειται για τη συνέχιση και την κλιμάκωση της επίθεσης στο δημόσιο τομέα, ο οποίος, κατ' απαίτηση της τρόικας, πρέπει να μικρύνει με κάθε κόστος.
Δεύτερον, η περιοχή στερείται όχι μόνο τις υπηρεσίες των απολυμένων εργαζόμενων, αλλά και εκατοντάδες νοσοκομειακά κρεβάτια. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα νοσοκομεία των περιοχών αυτών ήδη υπέφεραν (όπως όλα) τόσο από την έλλειψη υλικού, όσο και από την έλλειψη προσωπικού. Όποιος έχει επιχειρήσει να εξεταστεί σε εξωτερικά ιατρεία ή σε εφημερίες ή όποιος έχει νοσηλευτεί γνωρίζει καλά τι σημαίνουν ατέλειωτες ώρες αναμονής και ταλαιπωρία. Προφανώς, μετά τις νέες εξελίξεις η ταλαιπωρία θα ενταθεί, αφού οι εργαζόμενοι που θα εξυπηρετούν τον κόσμο θα είναι λιγότεροι. Και, προφανώς, με ένα Γενικό Νοσοκομείο λιγότερο (Φλέμινγκ) οι εφημερίες των υπολοίπων θα επιβαρυνθούν ακόμη περισσότερο.
Για τους κατοίκους της Βόρειας Αθήνας δεν τίθεται απλά θέμα αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζόμενων στην υγεία. Τίθεται ζήτημα συμμετοχής τους σε αυτόν. Ο προφανής λόγος είναι ότι είναι οι βασικοί χρήστες των υπηρεσιών υγείας και άρα άμεσα θιγόμενοι από την επίθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη. Όμως και το ζήτημα των απολύσεων τους αφορά άμεσα και εξίσου, γιατί ο καθένας μπορεί να είναι ο επόμενος που θα βρεθεί στην ανεργία, αν δεν έχει βρεθεί ήδη. Όσο άμεσα αμφισβητείται το δικαίωμα του λαού στη δωρεάν περίθαλψη, άλλο τόσο άμεσα αμφισβητείται και το δικαίωμα του λαού στη δουλειά.
Το ζητούμενο, επομένως, είναι να υπάρξει μια όσο πιο πλατιά ενημέρωση και κινητοποίηση των κατοίκων πάνω στο θέμα αυτό, αλλά και η σύνδεσή του με την επίθεση στο χώρο της εκπαίδευσης η οποία κι αυτή καλά κρατεί και έχει αντίστοιχα χαρακτηριστικά.
Με βάση αυτές τις κατευθύνσεις η ΠΑΑΣ στα Βόρεια της Αθήνας έχει ήδη συμμετάσχει σε συγκεντρώσεις στα Μελίσσια και στο Αγία Όλγα και έχει εκδώσει προκήρυξη για την επίθεση στην υγεία. Με μια λογική συντονισμού των δράσεων ανάμεσα σε σωματεία, φορείς και συλλογικότητες και πλατιάς απεύθυνσης προς τον κόσμο, κόντρα στη δημαγωγία της κυβέρνησης αλλά και στις εκλογικές αυταπάτες που σπέρνονται από τον ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνο), με βάση τις οποίες ο αγώνας πρέπει να στοχεύσει στην ανατροπή της κυβέρνησης και σε εκλογές που θα αναδείξουν συσχετισμούς τέτοιους που θα μπορέσουν να ανατρέψουν αυτήν την πολιτική.
Οι προθέσεις τους είναι γνωστές και δηλωμένες. Δεν πρόκειται να σταματήσουν αν ο ίδιος ο λαός, δεν τους σταματήσει. Στόχος, επομένως, δεν είναι οι εκλογές, αλλά η ανάπτυξη μαζικών αγώνων που θα σταματήσουν και, γιατί όχι, θα ανατρέψουν την επίθεση εν όλω ή εν μέρει. Έχει ξαναγίνει και θα ξαναγίνει...