Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

15 Σεπ 2013

Η ανεργία στα ύψη
Βάζουν λουκέτα σε ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, ΛΑΡΚΟ

Η ανεργία συνεχίζει να τραβάει την ανηφόρα και να ταλανίζει κοντά στο 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους της δουλειάς και του μόχθου Ταυτόχρονα, όπως θα δούμε στη συνέχεια του κειμένου, ταλανίζει και τη μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών οικογενειών που έχουν άνεργο ή ανέργους να συντηρήσουν.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση της ΝΔ, στηριζόμενη και από το ΠΑΣΟΚ, προχωράει σε μαζικές απολύσεις τόσο στο δημόσιο (νοσοκομεία και γενικότερα στην υγεία, στην εκπαίδευση, στους ΟΤΑ, σε υπηρεσίες υπουργείων, στους σχολικούς φύλακες κ.α.) όσο και σε οργανισμούς και επιχειρήσεις που ανήκουν στο δημόσιο. Ετσι, μετά την ΕΡΤ και με ανάλογο σχεδόν τρόπο ετοιμάζει, όπως διατάζουν οι τροϊκανοί αφεντάδες της, να βάλει λουκέτα στις εταιρείες ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, ΛΑΡΚΟ και να απολύσουν τους εργαζόμενους ακόμη και χωρίς αποζημίωση. Ηδη οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν τις κινητοποιήσεις τους για να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στη δουλειά.
Η κυβέρνηση από τη δική της πλευρά ισχυρίζεται πως θα προχωρήσει ύστερα από συνεννόηση με την τρόικα σε “εκκαθάριση εν λειτουργία” των τριών εταιρειών της αμυντικής βιομηχανίας, όπου το σχέδιο προβλέπει εθελούσιες απολύσεις, κλείσιμο μη παραγωγικών εργασιών και στη συνέχεια να ιδιωτικοποιηθούν.
Το σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση ούτε θέλει ούτε μπορεί να βάλει και να υπερασπιστεί δικούς της όρους σε σχέση με την τύχη των τριών εταιρειών. Οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο και συμφέρον να απορρίψουν τα αντεργατικά σενάρια και να κινητοποιηθούν άμεσα και αποφασιστικά να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους στη δουλειά. Οι αγώνες θα κρίνουν το αποτέλεσμα και κυρίως ο συσχετισμός που μπορούν να διαμορφώσουν οι αγώνες. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την κοινή δράση όλων εκείνων των κομματιών των εργαζομένων που αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα, όπως π.χ. οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, της εκπαίδευσης, της υγείας κ.λπ. Μόνο τέτοια μέτωπα πάλης μπορούν να αναμετρηθούν με τις δυνάμεις του συστήματος αποτελεσματικά και μπορούν να κερδίσουν την πιο πλατιά αλληλεγγύη των λαϊκών μαζών.
Η ανεργία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και βρίσκεται στην πρώτη θέση των 27 κρατών μελών της ΕΕ και αυτό έχει πολλαπλές συνέπειες για όλες τις λαϊκές μάζες και για το κίνημα.
Ας τα δούμε πιο συγκεκριμένα: Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ο αριθμός των ανέργων τον Απρίλη του 2013 ανήλθε σε 1.337.621 άτομα και τον Μάη σε 1.381.088 άτομα και ποσοσό 27,6%. Ο διευθυντής του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ Σ. Ρομπόλης αναφέρει ότι η ανεργία φέτος θα κυμανθεί στο 29 με 30%, ενώ την επόμενη χρονιά αναμένεται να φτάσει το 31,5%. Αυτό σημαίνει ότι οι άνεργοι στο τέλος του χρόνου θα φτάσουν το 1,5 εκατομμύριο και την επόμενη χρονιά 100 με 150 χιλιάδες περισσότερους.
Σύμφωνα με την έρευνα του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, το 84,5% των ανέργων μένει με συγγενείς. Στην ίδια έρευνα το 37% των ανέργων στηρίζεται στο συγγενικό του περιβάλλον για να επιβιώσει. Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι μόνο το 12% των ανέργων λαμβάνει κάποιο επίδομα από τον ΟΑΕΔ.
Ταυτόχρονα, το ποσοστό των μακροχρόνια ανέργων φτάνει το 60% και με ισχυρή ανοδική τάση Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος των ανέργων δεν δικαιούται επίδομα ανεργίας. Αλλά και αυτοί που το δικαιούνται, λόγω λιγότερου εργάσιμου χρόνου, το λαμβάνουν μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, και βεβαίως μειωμένο κατά 100 ευρώ σαν αποτέλεσμα της ψήφισης του σχετικού νόμου το προηγούμενο διάστημα.
Επίσης, η αγοραστική δύναμη των αποδοχών του συνόλου των μισθωτών, σύμφωνα με το ΙΝΕ ΓΣΕΕ μειώθηκε κατά 37% την περίοδο 2010-2013. Σύμφωνα με την έρευνα του ΙΝΕ το 2014 οι εργαζόμενοι θα έχουν χάσει περίπου το 50% της αγοραστικής δύναμης που είχαν το 2009.
Οταν λοιπόν το 88% των ανέργων δεν παίρνει επίδομα ανεργίας, έχει δηλαδή μηδενικό εισόδημα, αυτό σημαίνει ότι για την επιβίωσή τους θα επιβαρύνονται οι οικογένειές τους, και όταν και το εισόδημα της οικογένειας έχει μειωθεί κατά το 1/3, τότε το πρόβλημα των οικογενειών που συντηρούν άνεργο γίνεται ακόμα πιο επώδυνο.
Να λοιπόν που η ανεργία δεν επηρεάζει μόνο τους άνεργους αλλά και όλα τα μέλη των οικογενειών τους. Και την ίδια στιγμή ο φόβος που προκαλεί η ανεργία σε αυτούς που εργάζονται χρησιμοποιείται από τους κεφαλαιοκράτες σαν μοχλός πίεσης στους εργαζόμενους να δεχτούν κάθε αντεργατικό μέτρο, από τη μείωση του μισθού τους, την αύξηση του εργάσιμου χρόνου χωρίς επιπλέον μισθό, την επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων κ.λπ. Επίσης, με την απειλή της απόλυσης οδηγεί και στο χτύπημα και στην υπονόμευση της πάλης των εργαζομένων Και γενικότερα να αξιοποιεί το κεφάλαιο, η αστική τάξη δηλαδή, την ανεργία ώστε να αναγκάζει την εργατική τάξη σε υποχωρήσεις, οι οποίες με τη σειρά τους τροφοδοτούν με πάσης φύσεως εμπόδια στην πάλη τους και στις διεκδικήσεις τους.
Είναι πλέον ολοφάνερο ότι οι εργαζόμενες μάζες και οι άνεργοι βρίσκονται σε πολύ δύσκολες συνθήκες και με αρνητικούς συσχετισμούς στην πάλη τους. Ως προς αυτό κανείς πλέον δεν μπορεί να αμφιβάλλει. Αυτή η αρνητική κατάσταση μπορεί και πρέπει να ανατραπεί. Μπορεί βέβαια κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, και πρώτη προϋπόθεση είναι οι αγώνες, οι αντιστάσεις και είναι γεγονός ότι οι μάζες αυτό το καθήκον το εκπληρώνουν με έναν τρόπο. Μια άλλη βασική προϋπόθεση και σε συνάρτηση με την πρώτη είναι οι δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά να στηρίξουν από κοινού και με κοινές πρωτοβουλίες αυτούς τους αγώνες. Να διαθέσουν τις οργανωμένες τους δυνάμεις και όσες επηρεάζουν στη στήριξη και ανάπτυξη των εργατικών και λαϊκών αγώνων και να μπουν στην πρώτη γραμμή της πάλης. Με ανοιχτές και ζωντανές διαδικασίες σε κάθε μέτωπο πάλης να ξαναζωντανέψει η ελπίδα του λαού για αντίσταση και ανατροπή. Μια δυσκολία μόνο υπάρχει. Να αναλάβει η Αριστερά τις ευθύνες της απέναντι στο λαό.