ΠΑΣΚΕ-ΟΤΑ Κινήσεις επιβίωσης των συνδικαλιστικών ηγεσιών

Εντείνονται οι κλυδωνισμοί στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, καθώς όλο και περισσότερα πολιτικά του στελέχη διαπιστώνουν το κύμα δυσαρέσκειας και οργής που επικρατεί στο λαό και τους εργαζόμενους και το ανάλογο κλίμα αποστοίχισης. Κλίμα που συνοδεύεται από τη διεύρυνση της αδυναμίας ελέγχου σε μια σειρά μαζικούς χώρους που μέχρι σήμερα ελέγχονταν από τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ.
Αισθάνονται άβολα πια τα κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ όταν καλούνται να υποστηρίξουν αυτήν την εξόφθαλμα αντιδραστική πολιτική μπροστά στις λαϊκές και εργαζόμενες μάζες που καλούνται να υποστούν και νέες θυσίες, την ώρα που ήδη στενάζουν. Και αυτό εντείνει ακόμη περισσότερο τους κλυδωνισμούς.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα, η ανακοίνωση της ΠΑΣΚΕ στους ΟΤΑ σύμφωνα με την οποία: «Διαπιστώνοντας πλέον αγεφύρωτο χάσμα πολιτικής αντίληψης, ιδεών και ιδανικών για τα οποία παλέψαμε και αγωνιστήκαμε, δηλώνουμε πως πλέον καμιά πολιτική συνάφεια δεν έχουμε με τον πολιτικό χώρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όπως αυτός εκφράζεται. Παραμένουμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα προκειμένου να καταργηθεί το «βάρβαρο μνημόνιο» και να ανατραπούν οι πολιτικές που το εκφράζουν.
Με την απόφασή μας αυτή οριοθετούμε ξεκάθαρα τις θέσεις μας και την τακτική μας απέναντι σε όλους: κυβέρνηση, αντιπολίτευση, συνδικαλιστικές οργανώσεις και συνδικαλιστικές παρατάξεις. Κυρίως όμως απευθύνουμε κάλεσμα ενότητας και αγωνιστικότητας σε όλους του εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση πως θα είμαστε με όλες τις συνθήκες στην πρώτη γραμμή του ΑΓΩΝΑ.» (Η υπογράμμιση δική μας)

Ανάλογη κίνηση είχε κάνει το Δεκέμβρη η ΠΑΣΚΕ Σιδηροδρομικών, ενώ αντίστοιχες κινήσεις φαίνεται να δρομολογούν και άλλα κομμάτια της ΠΑΣΚΕ, κυρίως αυτά στις ΔΕΚΟ και τους οργανισμούς που ιδιωτικοποιούνται.
Σίγουρα κινήσεις σαν κι αυτές έχουν σημασία κυρίως γιατί, όπως αναφέραμε και προηγουμένως, αποδεικνύουν το μέγεθος της δυσαρέσκειας που κυριαρχεί στις συνειδήσεις των μαζών των εργαζομένων και των πιέσεων που αυτοί ασκούν στις μέχρι σήμερα «παντοδύναμες» συνδικαλιστικές ηγεσίες. Παράλληλα, αποδεικνύουν και τη βιαιότητα των εξελίξεων στην εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων. Και είναι τέτοια η βιαιότητα που δεν ζητείται καν η συγκατάθεση των ενδιάμεσων στελεχών τα οποία καλούνται να υποταχτούν και να στοιχιστούν.
Ωστόσο, δεν μπορούμε με τίποτε να προσυπογράψουμε τα «συγχωροχάρτια» που διάφοροι βιάστηκαν να δώσουν στην ηγεσία της ΠΑΣΚΕ-ΟΤΑ. Δεν πρόκειται να μας πείσει κανείς ότι ξαφνικά αυτή η συνδικαλιστική παράταξη που στήριξε για χρόνια τώρα την αντεργατική επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που έβαλε πλάτη στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, που υπονόμευσε αγώνες και αγώνες, απεργίες και απεργίες, σήμερα «έβαλε μυαλό», «είδε το φως της» και άλλαξε πλώρη. Μάλιστα, όπως φαίνεται και από την υπογράμμισή μας, φροντίζει στην ανακοίνωσή της να ανανεώσει τις αυταπάτες για το χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ. Στοιχείο που φαίνεται ακόμη πιο έντονα από το επόμενο απόσπασμα: «Η κυβέρνηση σύρεται σε μια πολιτική που είναι «έξω από την πολιτική φυσιογνωμία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.» και μάλιστα «χωρίς να έχει αποτελέσματα.»
Παρατάξεις σαν την ΠΑΣΚΕ έχουν μάθει να είναι στα συνδικάτα το μακρύ χέρι της αστικής τάξης και των κυβερνήσεών της. Έχουν βάλει πολύ βαθιά το χέρι τους «στον κουβά με το μέλι», έχουν συμβάλει στην αποδιοργάνωση του εργατικού κινήματος και δεν αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη. Εξάλλου, η ΠΑΣΚΕ Σιδηροδρομικών -παρά το διαχωρισμό της θέσης της από το ΠΑΣΟΚ- δεν δίστασε να προσυπογράψει τις νέες συλλογικές συμβάσεις που επέβαλε ο πρόσφατος αντεργατικός νόμος του ΠΑΣΟΚ για τον ΟΣΕ!
Το ότι κάποιες συνδικαλιστικές ηγεσίες κάνουν κινήσεις επιβίωσης αναζητώντας ένα νέο συμβιβασμό, μια νέα συμφωνία με την εξουσία, δεν πρέπει να μπερδέψει τους εργαζόμενους. Γιατί, όταν και εφόσον αυτός ο νέος συμβιβασμός επιτευχθεί, οι εργαζόμενοι θα είναι ξανά οι χαμένοι.