ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Με τη στήριξη του κράτους συνεχίζει τις προκλήσεις η εργοδοσία Απρόθυμη να στηρίξει τους εργαζόμενους η συνδικαλιστική ηγεσία

Αμετακίνητη στις θέσεις της παραμένει η διοίκηση των Ελληνικών Πετρελαίων, καθώς δεν υπάρχει κανένα νεότερο στο επίπεδο των διαπραγματεύσεων για τη συλλογική σύμβαση και την ασφαλή στελέχωση των μονάδων. Η εταιρία εμμένει στην «πρόταση» για πλήρη αποδόμηση της επιχειρησιακής σύμβασης εργασίας, που στοχεύει, από τη μια, στην αύξηση του ωραρίου και στη μείωση του κόστους των υπερωριών και των βαρδιών και, από την άλλη, στην αποδέσμευση της εταιρίας από την υποχρέωση μισθολογικών προαγωγών και πληρωμής του πριμ παραγωγής σε όλους τους εργαζόμενους ώστε να μπορεί να διαχωρίζει τμήματα της παραγωγής ή ακόμα και μεμονωμένους εργαζόμενους και να αυξομειώνει κατά το δοκούν και με πλήρη ευχέρεια το μισθό τους.

Η επιμονή της εργοδοσίας να μην κάνει βήμα πίσω φάνηκε ακόμα πιο έντονα τις τελευταίες μέρες. Στην προκήρυξη νέας 10ήμερης απεργίας από το σωματείο, με πρώτη μέρα την Παρασκευή 6 Μάη, η επιχείρηση, με τον αέρα της απόφασης του εφετείου για την πρώτη απεργία, απάντησε με αγωγή. Η απόφαση βγήκε την προηγούμενη της πρώτης μέρας της απεργίας και την έκρινε «παράνομη» και «καταχρηστική» με την αστεία αιτιολογία περί έλλειψης αποθεμάτων. Το ίδιο βράδυ προκηρύχτηκε η ίδια απεργία από την Ομοσπονδία και η διαδικασία της απεργίας ξεκίνησε το πρωί της Παρασκευής. Εν τω μεταξύ, η εταιρεία κυκλοφόρησε ανακοίνωση του νομικού της τμήματος, χαρακτηρίζοντας από μόνη της παράνομη και τη νέα απεργία της Ομοσπονδίας και απειλώντας ευθέως με απόλυση τους εργαζόμενους που θα συμμετείχαν σε αυτή. Οι εργαζόμενοι από τη μεριά τους συγκεντρώθηκαν το πρωί στο κτίριο του κεντρικού ελέγχου των εγκαταστάσεων του διυλιστηρίου του Ασπροπύργου και κάλεσαν τη διοίκηση να αποφασίσει αν προτιμάει την έξοδο των εργαζομένων από τις εγκαταστάσεις με τις μονάδες σε λειτουργία ή το ξεκίνημα της διαδικασίας ασφαλούς σταματήματος της παραγωγής. Η απάντηση ήταν νέες απειλές για κυρώσεις και εισαγγελείς, με αποτέλεσμα η διοίκηση του σωματείου, με τη συμμετοχή του προεδρείου της Ομοσπονδίας και του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας, να καταλάβει τις κονσόλες και να απαγορεύσει κάθε χειρισμό. Τελικά, η διαδικασία ασφαλούς σταματήματος (που απαιτεί συνολικά 5 μέρες) ξεκίνησε στις 2 το μεσημέρι. Ταυτόχρονα εκδικαζόταν η αγωγή της εταιρίας για την απεργία της Ομοσπονδίας, η οποία και βγήκε «παράνομη» με συνοπτικές διαδικασίες, καθώς δεν είχε τηρηθεί η απαίτηση για έγκαιρη προειδοποίηση.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του σωματείου το βράδυ της Παρασκευής, υπήρχε συμφωνία με τα Εργατικά Κέντρα Ελευσίνας και Θεσσαλονίκης για κάλυψη της απεργίας με δικές τους προκηρύξεις σε περίπτωση που απαγορευόταν και η απεργία της Ομοσπονδίας. Το προεδρείο του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας (που ελέγχεται από την ΠΑΣΚΕ) όμως αρνήθηκε την προκήρυξη απεργίας και κάλεσε εταιρία και σωματείο σε διάλογο το Σάββατο. Τελικά, ούτε η συνάντηση πραγματοποιήθηκε ούτε η απεργία συνεχίστηκε. Στην τελευταία του ανακοίνωση, το σωματείο δηλώνει ότι ξεκαθαρίστηκε ποιος είναι ο ρόλος του και ποιοι οι στόχοι του και ότι αποφάσισε συνέχιση των κινητοποιήσεων με τέσσερις 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες , τις ημερομηνίες των οποίων όμως θα αποφασίσει στο μέλλον.
Το προχώρημα του αγώνα των εργαζομένων στα Ελληνικά Πετρέλαια συναντά μια σειρά από εμπόδια και δυσκολίες. Η άτεγκτη στάση της εργοδοσίας και η τρομοκρατία των δικαστικών αποφάσεων συνδυάζονται με τις επιλογές του προεδρείου του σωματείου να κρατήσει για τους εργαζόμενους το ρόλο του «παρατηρητή», αλλά και την έλλειψη ουσιαστικής στήριξης τόσο από τα δευτεροβάθμια σωματεία όσο και από τη ΓΣΕΕ. Στο επίπεδο του σωματείου, η ΠΑΣΚΕ, που δεν συμμετέχει στο προεδρείο, έσπευσε να διαχωριστεί, υποστηρίζοντας ότι η εταιρεία είναι λίγο-πολύ έτοιμη να υποχωρήσει και το μόνο που απαιτείται είναι «έξυπνος» χειρισμός των διαπραγματεύσεων και, χωρίς να το λέει ανοιχτά, υποχώρηση των εργαζομένων από τη γραμμή της καμίας αλλαγής στην υπάρχουσα συλλογική σύμβαση.
Από την άλλη, το προεδρείο του σωματείου είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί να κινητοποιήσει τους εργαζόμενους που σε κάθε ευκαιρία δείχνουν την αποφασιστικότητά τους και αναζητά άλλου τύπου στήριξη. Έκφραση της στάσης του ήταν και η επιλογή να μη συγκροτηθεί μπλοκ των εργαζομένων στα ΕΛΠΕ στην απεργιακή συγκέντρωση της 11ης Μάη αλλά να στηριχθεί το πανό της Ομοσπονδίας, η οποία πορεύτηκε κυριολεκτικά μέσα στη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ στα πλαίσια της ΓΣΕΕ. Γι’ αυτό και η συμμετοχή των απλών εργαζομένων ήταν μηδαμινή, παρόλο που αρκετοί κατέβηκαν στο δρόμο. Η συνέχιση του μακρύ και δύσκολου αγώνα για τη διατήρηση των εργασιακών σχέσεων απαιτεί από τους εργαζόμενους να παραμερίσουν τις όποιες αυταπάτες και όσους τις καλλιεργούν, να αξιολογήσουν τα εργαλεία τους και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, αναγνωρίζοντας ότι μόνο η δική τους αντίσταση, η δική τους οργάνωση και συμμετοχή μπορεί να φέρει νίκη.