Εξω όλες οι χωματερές απ’ τις κατοικημένες περιοχές! Να μιλήσουν οι κάτοικοι της Κερατέας – Να συνεχιστεί ο αγώνας!

Την ανακωχή που επιτεύχθηκε με την κυβέρνηση στις 18/4, με την αποχώρηση των ΜΑΤ από την Κερατέα, διαδέχθηκαν δύο συναντήσεις των εκπροσώπων του Δήμου Λαυρεωτικής με την υπουργό Περιβάλλοντος, Μπιρμπίλη (28/4 και 4/5), ενώ έπονται κι επόμενες. Στην πρώτη συνάντηση, η Μπιρμπίλη έδειξε να συζητεί την πρόταση που έθεσαν οι εκπρόσωποι του δήμου για κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων στο χώρο του ΒΙΟ.ΠΑ. (Βιοτεχνικό Πάρκο), επέμεινε στη θέση για δημιουργία και Χ.Υ.Τ.Υ. μέσα στα «όρια της Κερατέας», με προτίμηση το Οβριόκαστρο, ενώ ήταν χαρακτηριστικά αδιάλλακτη όσον αφορά τον όγκο των απορριμμάτων (τονάζ) που θα διαχειρίζεται το εργοστάσιο αυτό. Στην πραγματικότητα, δεν διαπραγματεύτηκε τον όγκο των 127.000 τόνων το χρόνο που προβλέπει ο Περιφερειακός Σχεδιασμος, έναντι των 60.000 (και μετέπειτα... 80.000) που πρότειναν οι εκπρόσωποι του Δήμου Λαυρεωτικής. Αυτό φυσικά παραπέμπει στο ότι η σχεδιαζόμενη χωματερή θα δέχεται απορρίμματα απ’ όλη την Αττική και όχι από την περιοχή της Λαυρεωτικής που προτείνει ο Δήμος.

Κι ενώ μεσολάβησαν διάφορες κυβερνητικές προτάσεις εξεύρεσης «εναλλακτικών χώρων» (sic) εγκατάστασης της χωματερής, όπως τα Λατομεία Μαρκόπουλου, για παράδειγμα, πρόταση που αρνήθηκε ο Δήμος Μαρκόπουλου, στη δεύτερη συνάντηση με την υπουργό η θέση της κυβέρνησης ήταν πιο σαφής: Χωρίς να «θέτει αντίρρηση» στην πρόταση της δημιουργίας εργοστασίου στο ΒΙΟ.ΠΑ., επιμένει στην εγκατάσταση χωματερής (Χ.Υ.Τ.Υ.) στο Οβριόκαστρο και δεν κάνει πίσω στο θέμα του τονάζ. Γίνεται φανερό πως η κυβέρνηση δεν κάνει πίσω συνολικά στον Περιφερειακό Σχεδιασμό και την ίδια στιγμή ακολουθεί μια τακτική που στόχο έχει να εμπλέξει τους κατοίκους της Κερατέας σε προβληματισμούς πάνω σε προτάσεις οι οποίες πρακτικά θα καταλήξουν σε... εφαρμογή του σχεδιασμού αυτού. Με όποιες αρνητικές συνέπειες συνεπάγεται αυτό για τη ζωή και την υγεία τους.
Η ανάγκη να μιλήσουν οι ίδιοι οι κάτοικοι, να εξακολουθήσουν αποφασιστικά και με όποια μορφή τον αγώνα τους για να μην εγκατασταθεί χωματερή στην Κερατέα τίθεται ξανά με μεγάλη κρισιμότητα. Ηταν ο τετράμηνος αγώνας τους στα μπλόκα, στις κινητοποιήσεις, στις εκδηλώσεις και στις συνελεύσεις, η επιμονή τους και η αποφασιστική τους στάση απέναντι στην κυβέρνηση, στα ΜΑΤ και στα ΜΜΕ, που έπαιξαν σοβαρό ρόλο στην ανακωχή. Μπορεί και πρέπει ο παράγοντας αυτός να συνεχίζει να παίζει ρόλο! Η εκδήλωση-ενημέρωση σχετικά με τις συνομιλίες με την κυβέρνηση, στην οποία κάλεσε η Συντονιστική Επιτροπή του Δήμου Λαυρεωτικής στις 9/5, μετατράπηκε σε μια συνέλευση με πολύ μεγάλη συμμετοχή κόσμου. Εκεί, από μεριάς των εκπροσώπων της Συντονιστικής Επιτροπής, τέθηκε η ανάγκη να συγκεκριμενοποιηθεί η πρόταση για εργοστάσιο επεξεργασίας- ανακύκλωσης στο ΒΙΟ.ΠΑ., εκφράστηκαν αντιθέσεις στο πλαίσιο αυτό (χαρακτηριστική η τοποθέτηση του αντιδημάρχου, που εκτίμησε πως η «πρόταση ΒΙΟ.ΠΑ.» δεν θα γίνει αποδεκτή απ’ την κυβέρνηση, γι’ αυτό θα πρέπει να τεθεί και άλλη εναλλακτική, όπως η παλιά χωματερή, για παράδειγμα), ενώ ακολούθησαν πολλές σύντομες παρεβάσεις από κατοίκους.
Δεν έλειψαν οι εντάσεις και οι διαπληκτισμοί, αλλά και η έντονη ανάγκη του κόσμου να «επιμένει» να ενημερώνεται καθημερινά για το τι σχεδιάζεται. Θα διέκρινε επίσης κανείς μια αντίφαση στους προβληματισμούς των κατοίκων: Από τη μία να εξακολουθούν να εκφράζουν την κάθετη αντίθεσή τους στο ενδεχόμενο εγκατάστασης χωματερής στην Κερατέα και να δηλώνουν «ετοιμότητα». Από την άλλη, να αποδέχονται την ανάγκη να τεθεί και συγκεκριμένη πρόταση για τη διαχείριση των (δικών τους) απορριμμάτων. Κανείς δεν τους εξασφαλίζει, όμως, πως ακόμα και η πιο «ωραία» στα χαρτιά και με «άρωμα Ευρώπης» πρόταση δεν θα καταλήξει... χωματερή. Σε μια Ελλάδα της εξάρτησης από τις ξένες «μεγάλες δυνάμεις». Σε μια κοινωνία όπου η επίτευξη του μέγιστου κέρδους καθορίζει τις επιλογές τόσο του ιδιωτικού κεφαλαίου όσο και του κράτους. Και με τις κυβερνήσεις άλλα να υπόσχονται στο λαό κι άλλα να πράττουν στη συνέχεια σε βάρος του. Με εξαιρετική αποφασιστικότητα μάλιστα! Στην έλλειψη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και στην τακτική της και στην εμπιστοσύνη στις δυνατότητες, στην αγωνιστικότητα και στο ρόλο που μπορεί να παίξει ο λαός της Κερατέας εστιάστηκε η τοποθέτηση του ΚΚΕ(μ-λ) στην εκδήλωση αυτή.