Ξεσηκώνεται γιατί του παίρνουν το μισθό, τη δουλειά, την δωρεάν παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση. Τη ζωή του.
Ξεσηκώνεται για το παρών του, το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του.
Ξεσηκώνεται κατά της κυβέρνησης, της ΝΔ, του ΛΑΟΣ, των άλλων παρατρεχάμενων, γιατί το πολιτικό τους σύστημα είναι που τον οδηγεί σε αυτή την εξαθλίωση.
Ένα πολιτικό σύστημα που τα έχει ακουμπήσει κανονικά στο ντόπιο κεφάλαιο, στον ΣΕΒ, τους μεγαλέμπορους, τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες και τους τραπεζίτες, στους ιμπεριαλιστές πάτρωνές του, στο ΔΝΤ, την ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα.
Δημιουργεί ένα κίνημα που δε φαίνεται να ξεφουσκώνει εύκολα, το αντίθετο, γίνεται πιο μαζικό, πιο πολιτικό. Το κίνημα των «πλατειών» όπως και να ξεκίνησε, δεν έρχεται από το πουθενά, έχει τις ρίζες του στην οργή του λαού και στους προηγούμενους αγώνες του, στις κινητοποιήσεις της νεολαίας, της αγροτιάς, των εργαζόμενων των ΔΕΚΟ, στις μαζικές απεργίες, συγκεντρώσεις και πορείες του τελευταίου ενάμιση χρόνου.
Το πολιτικό σύστημα προσπαθεί να βάλει αυτό το κίνημα στα δικά του κανάλια. Προσπαθεί μέσω των ΜΜΕ, της ψευτοϋποστήριξης από τη ΝΔ, των δήθεν αντιθέσεων μεταξύ των υπουργών, να το κολακεύσει και να αποδυναμώσει την δυναμική του. Σε άλλη περίπτωση δεν θα το αφήσει έτσι! Το ΛΑΟΣ ήδη, πρώτο όπως πάντα στην υποστήριξη κάθε αντιλαϊκού μέτρου, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.
Το κίνημα αυτό από κίνημα αγανάκτησης πρέπει να μετατραπεί σε κίνημα απαίτησης και διεκδίκησης. Όχι για να «διεκδικήσει» μια κυβερνητική αλλαγή που θα αντικαταστήσει απλώς τη σημερινή κυβέρνηση, εφαρμόζοντας την ίδια ή παρόμοια πολιτική, αλλά για να απαιτήσει την κατάργηση των μνημονίων, να απαιτήσει πίσω όλα όσα μας έχουν πάρει ως τώρα. Να διεκδικήσει δουλειά, μισθούς, παιδεία, υγεία, ασφάλιση. Με όπλο την ενότητα κόντρα στους τεχνητούς διαχωρισμούς (κομματικοποιημένοι/ακομμάτιστοι, πολιτικοποιημένοι/απολίτικοι, μετανάστες/ντόπιοι, δημόσιοι υπάλληλοι/ιδιωτικοί κ.ά.) να συνδεθεί με τις απεργιακές κινητοποιήσεις στις ΔΕΚΟ, στα εργοστάσια και του δημοσίου που έρχονται. Να συνδεθεί με τα σωματεία, τους συλλόγους, τα κινήματα γειτονιάς.
Το κίνημα αυτό να απλωθεί πέρα από τα όρια της πλατείας. Στους χώρους δουλειάς, στις σχολές, στις γειτονιές με τοπικές συνελεύσεις ή άλλες μορφές αυτοοργάνωσης που θα επιλεγούν με τη δική τους καθημερινή δράση και που όλοι μαζί θα συγκλίνουν στο Σύνταγμα. Ο εχθρός μας είναι ένας, τα προβλήματά μας κοινά. Και ο αγώνας μας πρέπει να είναι κοινός!
ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ
ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
