Χαιρετισμός της αντιπροσωπείας του Μ-Λ ΚΚΕ

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Εκ μέρους του Μ-Λ ΚΚΕ χαιρετίζουμε, θερμά, την εκδήλωσή σας για τα 30 χρόνια από την ανασυγκρότηση του ΚΚΕ(μ-λ), για τα 30 χρόνια συμβολής του στους λαϊκούς αγώνες, στην οικοδόμηση της κομμουνιστικής κατεύθυνσης, στην πάλη για την ανατροπή και το σοσιαλισμό.
Η εκδήλωσή σας, για τον απολογισμό της 30χρονης διαδρομής και τα καθήκοντα της νέας περιόδου, συμπίπτει με τη βαθειά οικονομική κρίση που εξακολουθεί να μαίνεται στα κέντρα του καπιταλισμού, με την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και την άγρια διαπάλη τους για την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής μέσα από στρατιωτικές επεμβάσεις και κατακτητικούς πολέμους, με μια πρωτοφανή επίθεση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού μας.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τα απανωτά, άγρια, και αβάσταχτα αντιλαϊκά μνημόνια της συγκυβέρνησης Σαμαρά και των ξένων και ντόπιων προστατών της που προκαλούν μια οικονομική και κοινωνική οπισθοδρόμηση, χωρίς ιστορικό προηγούμενο στη μεταπολεμική ιστορία της καπιταλιστικής Ευρώπης.
Η πιο στυγνή οικονομική εκμετάλλευση και αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, η τεράστια διεύρυνση της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης και το σάρωμα των τελευταίων εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Η χώρα μετατρέπεται σε προτεκτοράτο, σε ειδική οικονομική ζώνη. Οι ιμπεριαλιστές επιβάλουν ασφυχτικό διεθνή έλεγχο και επιτήρηση και υπαγορεύουν ωμά τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις.
Πρόκειται γενικά για την πιο ωμή ταξική πολιτική, δουλικής εξυπηρέτησης των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, που οξύνει όλα τα μεγάλα οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά και εθνικά προβλήματα, προκαλεί τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση και σπρώχνει σε βαθειά κρίση το ντόπιο καθεστώς της εξάρτησης και της υποτέλειας.
Πάνω στο έδαφος που διαμορφώνει η βάρβαρη κυβερνητική πολιτική και το ίδιο το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, ξέσπασαν, το προηγούμενο διάστημα, και συνεχίζονται, σήμερα, μεγάλες πανεργατικές απεργιακές κινητοποιήσεις, που παρόμοιές τους δεν είχαμε δει τις τελευταίες δεκαετίες, κινητοποιήσεις που αγκάλιασαν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους σε όλη τη χώρα, δείχνοντας έμπρακτα τη δύναμη της γραμμής του μαζικού πανεργατικού -παλλαϊκού αγώνα.
Εξακολουθεί, βέβαια, το επίπεδο ανάπτυξης του κινήματος να είναι αναντίστοιχο προς το μέγεθος της αντιλαϊκής επίθεσης, γεγονός που σχετίζεται άμεσα με το σημερινό επίπεδο οργάνωσης και συνείδησης των μαζών, με τη γραμμή και τις δυνάμεις που κυριαρχούν στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, με τη γενικότερη αρνητική κατάσταση που επικρατεί στο αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα της χώρας μας. Και αυτή ακριβώς η κατάσταση που αντανακλά τους συσχετισμούς δυνάμεων βάζει τη σφραγίδα της και ερμηνεύει την αδυναμία απόκρουσης των βάρβαρων μέτρων και καλλιεργεί κάθε είδους συγχύσεις και ηττοπάθειες.
Όσο αυτοί οι αγώνες, που αναπτύσσονται, δεν συνδέονται με μια επαναστατική ιδεολογία και πολιτική που να μπορεί να τους ενοποιεί, να τους ανυψώνει σε ένα ανώτερο επίπεδο και να τους δίνει σταθερή προοπτική και ευρύτερους στόχους, δεν θα ξεφεύγουν από το σημερινό επίπεδο των ρεφορμιστικών αυταπατών και οι εργαζόμενοι δεν θα είναι σε θέση να υπερασπίσουν αποτελεσματικά τα ζωτικά τους συμφέροντα, πολύ περισσότερο να αμφισβητήσουν την εξουσία των κυρίαρχων δυνάμεων. Αυτή ακριβώς η κατάσταση αναδεικνύει ξανά και ξανά τη μεγάλη υπόθεση της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος και της αναδημιουργίας του επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος της εργατικής τάξης. Πρόκειται για ένα θεμελιακό ζήτημα που έθεσε το μαρξιστικό- λενινιστικό κίνημα της χώρας μας από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του, πριν από 50 χρόνια, όταν οι ρεβιζιονιστές ξερίζωσαν την επαναστατική ψυχή του ΚΚΕ και το μετέτρεψαν σε ένα οπορτουνιστικό-ρεφορμιστικό κόμμα.
Ο στόχος της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος δεν θα κατακτηθεί μέσα από οπορτουνιστικές συνταγές που επιτείνουν τη σύγχυση και την αποϊδεολογικοποίηση στις γραμμές του κινήματος, αλλά θα προκύψει σε βάθος χρόνου μέσα από σκληρούς ιδεολογικούς και πολιτικούς αγώνες των κομμουνιστών, χωρίς ταλαντεύσεις και πισωγυρίσματα που ακυρώνουν τους πολύχρονους αντιρεβιζιονιστικούς αγώνες, μέσα από την πρωτοπόρα δράση τους στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, μέσα από το ρίζωμα και το άπλωμα των δεσμών τους με την εργατική τάξη, μέσα από τη συσπείρωση, την κριτική, το διάλογο και την αντιπαράθεση ανάμεσα σε όλους τους κομμουνιστές, όπου κι αν βρίσκονται, πάνω στα βασικά ιδεολογικά και πολιτικά προβλήματα του κομμουνιστικού κινήματος, που πρέπει να ανοιχτούν και να συζητηθούν σε πλατειά κλίμακα.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Μια νέα κατάσταση δημιουργείται τον τελευταίο χρόνο ανάμεσα στις δυο οργανώσεις μας που αφήνει πίσω της μια μακρά, αρνητική περίοδο άγονων αντιπαραθέσεων οι οποίες δεν ωφέλησαν κανένα και, πολύ περισσότερο, την κοινή συμβολή μας στην υπόθεση του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος. Όχι, βέβαια, πως τώρα λύθηκαν και ξεπεράστηκαν, ως δια μαγείας, τα προβλήματα που συσσωρεύτηκαν κοντά τρείς δεκαετίες. Όμως, η πολιτική απόφαση των δύο οργανώσεων να αλλάξουμε σελίδα διαμορφώνει το πλαίσιο να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα στις πραγματικές τους διαστάσεις, χωρίς προκαταλήψεις και αρνητικές φορτίσεις. Δεν πρέπει, βέβαια, να θεωρήσουμε πως τώρα έχει μπει σε λειτουργία ο αυτόματος πιλότος που μας οδηγεί με ασφάλεια. Θα χρειαστούν επίμονες, συντονισμένες, συνειδητές προσπάθειες για να σταθεροποιήσουμε τη νέα κατάσταση και να κάνουμε στέρεα βήματα μπροστά, αφήνοντας οριστικά πίσω μας την προηγούμενη κατάσταση.
Τη νέα σελίδα στις σχέσεις μας την ανοίξαμε έχοντας επίγνωση πως ανάμεσα στις δύο οργανώσεις μας υπάρχουν διαφορές απόψεων, ορισμένες μάλιστα σημαντικές σε ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα. Για εμάς, το Μ-Λ ΚΚΕ, το πρόβλημα δεν είναι αν αυτές τις διαφορές θα τις βάλουμε κάτω από το χαλί, αλλά αν πρώτα απ’ όλα θα αναδείξουμε, θα προβάλουμε και θα πραγματώσουμε αυτά που μας ενώνουν και είμαστε σύμφωνοι. Και αυτά δεν είναι λίγα. Είναι πολύ περισσότερα από τις διαφορές μας. Είναι όλα αυτά που μας επέτρεψαν να δημιουργήσουμε την Πρωτοβουλία για την Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία, να θέσουμε και να παλέψουμε τους ευρύτερους πολιτικούς στόχους και τα μέτωπα πάλης, είναι όλα αυτά που μας επέτρεψαν να δώσουμε μια σκληρή, διπλή πολιτική μάχη σε κεντρικό επίπεδο παρεμβαίνοντας «εφ όλης της ύλης», είναι όλα αυτά που τώρα σχεδιάζουμε και θέλουμε να κάνουμε πράξη.
Στηριγμένοι σε αυτά που έχουμε κατακτήσει, να κάνουμε στέρεα βήματα μπροστά, δίνοντας τη δική μας συμβολή στον αγώνα για να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης σαν αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα του λαού μας για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για Δουλειά, Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία.