Ξεχειλίζει η οργή του λαού και των εργαζομένων από τη φρικαλέα συμφωνία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ με τα εξοντωτικά, εφιαλτικά σχέδια της τρόικας. Η “συμμορία των προθύμων”, ξεπληρώνοντας το χρέος της προς τους ξένους πάτρωνές της, συνυπέγραψε το φρικαλέο κείμενο του νέου μνημονίου που -σε άπταιστα αγγλικά- περιγράφει τον εφιάλτη στον οποίο εκβιάζεται να ζήσει ο λαός και η εργατική τάξη της χώρας.
Οι «αντιμνημονιακές» φανφάρες του Σαμαρά, οι «πατριωτικές» πόζες του Καρατζαφέρη και οι «σκληρές διαπραγματεύσεις» του ΠΑΣΟΚ πήγαν όλα περίπατο. Η «εθνική σωτηρία» αποδείχτηκε ότι είναι ολοσχερής καταστροφή για το λαό και τους εργαζόμενους. Το δίλημμα «υποταγή ή χρεοκοπία» αποδείχτηκε ότι, στην πραγματικότητα, δεν είναι καν δίλημμα: υποταγή στην πολιτική τους σημαίνει χρεοκοπία για το λαό και την εργατική τάξη!
Δυο χρόνια τώρα, η υποταγή του ντόπιου αστικού πολιτικού προσωπικού στις εντολές του ξένου κεφάλαιου, το ανελέητο σφυροκόπημα σε δικαιώματα και κατακτήσεις, η λεηλασία των μισθών και των συντάξεων, το κουρέλιασμα των δημοκρατικών ελευθεριών αλλά και αυτού ακόμη του αστικού συντάγματος αποδείχτηκε ότι δεν έφεραν την παραμικρή υποψία διεξόδου και ανάκαμψης. Το αντίθετο.
Δυο χρόνια τώρα, η υποταγή της επίσημης συνδικαλιστικής ηγεσίας και το αναμάσημα θεωριών περί «ανταγωνιστικής οικονομίας», «διαφορετικού μίγματος πολιτικής» και άλλων τέτοιων γελοιοτήτων, έδωσε πολύτιμο χρόνο στα αρπαχτικά του ξένου και ντόπιου κεφάλαιου, σαμποτάρισε ανοιχτά τις αγωνιστικές διαθέσεις ολόκληρων κλάδων, έστρωσε το δρόμο για τα μέτρα του νέου μνημονίου.
Δυο χρόνια τώρα, η υποταγή της ρεφορμιστικής Αριστεράς στην αστική νομιμότητα και η αδυναμία-απροθυμία της να δει τον εαυτό της πέρα από αυτά που της εξασφαλίζουν τα εκλογικά ποσοστά και να υπηρετήσει τις λαϊκές-εργατικές διαθέσεις και αγωνίες, έδωσαν την ευκαιρία στον αντίπαλο να χειριστεί τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις του, έσπειραν νέες συγχύσεις και αυταπάτες στο λαό και τους εργαζόμενους.
Οι μέρες που ακολουθούν είναι κρίσιμες. Η μάχη ενάντια στο νέο μνημόνιο, αυτό το σφαγείο δικαιωμάτων και κατακτήσεων, πρέπει να δοθεί με τον πιο μαζικό και αποφασιστικό τρόπο. Με τους όρους που απαιτεί η περίσταση: όρους κεντρικής μετωπικής πολιτικής σύγκρουσης.
Όλοι στη 48ωρη πανεργατική απεργία 10 και 11 Φλεβάρη! Όλοι στα συλλαλητήρια της Κυριακής 12 Φλεβάρη! Για να βάλουμε φραγμό στα σχέδιά τους! Για να μην περάσει το νέο σφαγείο!
Δεν έχουμε κανένα περιθώριο! Δεν μας αφήνουν κανένα περιθώριο!