Το δικαίωμα στη ζωή, το Άσυλο και τα δικαιώματά μας δεν θα γίνουν θυσία στο βωμό της κρίσης τους.

Μπορεί το πολιτικό σύστημα να περνάει τα ζόρια του, με το ΠΑΣΟΚ, τους δελφίνους και τις ενδοκυβερνητικές τους κόντρες, όμως αυτό δεν το εμποδίζει από το να συνεχίζει τη βάρβαρη αντιλαϊκή του πολιτική σε όλους τους τομείς. Καθημερινότητα έχουν καταντήσει πλέον οι επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής στους μετανάστες μικροπωλητές έξω από τις σχολές του κέντρου της Αθήνας και κυρίως στην ΑΣΟΕΕ και τη Νομική. Οι μετανάστες δέχονται συνέχεια βίαιες επιθέσεις, συλλαμβάνονται ενώ το Άσυλο καταπατείται συνέχεια από τις επεμβάσεις των ΜΑΤ. Έχοντας ήδη ζήσει σκηνικά, όπως η ρίψη δακρυγόνων μέσα στη γεμάτη από φοιτητές ΑΣΟΕΕ, το βγάλσιμο όπλου και η σημάδευση προς το μέρος των φοιτητών, την εισβολή ασφαλιτών μέσα στο προαύλιο της ΑΣΟΕΕ για τη σύλληψη μεταναστών με πτυσσόμενα γκλοπ, πλέον το σύστημα ακολουθεί άλλο σχέδιο. Κάθε μέρα ανελλιπώς, χωρίς κανένα λόγο και αιτία, δύο διμοιρίες ΜΑΤ και δύο διμοιρίες ΟΠΚΕ προσεγγίζουν τη σχολή από τα πλάγια προς την κεντρική είσοδο της Πατησίων στρατοπεδεύοντας ακριβώς έξω από τη σχολή. Η Πατησίων κλείνεται από κλούβες ενώ την ίδια ώρα αμέτρητες μηχανές ΔΙΑΣ κάνουν βόλτες γύρω από τα κτίρια. Αυτή η κατάσταση που θυμίζει κυριολεκτικά πολιορκία κρατάει για μια ώρα με σαράντα λεπτά, όπου μετά αρχίζουν να υποχωρούν σιγά σιγά, ανοίγοντας και την Πατησίων. Αυτό το σκηνικό επαναλαμβάνεται κάποιες μέρες για 2-3 φορές, ενώ διαρκεί εδώ και ένα μήνα. Με την ίδια συστηματικότητα έχουν ξεκινήσει να στήνονται αντίστοιχα γεγονότα και στη Νομική. Οι στόχοι τους είναι πλέον ξεκάθαροι. Από τη μια μεριά χτυπάνε τους μετανάστες στο όνομα της πάταξης του παραεμπορίου, που το ίδιο το σύστημα στήνει και συντηρεί. Επιτίθεται στους μετανάστες, που οι σχεδιασμοί και οι επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών αλλά και η ίδια η εξαρτημένη ελληνική αστική τάξη, με την όποια συμβολή της, δημιουργούν αιματοκυλώντας και ξεριζώνοντας ολόκληρους λαούς από τις χώρες τους. Χτυπάνε εκείνο το δυναμικό που κρατώντας το στην εξαθλίωση το χρησιμοποιούν για να διασπάσουν την εργατική τάξη, σπέρνοντας την ξενοφοβία, για να ρίξουν τους μισθούς, για να υποβαθμίσουν ολόκληρες περιοχές από όπου μετά θησαυρίζουν, τους ίδιους που με τον ιδρώτα και κυριολεκτικά με το αίμα τους έχτισαν τα «μεγάλα» έργα το 2004.
Από την άλλη χτυπάνε το λαϊκό Άσυλο σε συνέχεια της προσπάθεια που έχουν ξεκινήσει για την κατάργησή του και για το χτύπημα των αγώνων που αυτό προασπίζει. Το σύστημα έχει θέσει εδώ και καιρό μέσα στις πρώτες του προτεραιότητες την κάμψη οποιασδήποτε μορφής αντίστασης. Το σπάσιμο κάθε λαϊκής κινητοποίησης που θέτει σε κίνδυνο τα «μεγαλεπήβολα» σχέδιά του για το ξεζούμισμα των εργατών και των εργαζομένων αλλά και για το ξεπούλημα του πλούτου της χώρας στους ιμπεριαλιστές. Για να καταφέρει να παραδώσει το μέλλον του λαού και της νεολαίας στο ντόπιο και το ξένο κεφάλαιο, πρέπει να ξεριζώσει από τη συνείδηση του λαού κάθε έννοια αμφισβήτησης. Έτσι, λοιπόν, το λαϊκό Άσυλο που κατακτήθηκε αλλά και υπερασπίζει τους κοινωνικούς αγώνες δεν «χωρά» στο κέντρο της Αθήνας αλλά και στις σχολές της. Αυτά ήρθε να περάσει νομικά ο Νόμος Πλαίσιο και σ’ αυτά στοχεύει η όλη συζήτηση που το σύστημα έχει ξεκινήσει για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Αυτό μας λέει και ο δήμαρχος Καμίνης όταν ζητάει την «κάθαρση» του κέντρου.
Με εκφρασμένες αυτές τις επιδιώξεις συνεχίζονται οι προκλήσεις από τις δυνάμεις καταστολής, που περιμένουν την παραμικρή αφορμή για να «επέμβουν», σε μια προσπάθεια να απονομιμοποιήσουν το Άσυλο και να «επιβάλουν» στη συνείδηση του λαού την κατάργησή του. Άλλωστε, διαφωτιστικές ήταν οι ανακοινώσεις του Πρύτανη, των μελών ΔΕΠ και των Διοικητικών Υπαλλήλων της ΑΣΟΕΕ (του προσωπικού που τόσα χρόνια έχουν περάσει από θέσεις συμβούλων, βουλευτών αλλά και υπουργών του συστήματος και αναπαράγουν την πολιτική του), που μας είπαν ότι έχει ενημερωθεί η Εισαγγελία Αθηνών για τα γεγονότα βίας μέσα στο Πανεπιστήμιο (το συνηθισμένο ξύλο μεταξύ των κυβερνητικών ΠΑΣΠ-ΔΑΠ) κάνοντας και αναφορά στο ζήτημα των μεταναστών.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις συμμετείχαν στη δημιουργία πρωτοβουλίας μαζί με το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΑΣΟΕΕ και την ΑΡΕΝ, που ξεπερνώντας τις όποιες πολιτικές διαφωνίες προσπαθεί να ανοίξει το ζήτημα στο Φοιτητικό Σύλλογο, γνωρίζοντας πως η μόνη λύση είναι η απάντηση του μαζικού, ενιαίου φοιτητικού κινήματος στο πλευρό των εργαζομένων και συνολικά του λαού, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και την πάλη για νέες κατακτήσεις.