Του αντιπροέδρου σ.Κιράν
Η ταξική πάλη σήμερα βρίσκεται σε ένα σοβαρό σταυροδρόμι και αντανακλάται στην πάλη δυο γραμμών στο κόμμα. Η ιστορία της νέας δημοκρατικής επανάστασης και του κομμουνιστικού κινήματος του Νεπάλ βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. Από τη μια σταθεροποιείται η συνωμοσία για την διάλυση της διαδικασίας που ξεκίνησε με το λαϊκό πόλεμο του 1996 μέσα από την κοινοβουλευτική αποτελμάτωση. Από την άλλη η επαναστατική γραμμή έχει αναδειχτεί πιο αποτελεσματικά ενάντια σ΄ αυτήν την τάση ώστε να δοθεί συνέχεια στην νεπαλέζικη νέα δημοκρατική επανάσταση.
Στην ιστορία της λαϊκής επανάστασης και του κομμουνιστικού κινήματος του Νεπάλ κλείνει ένα κεφάλαιο και ανοίγει ένα νέο. Και αυτή η διαδικασία προχωρά. Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και να ολοκληρώσουμε το καθήκον της επανάστασης έχει αναδυθεί μια νέα ιστορική αναγκαιότητα στην ταξική πάλη και την πάλη δυο γραμμών η οποία απαιτεί από μας να αντιμετωπίσουμε νέες και σοβαρότερες προκλήσεις. Η ιστορία απαιτεί από μας μια ξεκάθαρη και ευθεία απάντηση όπου είτε θα βαδίσουμε αποφασιστικά μπροστά και θα αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις είτε θα παραδοθούμε στους αντιδραστικούς.
Όμως η επανάσταση μας συνεχίζεται. Σ΄ αυτήν την κρίσιμη περίοδο η θυσία και η συμμετοχή και τις περιπτώσεις ανεπανάληπτου θάρρους και γενναιότητας των μαρτύρων μας, των εξαφανισμένων και τραυματισμένων πολεμιστών μας και του λαού που διαδήλωνε σ΄ όλη τη διάρκεια της νεπαλέζικης επανάστασης και του μεγάλου λαϊκού πολέμου θα πρέπει να τα θυμόμαστε με μεγάλο σεβασμό. Τα μεγάλα ιδανικά και τα όνειρα της λαϊκής επανάστασης συνδέονται μεταξύ τους σαν αναπόσπαστο τμήμα της σκληρής ταξικής πάλης και της πάλης δυο γραμμών στο κόμμα. Και δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε αυτά τα ιδανικά και τα οράματα.
Ο πολιτικός απολογισμός με τίτλο «Σύντομος πολιτικός απολογισμός για την αναδυόμενη κρίση: Η λύση και τα μελλοντικά προγράμματα», που παρουσιάστηκε από τον σύντροφο πρόεδρο Πρατσάντα στις 24 Δεκέμβρη 2011 στην ΚΕ, δεν αναγνωρίζει ούτε παραδέχεται αυτήν την πολυπλοκότητα και την πραγματικότητα της ταξικής πάλης και της πάλης δυο γραμμών. Το γεγονός αυτό αναδείχνει την αναγκαιότητα ενός διαφορετικού πολιτικού απολογισμού.
2. Σχετικά με τον απολογισμό που παρουσιάστηκε από τον σύντροφο πρόεδρο
Τα βασικά ζητήματα και οι κύριες τάσεις που αναφέρονται στον απολογισμό του σ. προέδρου μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
Το τέταρτο σημείο του απολογισμού αναφέρεται στην μονολιθικότητα και την πολεμική στο εσωτερικό του κόμματος. Λέει ο απολογισμός: «Δεν υπάρχει επίσημη αντιπαράθεση στο κόμμα όσον αφορά τον ΜΛ/σκέψη Μάο που είναι η καθοδηγητική αρχή της επανάστασης και της υπεράσπισης, εφαρμογής και ανάπτυξης των βασικών του προτάσεων˙ όσον αφορά τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό που είναι ο τελικός στόχος του κόμματος και το μάξιμουμ πρόγραμμα του˙ όσον αφορά τη νέα λαϊκή δημοκρατία που είναι η στρατηγική του κόμματος και το μίνιμουμ πρόγραμμα του˙ όσον αφορά την υιοθέτηση της λαϊκής ομοσπονδιακής δημοκρατίας που είναι η κύρια ταχτική του κόμματος στην παρούσα αντικειμενική κατάσταση της χώρας˙ και όσον αφορά την μαζική εξέγερση με βασική εστίαση στην εθνική απελευθέρωση και την ομοσπονδιακή δημοκρατία. Όμως αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις έχουν υπάρξει σε ζητήματα που αφορούν τα ταχτικά βήματα που πρέπει να γίνουν για να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι πράγμα που έχει επιπτώσεις στην συνολική ιδεολογία του κόμματος στις συγκεκριμένες συνθήκες». Είναι επομένως αναγκαίο να αναφερθούμε σε ορισμένα από τα ζητήματα που αναφέρονται εδώ.
Σχετικά με τις καθοδηγητικές αρχές που διέπουν το κόμμα δεν θα πρέπει χρησιμοποιούνται φράσεις παράλληλες και φράσεις που προκαλούν σύγχυση όπως μαρξισμός-λενινισμός-μαοϊσμός/σκέψη Μάο. Υπήρξε μακρά αντιπαράθεση στο ζήτημα αυτό και συμφωνήθηκε να λυθεί το ζήτημα ακολουθώντας κάποιες διαδικασίες. Καταθέσαμε τις απόψεις μας και ζητήσαμε να χρησιμοποιείται ο όρος «μαοϊσμός».
Είναι ξεκάθαρο ότι υιοθετήσαμε τη νέα λαϊκή δημοκρατία σαν το μίνιμουμ πρόγραμμα του κόμματος. Ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός είναι το μάξιμουμ πρόγραμμα. Όμως ο σ. πρόεδρος σε διάφορα Μέσα και πιο συγκεκριμένα σε συνέντευξη του στο περιοδικό Kramvanga (τεύχος Νοέμβρη-Δεκέμβρη 2011) λέει ότι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη νέα λαϊκή δημοκρατία και τη σοσιαλιστική επανάσταση γίνεται όλο και πιο λεπτή και ότι το καθήκον της εκπλήρωσης της σοσιαλιστικής επανάστασης και το καθήκον της εκπλήρωσης της νέας λαϊκής δημοκρατικής επανάστασης έχουν συνενωθεί σε ένα μοναδικό καθήκον. Αυτές οι απόψεις του προέδρου έχουν προκαλέσει μεγάλη σύγχυση και σοβαρά ιδεολογικά ερωτηματικά πάνω στα ζητήματα που αφορούν τις φάσεις, τα προγραμματα, τη στρατηγική και την ταχτική της επανάστασης. Αν οι απόψεις του προέδρου αληθεύουν τότε η αντίληψη του για τη νέα λαϊκή δημοκρατική επανάσταση έχει κομπραδόρικο, γραφειοκρατικό και καπιταλιστικό προσανατολισμό. Αυτές οι απόψεις δεν συνάδουν με την πραγματικότητα μιας χώρας σαν το Νεπάλ που βρίσκεται σε μισο-φεουδαρχική, μισο-αποικιακή και νεο-αποικιακή κατάσταση.
Σ΄ αυτό το απόσπασμα, δηλώνεται ότι δεν υπάρχει διαφωνία σχετικά με τη λαϊκή ομοσπονδιακή δημοκρατία και την ομοσπονδιακή δημοκρατία σαν κύρια ταχτική του κόμματος. Όμως το κόμμα, όπως λέει το απόσπασμα, δεν έχει υιοθετήσει δυο διαφορετικές φράσεις σαν παράλληλες ταχτικές του κόμματος ταυτόχρονα. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα μια αμοιβαία αντίθεση.
Το πέμπτο σημείο του απολογισμού δηλώνει ότι η πάλη δυο γραμμών (που είναι το κύριο ζήτημα της αντιπαράθεσης) εισάγεται στην αντιπαράθεση ανεξάρτητα από τις ταχτικές επιτυχίες της ομοσπονδιακής δημοκρατίας, θεωρώντας τες μερικές μεταρρυθμίσεις του αντιδραστικού συστήματος. Το βασικό όμως ζήτημα είναι αν θα μείνουμε στο κοινοβουλευτικό σύστημα αποδεχόμενοι την κοινοβουλευτική δημοκρατία ως στρατηγική του κόμματος ή θα βαδίσουμε μπροστά για την εγκαθίδρυση της λαϊκής ομοσπονδιακής δημοκρατίας. Ο παραπάνω απολογισμός έρχεται σε αντίθεση με την απόφαση της ΚΕ στο Chunbang όπου δηλώνεται ότι «οι αντιδραστικές τάξεις και τα κόμματα τους θα προσπαθήσουν να μετασχηματίσουν τη λαϊκή δημοκρατία σε αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία ενώ το προλεταριακό κόμμα μας θα τη μετασχηματίζει σε μια νέα λαϊκή δημοκρατία».
Παρομοίως, στην αρχή του απολογισμού, οι ταχτικές που αφορούν βασικά την ειρήνη, το σύνταγμα και την κυβέρνηση, εκλαμβάνονται σαν το βασικό σημείο της σημερινής εσωτερικής πάλης και των αντιθέσεων στο κόμμα. Δηλώνεται επίσης ότι αυτό το θέμα έχει εισαχθεί σε ιδεολογική αντιπαράθεση όσον αφορά την κομματική ιδεολογία και στρατηγική. Αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό αλήθεια. Όμως τα ζητήματα ιδεολογίας και στρατηγικής βασίζονται σε αμοιβαία αντίθετες προοπτικές και αξίες. Η ειρήνη, το σύνταγμα και η κυβέρνηση συνδέονται αναπόσπαστα με την ιδεολογία και τη στρατηγική. Σύμφωνα με τον σ. πρόεδρο ειρήνη σημαίνει τον αφοπλισμό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, την παράδοση και τη διάλυση της λαϊκής δημοκρατικής επανάστασης. Σημαίνει τη σύνταξη ενός κοινοβουλευτικού συντάγματος την αποδοχή της παλιάς κρατικής μηχανής. Στις διαπραγματεύσεις γίνονται συμβιβασμοί (πάρε-δώσε). Όμως στην όλη διαδικασία έχει δώσει τα πάντα και δεν έχει πάρει τίποτε. Αυτό δεν είναι συμβιβασμός αλλά πλήρης παράδοση και υποταγή. Τα γεγονότα έχουν δείξει ότι η συντακτική συνέλευση εκλαμβάνεται όχι ως ταχτική αλλά ως στρατηγική. Μ΄ αυτόν τον τρόπο έχουν γίνει προσπάθειες να τελειώνουν με τη λαϊκή δημοκρατική επανάσταση και τη μαζική εξέγερση.
Στο πέμπτο σημείο του ίδιου απολογισμού ο σ. πρόεδρος δηλώνει ότι η μαζική εξέγερση δεν μπόρεσε να υλοποιηθεί άμεσα παρά τις συνεχείς και συνειδητές προσπάθειες. Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. Αυτό είναι δικός του ισχυρισμός. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν προσανατολίστηκε σταθερά προς μια τέτοια κατεύθυνση.
Σήμερα ο δεξιός ρεβιζιονισμός αποτελεί σοβαρή απειλή για την κομμουνιστική επανάσταση στη χώρα μας και διεθνώς. Όμως το πέμπτο σημείο του απολογισμού του σ. προέδρου αναφέρει ότι «η απειλή του δεξιού ρεβιζιονισμού» θα αντιμετωπιστεί και «η μηχανιστική και σεχταριστική άποψη» βοηθά την αντεπανάσταση. Από δω εύκολα γίνεται κατανοητό ότι η επίθεση στοχεύει την επαναστατική γραμμή στην σημερινή πάλη δυο γραμμών στο κόμμα.
Ο απολογισμός του σ. προέδρου παρουσιάζει το κόμμα με πολύ απαισιόδοξο τρόπο. Δηλώνοντας ότι το κόμμα βαδίζει προς τη διάλυση λέει ότι «το κόμμα ουσιαστικά πεθαίνει». Δηλώνοντας ότι οι συλλογικές αποφάσεις, η ατομική ευθύνη, ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, το σύστημα εισφορών, οι ποσοστώσεις, η οικονομική διαφάνεια, οι θυσίες και η αφοσίωση σαρώνονται από το προσωπικό συμφέρον, λέει ότι το προσωπικό συμφέρον και τα ιδιοτελή κίνητρα έχουν γίνει κυρίαρχα στο κόμμα. Αναδείχνοντας αυτά τα ζητήματα προσπαθεί να αποπροσανατολίσει και να εξασθενίσει τα βασικά ζητήματα και προβλήματα. Όμως στην πραγματικότητα αυτός είναι το αρχέτυπο και το εστιακό σημείο όλων αυτών των τάσεων, προβλημάτων και ατομικού συμφέροντος. Παρομοίως ενώ ο απολογισμός προσπαθεί να κρύψει την αντίθεση ανάμεσα στην εύπορη τάξη του κόμματος και την εργατική τάξη από τη μια, ενώ από την άλλη δηλώνει ότι το κόμμα πεθαίνει. Αυτό είναι διαστροφή των γεγονότων γιατί αυτό που πεθαίνει είναι η παλιά και συντηρητική δύναμη κι όχι όλο το κόμμα. Στην πραγματικότητα το παλιό κόμμα πεθαίνει και ένα νέο κόμμα γεννιέται.
Στο πέμπτο και το όγδοο σημείο του απολογισμού του σ. προέδρου αναφέρεται ότι η παράδοση των κλειδιών των κοντέινερ και τα σημεία 4 και 7 της συμφωνίας έχουν εγκριθεί ομόφωνα από τις επιτροπές και τα κομματικά σώματα. Αυτό είναι η μισή αλήθεια. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Στη συζήτηση στη διαρκούσα επιτροπή του κόμματος έχει σημειωθεί η διαφωνία σε θέματα που αφορούν την ενσωμάτωση του στρατού και το σύνταγμα της δημοκρατίας. Επίσης έχει σημειωθεί επιφύλαξη σε ορισμένα ζητήματα. Παραδόξως η κλαδική επιτροπή αρμόδια για το Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό δεν είχε ενημερωθεί για την παράδοση των κλειδιών των κοντέινερ. Επιπλέον αυτά έχουν δηλωθεί ξεκάθαρα στα γράμματα που στάλθηκαν από τους σ. Κιράν και Μπαντάλ προς την ΚΕ. Ο απολογισμός του προέδρου δεν δίνει ικανοποιητική απάντηση σ΄ αυτά τα ζητήματα. Το όγδοο σημείο του απολογισμού αναφέρει όλα τα ζητήματα που έχουμε διαφωνήσει (παράδοση κλειδιών αποθηκών , συμφωνία επτά σημείων, επιστροφή περιουσιών, διμερή συμφωνία επενδύσεων με Ινδία) αλλά δεν αναγνωρίζει τα λάθη του. Ο απολογισμός δεν αναφέρει καν το γράμμα προς τον πρόεδρο με αίτημα τη συζήτηση των προβλημάτων του ΛΑΣ. Ο απολογισμός αγνοεί και υπονομεύει τη σοβαρότητα αυτών των ζητημάτων.
Στο ένατο σημείο, γίνονται δέκα προτάσεις για την επίλυση των προβλημάτων του κόμματος. Επιφανειακά αυτές οι προτάσεις φαίνονται επαρκείς. Στην ουσία όμως δεν επικεντρώνονται στην καρδιά του προβλήματος. Τα προβλήματα έχουν σχέση κυρίως με την προς την έξω έκφραση και τη διαδικασία. Προβλήματα έκφρασης είναι όσα σχετίζονται με την ιδεολογία, τη στρατηγική, τα προγράμματα και την πολιτική γραμμή. Τα διαδικαστικά σχετίζονται κυρίως με το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Έχει προταθεί η διενέργεια εθνικού συνεδρίου για την αντιμετώπιση τους. Είναι δύσκολο να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης στο κόμμα χωρίς να διεξαχθεί μια έντονη συζήτηση πάνω σε όλα τα ζητήματα, χωρίς να γίνει μια σωστή ανάλυση, χωρίς αυτοκριτική και χωρίς έναν μετασχηματισμό μέσω της διόρθωσης των λαθών, αδυναμιών και ελλείψεων. Χωρίς αυτά το εθνικό συνέδριο δεν θα βοηθήσει. Για να διατηρήσουμε την πειθαρχία και να επαναφέρουμε το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό το κόμμα πρέπει πρώτα-πρώτα να σιγουρέψει ότι η πολιτική του, τα προγράμματα και η πολιτική του γραμμή είναι επαναστατική και ότι πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην ηγεσία του. Έχουν διαβρωθεί η πειθαρχία και οι κομματικές διαδικασίες από τμήμα της ηγεσίας και ορισμένα άλλα υπεύθυνα μέλη. Είναι απαραίτητο η ηγεσία του κόμματος να δώσει βάση στη σοβαρότητα της κατάστασης και να δηλώσει υπεύθυνα ότι θα αλλάξει.
Το τελευταίο μέρος του απολογισμού περιέχει την «οργανωτική σταθεροποίηση και το πρόγραμμα λαϊκών κινητοποιήσεων». Το πρόγραμμα λαϊκών κινητοποιήσεων είναι γενικόλογο και δεν συνδέεται με το πρόγραμμα που αφορά την πάλη. Αν και ορισμένα σημεία αυτών των προγραμμάτων είναι σωστά εντούτοις δεν θα έχουν καμιά ουσία αν δεν αντιμετωπιστούν τα θεμελιώδη ζητήματα. Το πιο αξιοσημείωτο στον απολογισμό είναι το γεγονός ότι δεν βάζει μπρος προγράμματα πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον επεκτατισμό και υπέρ της εθνικής ανεξαρτησίας. Αντίθετα στηρίζει έμμεσα τη διμερή συμφωνία με την Ινδία.
Σ΄ όλον τον απολογισμό ο σ. πρόεδρος κάνει μια μάταια προσπάθεια να εστιάσει κάπου αλλού τη βασική αιτία της σημερινής κρίσης του κόμματος. Στην πραγματικότητα η κρίση του κόμματος βρίσκεται ακριβώς στην ίδια την ηγεσία. Συνολικά ο πολιτικός απολογισμός που παρουσιάστηκε στην ΚΕ χαρακτηρίζεται από εκλεκτικισμό και στρέφεται προς τον δεξιό οπορτουνισμό. Συμπερασματικά αυτός ο απολογισμός δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα και την κρίση του κόμματος.
3. Για τα προβλήματα του κόμματος και της επανάστασης
Οργανωτικά προβλήματα
Όλα τώρα είναι χάλια στο κόμμα: Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, το σύστημα κριτικής-αυτοκριτικής, η διαδικασία λήψης συλλογικών αποφάσεων, η ατομική ευθύνη, το σύστημα επιτροπών και ηγεσίας, ο τρόπος δουλειάς, τα οικονομικά, η πολιτική απέναντι στο λαό και απέναντι στα κομματικά μέλη και τις αδελφικές διεθνείς σχέσεις. Οι βασικές αιτίες γι΄ αυτά τα χάλια είναι: το χάσμα ανάμεσα στα μέλη των ανώτερων και των κατώτερων τάξεων, η χρησιμοποίηση του κόμματος σαν εργαλείο ρεφορμισμού και συμβιβασμού αντι για εργαλείο επανάστασης και ταξικής πάλης, η γραφειοκρατική, συμβιβαστική και αναρχική τάση που έχει αναπτυχτεί σε ορισμένα υπεύθυνα μέλη της ηγεσίας, η παραβίαση των κομματικών αποφάσεων από την ηγεσία αντί για την πλήρη εφαρμογή τους. Επομένως είναι απαραίτητο πρώτα-πρώτα η ηγεσία να αναγνωρίσει τα λάθη και τις αδυναμίες της και να αλλάξει.
Για την ειρήνη και το Σύνταγμα
Όλοι είμαστε υπέρ της ειρήνης και του συντάγματος. Όμως δεν είμαστε υπέρ μιας ειρήνης και ενός συντάγματος που στρέφονται ενάντια στα συμφέροντα της χώρας και του λαού. Για να είναι η ειρήνη και το σύνταγμα υπέρ του λαού πρέπει να διαμορφωθεί μια πολιτική εθνικής ασφάλειας και το λαϊκό σύνταγμα και η συνένωση του στρατού να γίνουν αξιοπρεπώς. Όμως αντι να δίνουμε βαρύτητα σ΄ αυτά τα ζητήματα ο ΛΑΣ διαλύεται με έναν ταπεινωτικό και προσβλητικό τρόπο. Η ενσωμάτωση του ΛΑΣ γίνεται με μέθοδο αφοπλισμού, διάλυσης και επανεκπαίδευσης, αντί με τη μέθοδο αλλαγών σε τομείς ασφάλειας. Η σύνταξη του συντάγματος υπέρ του λαού σημαίνει ότι αυτό θα έχει αντι-φεουδαρχική και αντι-ιμπεριαλιστική υφή, θα διασφαλίζει την αναδόμηση του κράτους, θα εγγυάται τα δικαιώματα του λαού, εργατών και αγροτών, θα διασφαλίζει τα δικαιώματα γυναικών, νταλίτ και μουσουλμάνων, θα αποδέχεται το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των εθνικών μειονοτήτων και κοινοτήτων και θα εγκαθιδρύει την αυτοδιοίκηση τους.
Σήμερα η πιθανότητα να διαμορφωθεί ένα τέτοιο σύνταγμα γίνεται όλο και μικρότερη. Αυτό γιατί οι ντόπιοι και ξένοι αντιδραστικοί εκκολάπτουν μια σοβαρή συνωμοσία με σκοπό να σπρώξουν το ΕΚΚΝ (Μαοϊκό) στο τέλμα των κοινοβουλευτικών πολιτικών και της εθνικής υποταγής και για μια ακόμη φορά να ξεγελάσουν το λαό. Σ΄ αυτήν την κατάσταση είναι αδύνατον να προχωρήσει η ειρηνευτική διαδικασία προς όφελος του λαού και της χώρας. Επίσης μικραίνει και η πιθανότητα να διαμορφωθεί ένα τέτοιο σύνταγμα.
Για το δρόμο, το κοινοβούλιο και την κυβέρνηση
Έχουμε υιοθετήσει την απόφαση να προχωρήσουμε τη διαδικασία ειρήνευσης και τη διαμόρφωση συντάγματος υπέρ του λαού. Αν αυτό αποτύχει θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα μέτωπα του δρόμου, του κοινοβουλίου και της κυβέρνησης για την προετοιμασία μιας νέας επανάστασης. Όμως αυτά τα μέτωπα δεν έχουν χρησιμοποιηθεί σωστά.
Τελευταία δεν έχει εκπονηθεί κανένα πρόγραμμα πάλης. Οι δρόμοι είναι πρακτικά άδειοι. Παρά το γεγονός ότι ορισμένοι σύντροφοι έχουν παίξει ουσιαστικό και επαρκή ρόλο στη διαμόρφωση του συντάγματος στο κοινοβούλιο ή τη συντακτική συνέλευση, η ηγεσία δεν έχει παίξει αποτελεσματικό ρόλο υπέρ των συμφερόντων του λαού. Αντίθετα η ηγεσία έχει δράση ενάντια στο λαό. Το κόμμα έχει αποφασίσει ομόφωνα ότι ο σ. πρόεδρος δεν θα πρέπει να παραμείνει στην υπο-επιτροπή της συντακτικής συνέλευσης και του έχει γίνει επανειλημμένα σύσταση να μην μένει εκεί ενάντια στην απόφαση του κόμματος. Ακόμη και τώρα παραμένει στην υπο-επιτροπή αγνοώντας τις κομματικές αποφάσεις και αγνοεί τις κομματικές προτάσεις. Ο σ. πρόεδρος έχει σβήσει αποφάσεις από τα ντοκουμέντα που έχουν υιοθετηθεί μετά από σκληρό αγώνα των μελών μας στη συντακτική συνέλευση. Η κυριαρχία της γραφειοκρατικής, κομπραδόρικης αστικής τάξης δυναμώνει και ο σ. πρόεδρος στηρίζει αυτήν την τάξη. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση η αξιοπιστία της συντακτικής συνέλευσης βαδίζει προς το τέλος της.
Η κυβέρνηση αντί να δουλέψει προς το συμφέρον του λαού, της χώρας και της επανάστασης έχει δράσει ενάντια σ΄ αυτά τα συμφέροντα. Παρά τη συμφωνία για την απόσυρση και ακύρωση δικαστικών υποθέσεων ενάντια σε μαοϊκούς ηγέτες και εργάτες κατά τη διάρκεια του Λαϊκού Πολέμου δεν έχει γίνει τίποτε προς αυτήν την κατεύθυνση. Σαν αποτέλεσμα έχει εξυφανθεί συνομωσία για την παγίδευση μαοϊκών ηγετών και εργατών σε υποθέσεις που ξεκίνησαν εναντίον τους κατά τη διάρκεια του Λαϊκού Πολέμου. Αντί να διασφαλιστεί η εθνική ανεξαρτησία έχει υπογραφεί η Διμερής Συμφωνία Επενδύσεων με την Ινδία προς το συμφέρον του επεκτατισμού. Αυτό έχει προσθέσει άλλο ένα εμπόδιο στην οικοδόμηση ανεξάρτητης εθνικής οικονομίας. Γίνονται εξώσεις από τη γη που καταλήφτηκε κατά τη διάρκεια του μεγάλου Λαϊκού Πολέμου και δεν γίνεται καμιά εναλλακτική ρύθμιση στη βάση μιας επαναστατικής αγροτικής μεταρρύθμισης. Αντί να εργάζονται για τα συμφέροντα των εργατών, στερούν από τους εργάτες το δικαίωμα της διαμαρτυρίας. Οι σ. που βρίσκονται στην κυβέρνηση δρουν με έναν αναρχικό τρόπο αγνοώντας επιδεικτικά την πολιτική γραμμή, τις αποφάσεις, τις ντιρεκτίβες και τον κομματικό μηχανισμό. Σ΄ αυτήν την κατάσταση δεν υπάρχει πια δικαιολογία για την παραμονή του κόμματος στην κυβέρνηση.
Για την πάλη δυο γραμμών.
Η πάλη δυο γραμμών διεξάγεται εδώ και πολύ καιρό στο κόμμα και έχει περάσει από πολλά στάδια. Η καρδιά του προβλήματος έγκειται στο αν θα μείνουμε ικανοποιημένοι με την ομοσπονδιακή δημοκρατία ή αν θα βαδίσουμε προς τη λαϊκή δημοκρατία. Αν η επανάσταση θα διαλυθεί μέσα στον κοινοβουλευτισμό ή αν θα προετοιμαστούμε για τη μαζική εξέγερση. Αν θα υπερασπιστούμε την εθνική μας ανεξαρτησία ή θα προτιμήσουμε την εθνική υποταγή. Αν θα διαλέξουμε την ειρήνη με μια τίμια ενσωμάτωση του στρατού και με επίλυση των βασικών προβλημάτων της λαϊκής αυτοδιοίκησης ή θα γονατίσουμε μπροστά στην παλιά κρατική εξουσία. Αν θα διαμορφώσουμε ένα σύνταγμα αντι-ιμπεριαλιστικό και αντι-φεουδαρχικό ή θα συγγράψουμε ένα κοινοβουλευτικό οπισθοδρομικό σύνταγμα.
Στο κόμμα αυτή η πάλη δυο γραμμών έχει περάσει από πολλά σκαμπανεβάσματα. Μέχρι την περίοδο μετά την ολομέλεια της ΚΕ στο Palungtar (1) το κόμμα υιοθετούσε επαναστατική γραμμή. Όταν μπήκε το ζήτημα εφαρμογής αυτής της γραμμής η κατάσταση άρχισε να αλλάζει. Στην ΚΕ του Απρίλη 2011 ξαφνικά η επαναστατική γραμμή έγινε μειοψηφία. Με την ανάληψη της διακυβέρνησης από το κόμμα μας η κατάσταση αντιστράφηκε πλήρως. Αποτελέσματα αυτής της στροφής είναι η συμφωνία τεσσάρων σημείων με τα κόμματα των Μαντέσι, η απόφαση για παράδοση των κλειδιών των κοντέινερ με τα όπλα, οι οδηγίες για την επιστροφή γης και περιουσιών που δημεύτηκαν κατά την διάρκεια του Λαϊκού Πολέμου, η συμφωνία με την Ινδία και η ενσωμάτωση του στρατού.
Η ηγεσία έχει αποφασιστικό ρόλο στο ποια κατεύθυνση θα πάρει η πάλη δυο γραμμών. Όπως και στην ταξική πάλη η ηγεσία πρέπει να παίζει επαναστατικό ρόλο και στην πάλη δυο γραμμών. Όμως στη σημερινή πάλη δυο γραμμών η πλειοψηφία της ηγεσίας έπαιξε τον εντελώς αντίθετο ρόλο. Έπαιξε ένα ρόλο αντίθετο από τα «τρία πρέπει και τα δυο δεν πρέπει» του Μάο. Σ΄ όλη αυτή διαδικασία η πλειοψηφία της ηγεσίας υιοθέτησε μια στρατηγική εξαπάτησης και ψεμάτων προς τα μέλη ενάντια στην επαναστατική γραμμή, στρέφοντας τον ένα ενάντια στον άλλο, παρουσιαζόμενη με έναν τρόπο αδιαφανή και αφηρημένο, υποσχόμενη πολλά στους εργάτες τους οποίους αργότερα πρόδινε. Μια τέτοια ταχτική βοηθά μόνο τον ταξικό εχθρό όπως και γίνεται.
Η πλειοψηφία προσπάθησε να κάνει ανθυγιεινή την πάλη δυο γραμμών. Ο σ. πρόεδρος λέει ότι η συμφωνία του Dhobighat (2) ήταν μια «ανίερη συμμαχία». Όμως τώρα φαίνεται ξεκάθαρα τι είδους σχέσεις αναπτύσσει. Έχει κατηγορήσει άδικα συντρόφους που αντιτάσσονται στην πολιτική του γραμμή. Έχει κατηγορήσει επαναστάτες ηγέτες και μέλη ότι αντιδρούν επειδή δεν έχουν πάρει υπουργικό χαρτοφυλάκιο και θέσεις στο κράτος. Μ΄ αυτόν τον τρόπο υπονομεύει την πάλη δυο γραμμών η οποία έχει εξαπολυθεί για λόγους ιδεολογίας, αρχών κα πολιτικής. Είναι γνωστό σε όλους πόσο φοβήθηκε και ανησύχησε με τη συμφωνία του Dhobighat. Φοβήθηκε ότι η θέση του θα αδυνάτιζε ή θα χανόταν αν υλοποιούνταν η συμφωνία αυτή. Επομένως το ζήτημα δεν είναι οι καρέκλες αλλά η επανάσταση, οι αρχές, οι πολιτικές.
Η πάλη δυο γραμμών τώρα έχει μετασχηματιστεί σε πάλη ανάμεσα στην εύπορη τάξη και την φτωχή τάξη. Η επαναστατική γραμμή αδυνατίζει και ηττάται ενώ η οπορτουνιστική γραμμή κερδίζει. Το κόμμα στρέφεται και προσανατολίζεται γρήγορα προς τον δεξιό οπορτουνισμό και την εθνική υποταγή. Έχουμε ακόμη χρόνο. Πρέπει επειγόντως το κόμμα να σωθεί από την καταστροφή και να ακολουθήσει την επαναστατική γραμμή. Πρέπει να το κάνουμε.
Στην σημερινή εποχή του παγκοσμιοποιημένου ιμπεριαλισμού και της προλεταριακής επανάστασης, η διαδικασία αναβάθμισης της ταξικής θέσης των ηγετών της προλεταριακής τάξης, η διάβρωση του κόμματος από ταξικούς εχθρούς, η ιδεολογική και πολιτική αποστείρωση γίνονται με γρηγορότερο τρόπο. Πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή για να αντιμετωπίσουμε κάθε τέτοια τάση.
Για τις προοπτικές της νέας λαϊκής δημοκρατικής επανάστασης
Παρά την εγκαθίδρυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και την θεσμοθέτηση της ομοσπονδίας και της κοσμικότητας και παρά το σχηματισμό κυβέρνησης υπό την ηγεσία του κόμματος μας, το Νεπαλ εξακολουθεί να είναι ένα μισο-φεουδαρχικό και μισο-αποικιακό κράτος. Η κρατική εξουσία είναι ακόμη στα χέρια της κομπραδόρικης, γραφειοκρατικής καπιταλιστικής και φεουδαρχικής τάξης. Είναι ξεκάθαρο πια ότι η αντίθεση ανάμεσα στην κομπραδόρικη γραφειοκρατική καπιταλιστική τάξη και τον ινδικό επεκτατισμό από τη μια και το νεπαλέζικο λαό από την άλλη έχει γίνει η κύρια αντίθεση.
Σ΄ αυτήν την συγκυρία μπροστά μας βρίσκεται ένα σοβαρό πρόβλημα και μια πρόκληση. Το ερώτημα είναι αν θα υποταχτούμε στον κοινοβουλευτικό ρεφορμισμό κα την εθνική υποταγή ή θα αγωνιστούμε για τη λαϊκή ομοσπονδιακή δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία. Υπό τις παρούσες συνθήκες δεν υπάρχει η δυνατότητα διαμόρφωσης ενός λαϊκού συντάγματος, προστασίας της εθνικής ανεξαρτησίας και επίλυσης των προβλημάτων διαβίωσης του λαού. Σ΄ αυτό το πλαίσιο πρέπει να σταθούμε αποφασιστικά υπέρ της χώρας, του λαού και της επανάστασης. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση.
Η Νέα Λαϊκή Δημοκρατική Επανάσταση στο Νεπάλ είναι αναγκαία όσο και δυνατή. Αν προωθήσουμε τις προπαρασκευαστικές δράσεις με αποτελεσματικό τρόπο δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για τη μαζική εξέγερση. Σε σχέση με τα παραπάνω αξίζει να αναφερθούν τα παρακάτω ζητήματα: Πρώτον, ο λαός θέλει να ζήσει όχι με τον παλιό τρόπο αλλά με νέο. Ο λαός αναζητά αλλαγή και μετασχηματισμό. Ο λαός θα αναγκαστεί να κατέβει στους δρόμους αν το σύνταγμα δεν ανταποκρίνεται στα συμφέροντα του. Δεύτερο, το ζήτημα που σχετίζεται με την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας γίνεται όλο και σοβαρό και απαιτητό. Το Νεπάλ έχει ιστορικό ρόλο και παράδοση στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Ο νεπαλέζικος λαός θέλει απελευθέρωση από κάθε είδους ιμπεριαλισμό και την ινδική επεκτατική παρέμβαση και κυριαρχία. Τρίτο, η κρίση βαθαίνει και εντείνεται σε όλα τα πολιτικά, οικονομικά και πολιτιστικά μέτωπα. Πρόκειται για κρίση της αντιδραστικής κρατικής εξουσίας. Η κρίση έχει περάσει σε όλες τις τάξεις και τα στρώματα. Ο λαός δεν είναι σε θέση να αντέξει αυτήν την κρίση. Τέταρτο, υπάρχει σκληρή πάλη και διαμάχες ανάμεσα στις νεπαλέζικες κοινοβουλευτικές και αντιδραστικές δυνάμεις για εξουσία και θέσεις. Το σύνολο της κρατικής εξουσίας και των μηχανισμών έχει επηρεαστεί απ΄ αυτές τις αντιθέσεις. Πέμπτο, υπάρχει σκληρή αντιπαράθεση ανάμεσα σε διάφορες ξένες δυνάμεις με σκοπό να χρησιμοποιήσουν το Νεπάλ για τα δικά τους συμφέροντα. Όμως μερικές χώρες δείχνουν να σέβονται την κυριαρχία και την εθνική αξιοπρέπεια του Νεπάλ. Έκτο, το κόμμα μας είναι το επίκεντρο των ελπίδων του λαού για ένα λαμπρό μέλλον. Όμως υπάρχουν ορισμένες σοβαρές παρεκκλίσεις στο κόμμα και αυτές οι παρεκκλίσεις δυναμώνουν. Επομένως η πάλη δυο γραμμών γίνεται όλο και πιο ισχυρή. Οι σημερινές αναγκαιότητες είναι: Η ενότητα και ενοποίηση του κόμματος προς ένα μετασχηματισμό του που θα εστιάζεται στη χώρα, το λαό και την επανάσταση. Η διεξαγωγή της πάλης δυο γραμμών με έναν υγιή και φιλικό τρόπο. Η απελευθέρωση μας από κάθε είδους παρέκκλιση. Είναι ξεκάθαρο ότι το κόμμα θα γίνει πολύ ισχυρό και θα μπορέσει να καθοδηγήσει την επανάσταση μόνο αν καταφέρουμε να εκπληρώσουμε αυτό το ιστορικό καθήκον.
Προγράμματα, πολιτικές και πολιτική γραμμή
Η ουσία των προγραμμάτων, πολιτικών και πολιτικής μας γραμμής είναι να προχωρήσουμε στο δρόμο του σοσιαλισμού και κομμουνισμού ελευθερώνοντας τη χώρα από την μισο-φεουδαρχική και μισο-αποικιακή κατάσταση της μέσω μιας νέας λαϊκής δημοκρατικής επανάστασης. Ο βασικός μας ταχτικός στόχος είναι να προετοιμαστούμε για την εγκαθίδρυση της λαϊκής ομοσπονδιακής δημοκρατίας, η υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και η επίλυση των θεμελιωδών προβλημάτων που σχετίζονται με τη ζωή του λαού. Οι αποφάσεις που πάρθηκαν στην διευρυμένη ΚΕ του Palungtar σχετικά με την πολιτική γραμμή και το μέλλον του κόμματος είναι ακόμη και τώρα σωστές. Βασισμένοι σ΄ αυτές τις αποφάσεις πρέπει να βαδίσουμε με επιπρόσθετες τροποποιήσεις.
Για το μίνιμουμ πρόγραμμα επίλυσης των προβλημάτων
Οι παρακάτω προτάσεις γίνονται για να επιλυθούν τα υπάρχοντα προβλήματα:
1. Πρέπει να βαδίσουμε στη βάση της πολιτικής γραμμής που υιοθετήθηκε από την διευρυμένη ΚΕ στο Palungtar με ορισμένες τροποποιήσεις.
2. Θα πρέπει με σωστή ανάλυση να αντιμετωπίσουμε και να επιλύσουμε τα προβλήματα και ζητήματα που ανέκυψαν σχετικά με τη συμφωνία των τεσσάρων σημείων, την παράδοση των κλειδιών των κοντέινερ, την επιστροφή της δημευμένης γης και περιουσίας, την ενοποίηση του στρατού, τη συμφωνία επτά σημείων, τη συμφωνία με την Ινδία, τα αιτήματα των «μη αξιολογημένων» μαχητών του ΛΑΣ, αποζημίωση των μαχητών του ΛΑΣ, κατηγοριοποίηση των τραυματιών του ΛΑΣ και μέριμνα για τη συνταξιοδότηση τους, την εύρεση εργασίας και γενικότερη στήριξη τους.
3. Θα πρέπει να αποσυρθούν οι εκπρόσωποι του κόμματος από την κυβέρνηση. Πρέπει να στήσουμε το κοινοβουλευτικό μέτωπο πιο αποτελεσματικά και να δώσουμε προτεραιότητα στο μέτωπο του δρόμου.
4. Θα πρέπει να διαμορφώσουμε ένα σύνταγμα που θα βασίζεται στη λαϊκή ομοσπονδιακή δημοκρατία σε αντι-φεουδαρχική και αντι-ιμπεριαλιστική βάση. Για να εγγυηθούμε τα συμφέροντα και την εκπροσώπηση εργατών και αγροτών, τα ειδικά δικαιώματα των γυναικών, νταλίτ και μουσουλμάνων, τη θεωρητική αποδοχή της εθνοτικής αυτόνομης κυριαρχίας με το δικαίωμα για αυτοδιάθεση των εθνοτήτων και των Μαντέσι, την κρατική αναδιοργάνωση σε νέα βάση, τα δικαιώματα του λαού με πλήρως αναλογική εκπροσώπηση.
5. Αν δεν υπάρξει εγγύηση για την προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας προς το συμφέρον της χώρας και του λαού καθώς και τη διαμόρφωση ενός λαϊκού συντάγματος, τότε η ενσωμάτωση του ΛΑΣ και η διαμόρφωση ενός αντιλαϊκού συντάγματος δεν θα πρέπει να προχωρήσουν. Η επανάσταση πρέπει να προχωρήσει με μια νέα προσέγγιση σε διαφορετικές συνθήκες.
6. Θα πρέπει να είμαστε σοβαροί πάνω σε ζητήματα που αφορούν την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας. Να αγωνιστούμε για την ακύρωση όλων των άνισων συνθηκών και συμφωνιών συμπεριλαμβανομένης της συνθήκης του 1950, να διαμορφώσουμε ένα λαϊκό σύνταγμα, να κάνουμε μεταρρυθμίσεις στη γη και σε άλλα φλέγοντα ζητήματα που αφορούν τη λαϊκή διαβίωση.
7. Θα πρέπει να αποκατασταθούν στο κόμμα ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, το σύστημα επιτροπών και συλλογικών αποφάσεων
8. Οι αντίθετες απόψεις στο κόμμα που αφορούν τις λαϊκές ανησυχίες θα πρέπει να γίνονται γνωστές και θα πρέπει να εφαρμοστεί η αρχή «ελευθερία στην κριτική και ενότητα στη δράση».
9. Θα πρέπει να διαμορφωθεί και να εφαρμοστεί άμεσα ένα μίνιμουμ επίπεδο αναζωογόνησης της πολιτιστικής, πολιτικής και οργανωτικής ζωής του κόμματος και να στηθεί μια βάση όπου θα οικοδομηθεί ένας νέος τύπος κόμματος.
10. Θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην επίλυση ζητημάτων που αφορούν την ταξική πάλη και να προετοιμαστούμε για το εθνικό συνέδριο του κόμματος μόνον αφού τα ζητήματα αυτά αντιμετωπιστούν και επιλυθούν.
11. Θα πρέπει να δοθεί προσοχή στην μέριμνα των οικογενειών των μαρτύρων και των εξαφανισμένων πολεμιστών και να διασφαλίσουμε την περίθαλψη και ανακούφιση των αναπήρων και τραυματιών πολεμιστών.
12. Θα πρέπει να βελτιώσουμε και να αναβαθμίσουμε τα οικονομικά του κόμματος, να γίνουν διαφανείς οι χρηματικές συναλλαγές.
13. Μελλοντικά προγράμματα και σχέδια δράσης:
Τα μελλοντικά προγράμματα και τα σχέδια δράσης σχετίζονται με τέσσερις προετοιμασίες. Αυτές μπορούν να παρουσιαστούν ως εξής:
Ιδεολογική και πολιτική προετοιμασία:
Αντιστεκόμενοι στον κομπραδόρικο και γραφειοκρατικό καπιταλισμό, φεουδαρχισμό, ιμπεριαλισμό και επεκτατισμό θα πρέπει να δημιουργηθεί μια ισχυρή λαϊκή βάση υπέρ της νέας λαϊκής δημοκρατικής επανάστασης, της λαϊκής ομοσπονδιακής δημοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.
Να δημιουργήσουμε μια αξιόπιστη εσωτερική αδελφική σχέση και αντίστοιχα να διαμορφώσουμε μια κοινή γνώμη υπέρ της ανεξαρτησίας και της απελευθέρωσης της χώρας και του λαού.
Να εξαπολύσουμε μια αποτελεσματική ιδεολογική πάλη ενάντια σε κάθε είδους ρεβιζιονισμό και ειδικά τον δεξιό ρεβιζιονισμό, την εθνική υποταγή και τον νέο-ρεβιζιονισμό.
Να ξεκινήσει το κομματικό σχολείο. Να γίνουν οι αναγκαίες ρυθμίσεις για την πολιτική διαπαιδαγώγηση.
Οργανωτική προετοιμασία:
Το κόμμα:
Να διορθώσουμε τα λάθη, τις αδυναμίες και τις ελλείψεις ώστε το κόμμα να ενοποιηθεί μέσω του μετασχηματισμού του.
Να διεξάγουμε την πάλη δυο γραμμών με υγιή και φιλικό τρόπο.
Να αναπτύξουμε μια νέα διαδικασία για την διεξαγωγή της πάλης δυο γραμμών.
Λαϊκοί εθελοντές:
Οι λαϊκοί εθελοντές να κινητοποιηθούν με οργανωμένο τρόπο από το κεντρικό μέχρι το τοπικό επίπεδο.
Με τη διαμόρφωση συγκεκριμένων προγραμμάτων οι λαϊκοί εθελοντές θα πρέπει να ενταχτούν στην υπηρεσία του λαού και να κινητοποιούν το λαό.
Ενιαίο μέτωπο:
Σε κεντρικό επίπεδο πρέπει να δημιουργηθεί ένα ενιαίο μέτωπο που θα περιλαμβάνει πατριώτες, δημοκράτες και αριστερούς.
Σε τοπικό επίπεδο το ενιαίο μέτωπο να δημιουργηθεί στη βάση της τοπικής κατάστασης και των αναγκών.
Τα τρία μέσα:
Σε τοπικό επίπεδο τα καθήκοντα του κόμματος, οι λαϊκοί εθελοντές και το ενιαίο μέτωπο θα πρέπει να προωθηθούν με οργανωμένο τρόπο.
Προβλήματα στελεχών:
Όλοι οι πόροι του κόμματος θα πρέπει να διανέμονται ισότιμα και δίκαια.
Τα οικονομικά πλάνα πρέπει να προετοιμάζονται κεντρικά, πολιτειακά και επαρχιακά και να διεξάγονται παραγωγικές δραστηριότητες.
Προετοιμασία σχετικά με την πάλη:
1. Διαμόρφωση συντάγματος
2. Υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας. Κατάργηση της άνισης συνθήκης του 1950, της συμφωνίας για τα υδροηλεκτρικά έργα Άνω Καρνάλι και Αρούν ΙΙΙ και της συμφωνίας με την Ινδία. Απαίτηση για νέες συμφωνίες στη βάση αμοιβαιότητας και κατανόησης. Ένταση καταγγελιών για συνοριακές παραβιάσεις.
3. Αντιμετώπιση των φλεγόντων προβλημάτων διαβίωσης του λαού και διαμαρτυρία για την αύξηση του πληθωρισμού και τη μαύρη αγορά.
4. Επίλυση προβλημάτων σχετικά με τους οικιακούς βοηθούς, του ακτήμονες, τους κολίγους με προοπτική στις αγροτικές μεταρρυθμίσεις.
5. Πακέτα ανακούφισης ή συντάξεις σε ανήμπορους πολεμιστές του ΛΑΣ. Μέριμνα για τους μαχητές του ΛΑΣ που έχουν φύγει από τις περιοχές τους και δουλεύουν στη Νεολαία του κόμματος.
6. Αποφάσεις για τα προβλήματα των οικογενειών των μαρτύρων και εξαφανισμένων πολεμιστών. Απόφαση για τα προβλήματα των τραυματιών πολεμιστών.
7. Απόσυρση ή ακύρωση όλων των κατηγοριών που έχουν γίνει κατά των μαοϊκών στη διάρκεια του Λαϊκού Πολέμου.
Προγραμματισμός:
Αμέσως μετά τη σύγκλιση της ΚΕ θα πρέπει να γίνουν συναντήσεις σε πολιτειακό και τοπικό επίπεδο για να διαμορφωθούν σχέδια δράσης.
Η διαπαιδαγώγηση θα πρέπει να γίνει σε διάφορα επίπεδα.
Σχετικά με την πάλη:
Θα πρέπει να προετοιμαστεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα πάλης.
Η πάλη θα πρέπει να διεξαχθεί σε φάσεις. Η συγκεκριμενοποίηση των καθηκόντων που αφορούν την οργάνωση και την πάλη θα πρέπει να καθοριστεί στο επιτελείο ή σε συνεδρίαση της διαρκούς ΚΕ.
(1) Διευρυμένη ολομέλεια της ΚΕ, το 2010, στην οποία πλειοψήφισε η γραμμή της λαϊκής εξέγερσης και της λαϊκής δημοκρατίας
(2) Σύσκεψη ηγετικών στελεχών που επεδίωξαν την αντικατάσταση του Πρατσάντα από την ηγεσία του κόμματος
* Κείμενο του Mohan Baidya Pokharel, γνωστού σαν σύντροφος Κιράν, αντιπροέδρου του ΕΚΚΝ(Μαοϊκού) και ηγετικού στελέχους της αριστερής πτέρυγας του κόμματος. Το κείμενο με ημερομηνία 27 του Δεκέμβρη 2011, δημοσιεύτηκε σε νεπαλέζικα ΜΜΕ και μεταφρασμένο στα αγγλικά δημοσιεύτηκε στον ηλεκτρονικό τόπο
http://democracyandclasstruggle.blogspot.com/2012/01/here-is-new-document-by-com-kiran-on.html. Την μετάφραση από τα αγγλικά για λογαριασμό της «Προλεταριακής Σημαίας» έκανε ο Άρης Λάμπρου.
