Το ένα μετά το άλλο τα μέσα πάλης του λαού βρίσκονται στο στόχαστρο του συστήματος. Τον περασμένο Αύγουστο κατάργησε οριστικά το πανεπιστημιακό άσυλο με το νόμο που ψηφίστηκε, από ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, «για τις αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία των ΑΕΙ-ΤΕΙ». Ενα λαϊκό δικαίωμα και μέσο προστασίας της διακίνησης ιδεών και της πάλης το οποίο ήδη απ΄ το 2007, με το Νόμο-Πλαίσιο της Γιαννάκου, είχε δεχθεί σοβαρό πλήγμα. Ποινικοποίησε τις μαθητικές καταλήψεις όταν αυτές ξεσπούσαν, με αστυνομική «παρουσία» και τρομοκρατία. Στοχοποιούσε τα «μπλόκα» αγροτών και κατοίκων. Ολοένα και συχνότερα, και ταχύρρυθμα, η αστική ταξική του δικαιοσύνη κήρυσσε «παράνομες και καταχρηστικές» απεργίες κλάδων εργαζόμενων. Οι καταλήψεις δημοσίων κτιρίων «αγγίζουν τα όρια» του τρομο-νόμου. Τώρα ήρθε η σειρά κι οι διαδηλώσεις ν’ αντιμετωπιστούν και νομοθετικά και πιο ριζικά. Γιατί αντιμετωπίζονται ήδη με ΜΑΤ, χημικά, ομάδες ΔΙΑΣ και καταστολή. Αλλά αυτό φαίνεται πως για το σύστημα δεν φτάνει!
Ετσι, με πρόσχημα και τις καταστροφές που έγιναν την Κυριακή 12/2, ημέρα όπου εκατοντάδες χιλιάδες λαού διαδήλωναν επί ώρες στο κέντρο της Αθήνας ενάντια στο λεγόμενο «Μνημόνιο-2», επισπεύδεται η «αναμόρφωση της νομοθεσίας» (sic) που αφορά τη λεγόμενη «ρύθμιση» της διεξαγωγής των διαδηλώσεων.
Ενώ το έδαφος «προετοιμαζόταν» όλο το προηγούμενο διάστημα από στελέχη του συστήματος, όπως ο δήμαρχος Καμίνης, η Μπακογιάννη ή ο Παπουτσής, ευρεία κυβερνητική σύσκεψη που έγινε στο Μαξίμου υπό τον Παπαδήμο, στις 15/2, αποφάσισε να προχωρήσει στην κατεύθυνση του περιορισμού, των απαγορεύσεων και της επιβολής όρων για την πραγματοποίησή τους στο κέντρο της Αθήνας.
Σύμφωνα με την «αναμόρφωση» αυτή, και για όλες τις διαδηλώσεις εκτός αυτών που διοργανώνουν οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, της πορείας του Πολυτεχνείου και της Πρωτομαγιάς:
• Θα απαιτείται από τους διοργανωτές έγγραφη άδεια από την αστυνομία και τη δημοτική αρχή 5 ημέρες πριν από τη διεξαγωγή της διαδήλωσης.
• Οι διαδηλώσεις αυτές θα πρέπει να καταλαμβάνουν υποχρεωτικά μία λωρίδα κυκλοφορίας.
• Οι διοργανωτές θα πρέπει να συνεργάζονται με την αστυνομία για τη διασφάλιση της «τάξης και της περιφρούρησης». Σε περίπτωση που δεν ζητήσουν από την αστυνομία πρόσθετα «μέτρα περιφρούρησης», αναλαμβάνουν την ευθύνη της αποζημίωσης, εάν υπάρξουν φθορές και καταστροφές.
Σε διαφορετική περίπτωση, οι διαδηλώσεις θα απαγορεύονται! Καλείται δηλαδή ο αγωνιζόμενος λαός να ζητήσει πιστοποιητικό νομιμοφροσύνης και «άδεια» απ’ τον ίδιο τον… αντίπαλό του! Το σύστημα της εκμετάλλευσης, δηλαδή, τις κυβερνήσεις και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς τους.
Εύλογα γεννιούνται διάφορα ερωτήματα. Τι θα γίνει, άραγε, στην περίπτωση όπου ένα σωματείο εργαζομένων επιθυμεί να διαδηλώσει στο κέντρο της Αθήνας; Τι θα γίνει σε περίπτωση όπου απεργοί ενός εργασιακού χώρου ή ενός κλάδου επιθυμούν να διαδηλώσουν; Θα τους «καλύψουν» άραγε η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ ή… το ΠΑΜΕ; Θα ζητήσουν τη σχετική άδεια απ’ την αστυνομία και θα υπακούσουν στους όρους που τίθενται ή όχι; Κι αυτή θα τη δώσει; Και με ποια «κριτήρια»; Τι θα γίνει όταν μαθητικοί ή φοιτητικοί σύλλογοι ή επιτροπές κατοίκων, ανέργων, από διάφορες συνοικίες επιθυμούν επίσης να διαδηλώσουν στο κέντρο της Αθήνας; Θα κληθούν να αποδεχτούν τους όρους της αστυνομίας και να «συνεργαστούν» μαζί της, διαφορετικά η διαδήλωση θα απαγορευτεί και θα χτυπηθεί; Θα μπορεί να χτυπηθεί «εύκολα», ειδικά αν είναι μαζική και αποφασιστική; Ποια θα είναι η στάση απέναντι σε πρωτοβουλίες πολιτικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων σε περίπτωση που δεν «ζητήσουν άδεια» και δεν αποδεχτούν τους όρους που τίθενται; Πώς θ’ αντιμετωπιστεί η εξέλιξη αυτή από πλευράς του μαζικού λαϊκού κινήματος; Ερωτήματα «ανοικτά», που θα απαντιούνται ή θα επιχειρείται ν’ απαντηθούν σε αναλογία με τη φάση συγκρότησης, μαζικοποίησης και πολιτικοποίησης του κινήματος που «μαθηματικά» θα αναπτύσσεται.
Στη σημερινή φάση οφείλουμε σθεναρά και αποφασιστικά να υπερασπίσουμε ξανά και ξανά, και έμπρακτα, το δικαίωμα του λαού στη διαδήλωση. Και ν’ αντισταθούμε και σ’ αυτού του τύπου την «εκτροπή».
Κάτω τα χέρια από τις διαδηλώσεις!
