Εν όψει αυτής της «συνάντησης» με τον ιμπεριαλιστικό μηχανισμό του ΝΑΤΟ, έγινε προσπάθεια συνεννόησης με διάφορες οργανώσεις αλλά και νεολαίες της Αριστεράς για τη διεξαγωγή συγκέντρωσης διαμαρτυρίας την ίδια μέρα. Δυστυχώς όμως η κατάσταση «ασυνεννοησίας» που επικρατεί στο χώρο τα τελευταία χρόνια δεν έδωσε τη δυνατότητα μιας μαζικής απάντησης απέναντι σε αυτούς που δεκαετίες τώρα μακελεύουν και οδηγούν στην εξαθλίωση ολόκληρους λαούς. Η μία μετά την άλλην οι οργανώσεις αρνήθηκαν την πρόταση χρησιμοποιώντας απίστευτες δικαιολογίες: από την αδυναμία λόγω ταξιδιού για παρεμπόδιση της διεξαγωγής των εκλογών των Συμβουλίων Διοίκησης σε πανεπιστήμια άλλων πόλεων (πόσοι πήγαν άραγε;) μέχρι και την ύπαρξη εξεταστικής... Οι συναγωνιστές μάλλον δεν έκριναν τόσο σημαντική την εν λόγω κινητοποίηση, παρ’ ότι τα αντανακλαστικά τους σε περιπτώσεις κατάληψης υπουργείων και τηλεοπτικών σταθμών στο πρόσφατο παρελθόν ήταν μάλλον διαφορετικά.
Την ώρα που στην Αριστερά αναγνωρίζεται η ιστορική αναγκαιότητα για τη δημιουργία Μετώπου και οι εκδηλώσεις διαδέχονται η μια την άλλη, με προγράμματα για όλα τα γούστα και μάλιστα «εδώ και τώρα» (ανατροπή, εξουσία κτλ), η ίδια Αριστερά συνεχίζει να δείχνει το «άσχημο» πρόσωπό της όταν τα λόγια καλούνται να μεταφραστούν σε πράξη και τα προγράμματα μεταφέρονται στη δράση. Τελικά, συναγωνιστές, ποιος είναι ο στόχος;
Σ.Κ.
