Φυσικά και δεν αποτελεί έκπληξη η κατά προτεραιότητα αυτή επιλογή τόσο των τροϊκανών όσο και της κυβέρνησής τους. Άλλωστε, όσο και αν διάφοροι αμετανόητοι συνεχίζουν να κλαψουρίζουν για το «'κράτος πρόνοιας» που καταρρέει, η βασική γραμμή πλεύσης του ιμπεριαλιστικού-καπιταλιστικού κόσμου ήταν ήδη εδώ και κάποιες δεκαετίες δεδομένη. «Καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο» ούτε φυσικά υπήρξε ούτε πρόκειται να υπάρξει πέρα από τα όνειρά τους. Και κάθε τι που αναγκάστηκε να παραχωρήσει στο διάβα των χρόνων υπήρξε αποτέλεσμα σκληρής και συχνά αιματηρής ταξικής σύγκρουσης.
Τι και αν για δεκαετίες παρακρατούνται χρήματα από τους μισθούς και τα μεροκάματα των εργατών για τους οργανισμούς αυτούς. Με κυνισμό ανακοινώνουν πλέον ανοιχτά ότι μόνο ένα μικρό μέρος τους κατευθυνόταν προς τους σκοπούς για τους οποίους οι ΟΕΚ - ΟΕΕ δημιουργήθηκαν, ενώ το μεγαλύτερο κατευθυνόταν σε άλλους δρόμους. Κάτι περίπου σαν την κράτηση για κύρια σύνταξη των δημοσίων υπαλλήλων που επιβλήθηκε με τον «νόμο Σιούφα» το 1992 και που καταλήγει ως φορολογικό έσοδο του κράτους, όπως η κοινή άμεση φορολογία.
Έχουν μάλιστα και το θράσος οι καταργούντες τους οργανισμούς αυτούς να δηλώνουν ότι δήθεν «το έργο τους θα ανατεθεί σε άλλους φορείς», όπως έγινε ήδη με τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) η κατάργηση του οποίου προηγήθηκε. Η εξήγησή τους αυτή βρίσκεται στο ότι, όπως όλα δείχνουν, θα συνεχίσουν να λεηλατούν το εργατικό εισόδημα οι ανάλογες κρατήσεις, παρά την κατάργηση των φορέων και του σκοπού για τους οποίους υποτίθεται ότι γίνονται!
Η αλήθεια είναι ότι οι εργαζόμενοι με την πάλη τους επέβαλαν στο κράτος μια υποχώρηση από μεριάς του κεφαλαίου: το να δικαιούνται να αποκτήσουν ένα σπίτι με χαμηλό τρόπο αποπληρωμής του ή ακόμα και δωρεάν (διά κληρώσεως). Πρόκειται για «πολυτέλεια» (ανεξάρτητα αν την έχει προπληρώσει με τη δουλειά του κάθε εργαζόμενος-δικαιούχος) που το κεφάλαιο δεν είναι διατεθειμένο να ανέχεται πλέον. Γι' αυτό και την καταργεί. Ομοίως, σύμφωνα πάντα με τη λογική και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, πού ακούστηκε οι εργάτες και οι εργαζόμενοι να δικαιούνται δωρεάν ή φτηνές διακοπές ανά τη χώρα καθώς και δωρεάν ή φθηνά εισιτήρια για τον κινηματογράφο και το θέατρο; Αυτά είναι προνόμια για λίγους και εκλεκτούς και όχι για την πλέμπα.
Εκατοντάδες εργαζόμενοι στους δύο καταργούμενους οργανισμούς θα βρεθούν απολυμένοι και άνεργοι. Άλλωστε στο μνημόνιο 2 που ψηφίστηκε πρόσφατα υπάρχει ρητή διάταξη που καταργεί τη μονιμότητα σε όλον τον ευρύτερο δημόσιο τομέα μέσω της κατάργησης των εσωτερικών κανονισμών λειτουργίας αυτών των φορέων και οργανισμών(ΔΕΚΟ και τράπεζες κρατικού ενδιαφέροντος). Ήδη οι εργαζόμενοι αυτοί βρίσκονται σε διαρκείς κινητοποιήσεις (καταλήψεις ανά την Ελλάδα, απεργίες, συγκεντρώσεις κ.λπ.), με αιτήματα να μην κλείσουν οι φορείς στους οποίους δουλεύουν και να μην απολυθούν.
Ενώνουμε τη φωνή μας μαζί τους, θεωρώντας ότι μόνο ο ανυποχώρητος, αποφασιστικός, παρατεταμένος αγώνας μπορεί να φέρει αποτέλεσμα, τόσο για τους ίδιους όσο και για τους εργάτες και εργαζόμενους συνολικά που βλέπουν τη μια μετά την άλλη τις κατακτήσεις τους να κάνουν φτερά.
