Φασιστική επίθεση ενάντια σε μαθητή στο Π. Φάληρο

Τη Δευτέρα 28 Γενάρη, έξω από το 3ο λύκειο του Παλαιού Φαλήρου, ένας μαθητής της Β’ τάξης δέχθηκε χτύπημα με μαχαίρι στο πρόσωπο από ακροδεξιούς. Ευτυχώς, η ζωή του σώθηκε αλλά θα έρθει αντιμέτωπος με σειρά επεμβάσεων.
Αφορμή για το περιστατικό στάθηκε η ανοιχτή εκδήλωση αντιφασιστικών ιδεών από το παιδί. Και απ’ ό,τι φαίνεται, κάτι τέτοιο είναι αρκετό για να απειλήσει την ίδια τη ζωή...
Ξέραμε ότι δεν θα αργούσε η ώρα που ακόμη και η πιο πλατιά δημοκρατική έκφραση θα αποτελούσε στόχο αυτών των ομάδων στις σημερινές συνθήκες. Σημεία των καιρών, αφού η φασιστικοποίηση σε όλα τα επίπεδα προχωράει ασίγαστα, με τρανταχτά παραδείγματα που ξεκινούν από την ανοιχτή, βίαιη καταστολή οποιασδήποτε μορφής αντίστασης και φτάνει μέχρι τα βασανιστήρια...
Όπως ήταν φυσικό, οι αντιδράσεις στην περιοχή ξέσπασαν πολύ σύντομα. Το θέμα συζητήθηκε τόσο μεταξύ των μαθητών, όσο και ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και τους γονείς. Είναι χαρακτηριστικό και σε αυτήν την περίπτωση, και λογικό θα μπορούσαμε να πούμε, ότι μαζί με την πρώτη αντίδραση επικράτησε και σάστισμα. Ενώ θα περίμενε κανείς να ακολουθήσει έως και ξεσηκωμός από τα παιδιά του συγκεκριμένου σχολείου αλλά και άλλων σχολείων της περιοχής, κάτι τέτοιο δεν έγινε. Μάλιστα, την πρωτοβουλία για οργάνωση διαδήλωσης καταγγελίας του χτυπήματος την πήρε μια κατάληψη της περιοχής.
Το συγκεκριμένο περιστατικό, όπως και άλλα αντίστοιχα που πολλές φορές δεν μαθαίνονται ποτέ, αποτελούν ζητήματα που πρέπει να ανοίγονται πλατιά στον κόσμο της γειτονιάς αλλά και όλης της πόλης. Το γεγονός ότι υπάρχει αδυναμία στο να ανοίξουν με έναν κινηματικό τρόπο, ακόμη και στην πιο «ευαίσθητη» μαθητική νεολαία, έχει να κάνει με τη συνολική κατάσταση του κινήματος, δηλαδή με τα γενικότερα χαρακτηριστικά «αναμονής» ή και φόβου, που φαίνεται να κυριαρχούν υπό το βάρος της επιλογής του συστήματος να τσακίσει τα πάντα με το βούρδουλα.
Το επόμενο διάστημα, το σχολείο θα διοργανώσει εκδήλωση σχετική με το θέμα. Ο ρόλος των μαθητών τόσο σ’ αυτή, όσο και γενικότερα στην ανάδειξη του ζητήματος με τις προεκτάσεις του όσον αφορά τη φασιστικοποίηση, πρέπει και μπορεί να είναι καθοριστικός.