Κλείσιμο δεκάδων ΤΕΙ και ΑΕΙ με το σχέδιο «Αθηνά»

Η πολιτική των μνημονίων στα Πανεπιστήμια έχει πάρει διάφορες μορφές και ονόματα το τελευταίο διάστημα. Μια από τις πιο σοβαρές είναι και το λεγόμενο σχέδιο «Αθηνά», που όπως και πολλά άλλα με παρόμοιο τρόπο, προσπαθούν να δώσουν διαφορετικό τόνο, τόνο «αλλαγής» στην πλέον αντιδραστική πολιτική.
Το σχέδιο «Αθηνά», που είναι κομμάτι του τελευταίου μνημονίου, προβλέπει την κατάργηση δεκάδων τμημάτων ΤΕΙ αλλά και ΑΕΙ σε όλη τη χώρα (τελευταίες ανακοινώσεις μιλάνε για 90 τμήματα από τα περίπου 500).
Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται από τη μεριά της κυβέρνησης και της Τρόικας είναι ότι τα τμήματα αυτά δεν έχουν αντίκρισμα στην αγορά εργασίας, υπολειτουργούν, καθώς έχουν ελάχιστους εισακτέους ή το αντικείμενό τους είναι πολύ εξειδικευμένο και μικρό και μπορεί να ενταχθεί σε κάποιο ευρύτερο πρόγραμμα σπουδών. Παρουσιάζεται με αυτόν τον τρόπο σαν να έρχεται να βοηθήσει τους φοιτητές να μην χάνουν τα χρόνια τους σε άσκοπες σπουδές, διατείνεται ότι θα ενισχύσει τα πτυχία των ενοποιημένων τμημάτων και ότι πάει κόντρα σε μια παλιότερη περίοδο, όπου άνοιγαν, για «μικροσυμφέροντα» ή για καθαρά «τοπικιστικούς» λόγους, σχολές σε κάθε «ραχούλα».
Έτσι προσπαθούν να καλύψουν την πραγματικότητα, δηλαδή το πέταγμα χιλιάδων φοιτητών και σπουδαστών στο δρόμο. Θέλουν να συγκαλύψουν το πραγματικό πρόσωπο των αλλαγών, που δεν είναι άλλο από την προσπάθειά τους να στερήσουν σε χιλιάδες νέους το δικαίωμα στις σπουδές, το δικαίωμα στη δουλειά και στη μόρφωση.
Τα ΤΕΙ χρησιμοποιήθηκαν με πολύ ύπουλο τρόπο από το σύστημα. Στην δεκαετία του 80’ στήθηκαν για να εκπληρώσουν τις ανάγκες του ελληνικού καπιταλισμού σε ειδικευμένο προσωπικό. Τα ανοίγματα όμως που του επιτράπηκαν από τους ιμπεριαλιστές, όπως και η αποβιομηχάνιση και η διάλυση της παραγωγής τα επόμενα χρόνια, τα κατέστησαν άχρηστα. Έτσι επέλεξαν να τα χρησιμοποιήσουν σαν πάρκινγκ ανέργων γι’ αυτούς που δεν κατάφερναν να μπουν στα ΑΕΙ. Από τη μία γιατί θέλανε λιγότερους πτυχιούχους ΑΕΙ και μείωναν συνεχώς τις θέσεις και από την άλλη γιατί θέλανε να εγκλωβίσουν την τάση της ελληνικής οικογένειας να σπουδάσει τα παιδιά της, αφού δεν υπήρχε μέλλον αλλού (η αγροτική και βιομηχανική παραγωγή διαλυόταν) και τα πτυχία παρείχαν καλύτερους όρους και προοπτικές δουλειάς.
Σήμερα, και αφού άφησαν το πράγμα να μπλοκάρει και να δημιουργήσει αρνητικά δεδομένα στις συνειδήσεις του λαού και των σπουδαστών, αφού οι περισσότεροι απασχολούνταν σε αντικείμενο διαφορετικό των σπουδών τους, προσπαθούν να τα κλείσουν. Όχι επειδή θέλουν να βοηθήσουν, αλλά επειδή θέλουν να τελειώνουν με τους πτυχιούχους, θέλουν να τελειώνουν με όσους επιδιώκουν να σπουδάσουν για να βρουν καλύτερες συνθήκες δουλειάς.
Οι συγχωνεύσεις θα φέρουν τεράστιες δυσκολίες σε όλους τους σπουδαστές. Πρώτον στο ζήτημα των εγκαταστάσεων. Οι περισσότεροι ήδη δε χωρούσαν στα εργαστήρια και τα αμφιθέατρα στις σχολές τους, τώρα το πρόβλημα θα ενταθεί.
Επίσης η μέριμνα θα περικοπεί σε τεράστιο βαθμό, αφού τα λεφτά που δίνονται σε ένα Τμήμα ή Πανεπιστήμιο είναι συγκεκριμένα και με τις συγχωνεύσεις θα «συγχωνευτούν» και αυτά.
Τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων θα είναι στον αέρα, καθώς αναγνωρίζεται επίσημα ότι σπούδασαν κάτι άχρηστο.
Τέλος, δεν είναι στα σχέδια του Υπουργείου το κλείσιμο μόνο των ΤΕΙ, αλλά και πολλών ΑΕΙ. Τα ΤΕΙ μπαίνουν σαν προμετωπίδα για να δημιουργηθεί το κατάλληλο έδαφος και για τα υπόλοιπα.
Βασική επιδίωξη λοιπόν, οι κάθετοι ταξικοί φραγμοί στην εκπαίδευση, όπου η φοιτητική μέριμνα θα είναι παρελθόν, το πέταγμα στην αμορφωσιά χιλιάδων νέων, η εμπέδωση ότι μόνο λίγοι και εκλεκτοί θα μπορούν να σπουδάσουν και ακόμα λιγότεροι να βρουν δουλειά.
Οι σπουδαστές των ΤΕΙ, αλλά και οι φοιτητές των ΑΕΙ, πρέπει να απαιτήσουν να μην κλείσει κανένα τμήμα, να βρεθούν και να συζητήσουν στους συλλόγους τους αρνούμενοι να δεχτούν αυτό που τους ετοιμάζουν. Πρέπει να παλέψουν συλλογικά για το δικαίωμα στη δουλειά που επιχειρείται να τους στερηθεί και για το δικαίωμα στις σπουδές και τη μόρφωση, χωρίς ταξικούς ή άλλους φραγμούς. Να παλέψουν ενάντια στην εξάρτηση της χώρας που διαλύει την παραγωγή της χώρας και αφαιρεί χιλιάδες θέσεις εργασίας, ενάντια στο Μνημόνιο και την πολιτική της Κυβέρνησης.