Ποινικοποιούνται και οι «καταλήψεις δημόσιων κτηρίων»

Μετά την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και την πρόταση νόμου για την απαγόρευση και τον περιορισμό των διαδηλώσεων, σειρά έχουν τώρα κι άλλες μορφές πάλης του λαού να τεθούν στο στόχαστρο των κατασταλτικών σχεδιασμών του συστήματος της εκμετάλλευσης. Έτσι, σύμφωνα με έγγραφη εντολή του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Τέντε (11/4), προς όλους τους εισαγγελείς εφετών της χώρας, ζητείται η άμεση παρέμβασή τους καθώς και των αστυνομικών αρχών απέναντι σε περιπτώσεις «καταλήψεων δημόσιων κτηρίων», όπως πανεπιστημίων, υπουργείων και άλλων οργανισμών. Ως «κατάληψη» ορίζεται είτε η «παράνομη», παρά τη θέληση της υπηρεσίας, είσοδος στο χώρο είτε η «νόμιμη» είσοδος που ακολουθείται από άρνηση αποχώρησης από το χώρο. Σε περίπτωση που οι καταληψίες αρνηθούν να συμμορφωθούν με τις υποδείξεις αποχώρησης απ’ τον κατειλημμένο χώρο, θα κινείται σε βάρος τους αυτόφωρη διαδικασία δίωξης. Η διαδικασία αυτή θα ακολουθείται εφόσον κριθεί πως υπάρχει «άρνηση εγκατάλειψης του χώρου» ή «παραμονή για μεγάλο χρονικό διάστημα» ή «έχουν πραγματοποιηθεί φθορές». Αλλά και μόνο η «αντίθετη θέληση» των ιθυνόντων της υπηρεσίας, η οποία μπορεί να είναι «ρητή» είτε… «σιωπηρή» (!!!), να συνάγεται δηλαδή… «συμπερασματικά» από τη συμπεριφορά τους, επισείει αυτεπάγγελτη (χωρίς την ανάγκη μήνυσης, δηλαδή) αυτόφωρη δίωξη για το πλημμέλημα της διατάραξης της «οικιακής ειρήνης». Για τα παραπάνω απαιτείται η συνεργασία και των ιθυνόντων των υπηρεσιών που καταλαμβάνονται, είτε πρυτάνεις είναι αυτοί είτε διάφοροι διευθυντές υπηρεσιών, αλλά και του καθενός που μπορεί να θεωρηθεί αρμόδιος και γι’ αυτό θα πρέπει να ελεγχθεί για πιθανή εκδήλωση «ανοχής» απέναντι στους καταληψίες ή για «μη συνεργασία» (sic) για το σπάσιμο μιας κατάληψης. Στάση που επισείει ποινές «παράβασης καθήκοντος».
Επιχειρείται έτσι η ισχυροποίηση ενός ακόμα πλέγματος –καθόλου «άσχετου» και με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου– που στο στόχαστρό του δεν θα έχει βέβαια κάποιες «μειοψηφίες» αλλά ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του λαού, που «ανακαλύπτουν» το δρόμο του αγώνα απέναντι στην άγρια επίθεση που δέχονται καθημερινά σ’ όλα τα επίπεδα της ζωής τους από την άρχουσα τάξη, τις κυβερνήσεις της και τα ξένα αφεντικά. Έτσι, αγωνιστές φοιτητές, σπουδαστές ή μαθητές που θα αποφασίζουν μέσα απ΄ τις γενικές συνελεύσεις των συλλόγων τους τη μορφή πάλης τής κατάληψης των σχολών τους, «διαταράσσοντας την εύρυθμη λειτουργία τους», απεργοί εργαζόμενοι των οποίων τα σωματεία, οι συνελεύσεις ή άλλες μορφές οργάνωσης θα αποφασίζουν τη μορφή πάλης της κατάληψης ενός υπουργείου, για παράδειγμα, ή κάτοικοι μιας γειτονιάς που θα καταλαμβάνουν ένα δημαρχείο θα βρίσκονται άμεσα αντιμέτωποι με την κυρίαρχη ταξική νομοθεσία. Ούτε είναι «τυχαίο» ότι το μέτρο αυτό έρχεται μετά από κινητοποιήσεις και καταλήψεις υπουργείων κι άλλων οργανισμών από εργαζόμενους στο Δημόσιο ενάντια στην «εφεδρεία» ή από ανέργους κι απολυμένους του ιδιωτικού τομέα ή ακόμα και κτηρίων της ΔΕΗ, ενάντια στα χαράτσια. Το ομολογούν βέβαια κι οι ίδιοι οι κρατούντες διά στόματος Τέντε: «Τα τελευταία έτη παρουσιάζεται συχνά το φαινόμενο της καταλήψεως διαφόρων χώρων στους οποίους στεγάζονται και λειτουργούν υπηρεσίες του Δημοσίου ή Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου». Το σύστημα της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης «προετοιμάζεται» για ν΄ αντιμετωπίσει τις θύελλες που θα φέρει η ίδια η άγρια πολιτική του απέναντι στον «εχθρό λαό». Μια «γεύση» της προετοιμασίας αυτής πήραμε πρόσφατα και στις «σιδηρόφρακτες» παρελάσεις… Ανάλογα πρέπει να προετοιμαστεί κι ο λαός, υπερασπίζοντας κατ΄ αρχάς τις ίδιες τις μορφές αγώνα που θα επιλέγει κάθε φορά.