Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

2 Απρ 2012

Κίνα. Εσωτερικές διαδικασίες με διεθνές ενδιαφέρον

Για δέκα μέρες το ετήσιο «Εθνικό Συνέδριο» του κόμματος στην Κίνα, η «Λαϊκή Εθνοσυνέλευση» όπως λέγεται αλλιώς, κυλούσε, ως συνήθως, χωρίς να συμβαίνουν ιδιαίτερα σημαντικές εξελίξεις. Αυτό σε ό,τι αφορά τα φαινόμενα γιατί, όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια, το Συνέδριο κυοφορούσε εξελίξεις.
Μία ημέρα μετά την ολοκλήρωσή των εργασιών της «Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης», το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Σινχουά ανακοίνωσε ότι ο Μπο Σι Λάι καθαιρέθηκε από το αξίωμα του γραμματέα τού Τσονγκτσίνγκ, στη νοτιοδυτική Κίνα, εξαιτίας ενός μυστηριώδους πολιτικού σκανδάλου, στο οποίο με έναν τρόπο είναι αναμεμειγμένοι και οι Αμερικανοί. Το ίδιο πρακτορείο ανακοίνωσε ότι ο Μπο Σι Λάι θα αντικατασταθεί από τον αναπληρωτή πρωθυπουργό της Κίνας, Τσανγκ Ντετζιάνγκ, χωρίς να αναφέρει κάποιο νέο αξίωμα για τον Μπο ή αν θα κρατήσει τη θέση του στο Πολιτικό Γραφείο.
Στην πραγματικότητα την πολιτική καρατόμηση του Μπο την προανήγγειλε ο πρωθυπουργός και «Νο 2» του ΚΚ Κίνας, Γουέν Τζιαμπάο, στο κλείσιμο των ετήσιων εργασιών της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης, στις 14 Μάρτη. Σε αυτή την ομιλία του προειδοποιούσε «για τον κίνδυνο επανάληψης του θανατηφόρου χάους μιας Πολιτιστικής Επανάστασης» αν δεν υλοποιηθούν «επείγουσες πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις». Στη συνέχεια και σε συνέντευξή του δήλωνε πως «η πολιτική του Μπο απειλεί να επαναφέρει την Κίνα στο χάος της Πολιτιστικής Επανάστασης» προσθέτοντας ότι «η κομματική επιτροπή και η τοπική κυβέρνηση του Τσονγκτσίνγκ (ο Μπο και οι υφιστάμενοί του) οφείλουν να αναλογισθούν σοβαρά πάνω στην "υπόθεση Γουάνγκ Λι Τζουν" και να εξαγάγουν τα ανάλογα μαθήματα», χωρίς να διευκρινίσει τι είδους ευθύνες καταλόγιζε στον Μπο. Η «υπόθεση Γουάνγκ Λι Τζουν» αναφέρεται σε ένα περιστατικό τον περασμένο μήνα. Ο Γουάνγκ Λι Τζουν, διοικητής της αστυνομίας και δεξί χέρι του Μπο Σι Λάι, που είχε επιλεγεί από τον ίδιο ως αναπληρωτής του, διανυκτέρευσε, για άγνωστους λόγους, στο αμερικανικό προξενείο στη γειτονική επαρχία Σιτσουάν. Στη συνέχεια ο Γουάνγκ καθαιρέθηκε και μεταφέρθηκε στο Πεκίνο και έκτοτε αγνοείται η τύχη του. Κατά δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων ο Γουάνγκ, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο προξενείο, κατέκρινε την πολιτική Μπο στην επαρχία Τσονγκτσίνγκ.
Μέχρι πρόσφατα ο Μπο Σι Λάι ήταν ένα από τα ισχυρότερα ηγετικά στελέχη και η εκλογή του στη Γραμματεία τού 9μελούς Πολιτικού Γραφείου –όργανο που ουσιαστικά κυβερνά την Κίνα– θεωρούνταν σίγουρη.
Απ' ό,τι δείχνουν λοιπόν τα πράγματα, η υπόθεση Μπο μάλλον σηματοδοτεί και αλλαγή τόσο στους συσχετισμούς όσο και στους κανόνες του παιχνιδιού εξουσίας, προκαλώντας και το ανάλογο διεθνές ενδιαφέρον (που ποτέ δεν έλειψε άλλωστε) για τα εσωτερικά θέματα της Κίνας.
Ποιος είναι λοιπόν ο Μπο Σι Λάι και τι εκφράζει στη σημερινή Κίνα; Σε μια χώρα που οι αντιθέσεις συνεχώς οξύνονται, το χάσμα μεταξύ λαού και ηγεσίας συνεχώς διευρύνεται και που το πέπλο των ρυθμών «ανάπτυξης» όλο και λιγότερο είναι σε θέση να καλύπτει τις κοινωνικές ανισότητες, οι οποίες με τη σειρά τους δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα στο εσωτερικό της Κίνας.
Για τον 63χρονο Μπο Σι Λάι, γιο βετεράνου της επαναστατικής περιόδου και με σημαντικές διασυνδέσεις στην κομματική ιεραρχία, υποστηρίζεται από διάφορες μεριές πως η δημοτικότητά του εκτοξεύτηκε σημαντικά όταν αναγορεύτηκε (ή τον αναγόρευσαν) εκπρόσωπος της λεγόμενης τάσης «Νέα Αριστερά» εντός του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας. Η φήμη του ωστόσο απλώνεται σε όλη την Κίνα τα τελευταία χρόνια, συγκεκριμένα από το 2007, όταν και αναλαμβάνει ηγέτης του κόμματος στην κινεζική επαρχία Τσονγκτσίνγκ. Λέγεται πως εκτός του ότι έχει καταφέρει να μετατρέψει την ορεινή και βιομηχανική περιοχή 30 εκατ. κατοίκων του Τσονγκτσίνγκ σε έναν ελκυστικό επενδυτικό προορισμό, με πολύ μειωμένους μάλιστα δείκτες εγκληματικότητας, κατάφερε να ενισχύσει την κοινωνικοοικονομική ισότητα στην περιοχή αμβλύνοντας την κοινωνική πόλωση και την απογοήτευση που κυριαρχούν στις περισσότερες περιοχές της Κίνας. Ότι άρχισε μια «κόκκινη» εκστρατεία, παροτρύνοντας τους κατοίκους να τραγουδούν τραγούδια της Πολιτιστικής Επανάστασης και επανέφερε τα μαοϊκά συνθήματα σε κάθε περίπτωση!
Το Τσονγκτσίνγκ λοιπόν πρόβαλλε σε σύντομο διάστημα σαν μοντέλο για όλη την Κίνα, αφού, όπως λέγεται, βρέθηκε σε σύντομο χρόνο στο επίκεντρο των ιδεολογικών συζητήσεων σε όλη τη χώρα. Συζητήσεις που επικεντρώνονταν στην ιδεολογική και πρακτική εφαρμογή της μελλοντικής ανάπτυξης της Κίνας σε αντίθεση με τις... «βίαιες συγκρούσεις που χαρακτήριζαν την επαναστατική εποχή της Κίνας»!
Ωστόσο δεν είναι αρκετά ορατοί, για την ώρα, όλοι οι λόγοι για τους οποίος ο Μπο έγινε «κόκκινο πανί» για κάποιες μερίδες της εξουσίας. Πάντως φαίνεται να διατηρεί ακόμη σημαντικά στηρίγματα: όπως είναι ο πρώην πρόεδρος, και πάτρωνάς του, Ζιανγκ Ζεμίν, καθώς και «νεοαριστεροί» ακαδημαϊκοί οι οποίοι επικροτούν τις ιδέες του για αναδιανομή του πλούτου, χωρίς να διευκρινίζεται επακριβώς το είδος και η έκταση αυτής της αναδιανομής!
Γενικά φέρεται ως αντίπαλος των φιλελεύθερων, όπως ονομάζονται αυτοί που υποστηρίζουν τους πολιτικούς θεσμούς δυτικού τύπου και την οικονομία της αγοράς. Ωστόσο ανάμεσα στους αντιπάλους του, και ίσως οι πιο σκληροί, να βρίσκονται σε αυτούς που υποστηρίζουν ένα κατεστημένο σύστημα ήρεμης, συλλογικής ηγεσίας, με ελεγχόμενες ισορροπίες ανάμεσα στο παρελθόν και στο σήμερα, ανάμεσα στους μηχανισμούς κρατικής - κομματικής εξουσίας και στην «οικονομία της αγοράς». Η αντιφατικότητα της παρούσας κατάστασης, που βαραίνει και την όποια μελλοντική πορεία της Κίνας, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα εκδηλωθεί σε όλο της το μέγεθος κατά το 18ο συνέδριο του κόμματος το ερχόμενο φθινόπωρο, όπου αναμένεται η μεταβίβαση εξουσίας σε μια νέα γενιά ηγετών. Στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΚ το φθινόπωρο, 7 μέλη του Πολιτικού Γραφείου επρόκειτο να αντικατασταθούν. Μέχρι το συνέδριο του φθινοπώρου, όμως, μεσολαβούν 6 μήνες και αυτός ο υποβιβασμός του κ. Μπο δείχνει ότι μάλλον θα υπάρξουν σημαντικές εξελίξεις αρκετά νωρίτερα και ενδεχομένως να περιπλέξουν σε μεγάλο βαθμό το ζήτημα της διαδοχής. Πάντως η απομάκρυνση του Μπο Σι Λάι δεν σηματοδοτεί τόσο το γεγονός τής ύπαρξης μιας πόλωσης γενικά στην κινέζικη κοινωνία, όσο το ότι καταγράφει επίσημα το γεγονός πως η πόλωση αυτή έχει φτάσει πλέον μέχρι τον ηγετικό πολιτικό πυρήνα της Κίνας.

Χ. Β.