Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

6 Απρ 2012

Ζούμε σε κρίσιμες από κάθε άποψη εποχές.

Η εισήγηση του ΚΚΕ(μ-λ) στο Ακροπόλ:
Συναγωνιστές και φίλοι,
Ζούμε σε κρίσιμες από κάθε άποψη εποχές.
Η παγκόσμια κρίση που αντιμετωπίζει το ιμπεριαλιστικό καπιταλιστικό σύστημα -οι νικητές της ιστορίας, όπως θέλουν να αυτοαποκαλούνται- αποτελεί την ιστορική χρεοκοπία αυτού του συστήματος.
Εδώ και δεκαετίες τίποτε καλό δεν είδαν οι λαοί από τους ισχυρούς του πλανήτη. Μόνο το μακέλεμα και την ερημοποίηση ολόκληρων περιοχών, το ρήμαγμα χωρών, το χτύπημα και την κατάργηση εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων.
Με ληστείες γέμιζαν τα παγκάρια του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου. Και τώρα που η κρίση βαθαίνει, ανοίγουν έναν νέο κύκλο βαρβαρότητας και αίματος για να διασωθούν και να διατηρήσουν την κυριαρχία τους πάνω στους λαούς.
Εφαρμόζουν τις πιο σκληρές πολιτικές και στις μητροπόλεις των χωρών τους και βέβαια στις μικρότερες και εξαρτημένες χώρες, για να μετατρέψουν τους εργάτες σε σύγχρονους δούλους.
Θέλουν να ξαναμοιράσουν τον πλανήτη και επεμβαίνουν ανοιχτά με τους λεγόμενους ειρηνευτικούς στρατούς. Τσακώνονται για τη λεία, οξύνοντας στο κόκκινο τους ανταγωνισμούς τους για τους ενεργειακούς αγωγούς και συνολικά για τις κρίσιμες γεωπολιτικά περιοχές. Τροφοδοτούν έτσι την απειλή ενός γενικευμένου πολέμου.

Συναγωνιστές και φίλοι
Ζούμε –αντικειμενικά- την εποχή που η κατάσταση απαιτεί από τους λαούς και τους εργάτες να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες αυτού του κόσμου. Πρώτα όμως είναι απολύτως αναγκαίο να οικοδομηθεί ένα μέτωπο πάλης των λαών ενάντια σε ό,τι προωθεί το καπιταλιστικό ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Στα τέσσερα σημεία του πλανήτη οι εργάτες, η νεολαία, οι λαοί πασχίζουν να γυρίσουν σελίδα και διεκδικούν να επιστρέψουν στο προσκήνιο των εξελίξεων. Εκφράσεις αυτής της τάσης είναι οι εξεγέρσεις στη Β. Αφρική και στη Μ. Ανατολή, οι ξεσηκωμοί, τα ξεσπάσματα και οι αντιστάσεις στις πρωτεύουσες της Ευρώπης και των ΗΠΑ, το δυνάμωμα των εργατικών αγώνων, τα μαζικά επαναστατικά κινήματα στη ΝΑ Ασία.
Ολα τούτα έχουν έναν κοινό ταξικό παρονομαστή και σηματοδοτούν όχι μόνο την ανάγκη αλλά και τη δυνατότητα να υπάρξει ένας νέος ιστορικός κύκλος στην πάλη των ανθρώπων.
Στη χώρα μας, το βάθεμα της ολόπλευρης εξάρτησης από τις ΗΠΑ και την ΕΕ -στις σημερινές συνθήκες της κρίσης και των ανταγωνισμών των ιμπεριαλιστών- είναι η βάση πάνω στην οποία εξελίσσονται ραγδαία τα πράγματα. Οξύνονται όλες οι αντιθέσεις.
Η σχέση εξάρτησης μεταφράζεται σε εκποίηση όλου του πλούτου και κάθε παραγωγικής δυνατότητας της χώρας στους ιμπεριαλιστές μαζί με την εξόντωση του λαού και της νεολαίας από το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Αυτός είναι και ο πραγματικός στόχος των μνημονίων και των μεσοπρόθεσμων και όχι η λεγόμενη αντιμετώπιση του χρέους.
Μετά το PSI, το πολιτικό προσωπικό μας πανηγυρίζει για τη σωτηρία της χώρας και μας έχει φλομώσει στα ψέματα ότι δήθεν μειώθηκε το χρέος. Η αλήθεια είναι ότι ο Παπαδήμος και τα συνεταιράκια της συγκυβέρνησης, για να διασωθούν αυτοί και η τάξη που εκπροσωπούν, προωθούν την παραχώρηση της χώρας στους ιμπεριαλιστές. Καρατομούν κάθε εργατικό και λαϊκό δικαίωμα. Βγάζουν εκτός νόμου τις αντιστάσεις και την Αριστερά και αφήνουν να αλωνίζουν τα ακροδεξιά αποβράσματα.
Είναι αυτοί που έχουν και το θράσος να απαιτούν από μας να τους φιλήσουμε και το χέρι που χάσαμε μισθούς και συντάξεις και που μας κατάσχουν τα σπίτια για να γεμίζουν ανεμπόδιστα οι τσέπες των ιμπεριαλιστικών ταμείων.
Θέλουν να τους προσκυνήσουμε κιόλας που κατάργησαν τις συλλογικές συμβάσεις και ψηφίζουν μέτρα για μεγαλύτερη ληστεία των εργαζομένων από το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Πρέπει να πούμε και ευχαριστώ για τα εκατομμύρια των ανέργων και που υπάρχουν νοικοκυριά που ούτε αυτός ο ένας που έλεγε ο ΓΑΠ δεν εργάζεται.
Γιατί να διαμαρτυρηθούμε; Που κλείνουν σχολεία, νοσοκομεία, που μας λείπουν τα φάρμακα; Οφείλουμε να δείχνουμε ευχαριστημένοι και να ψηφίσουμε και σωστά αυτούς που ερημώνουν τη χώρα και εξαπλώνουν την εξαθλίωση σε τόσες εργατικές λαϊκές οικογένειες. Γιατί; Γιατί αυτοί έσωσαν τη χώρα...
Ακούγεται πως τώρα με τις εκλογές θα ανοίξει μια νέα σελίδα στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Τι να εννοούν; Για το ιμπεριαλιστικό καπιταλιστικό σύστημα καινούργια αρχή είναι μια πιο βάρβαρη και αντιδραστική πολιτική διαχείρισης της χώρας και του λαού μας.
Είναι η τοποθέτηση μιας μόνιμης επιτροπείας που δεν θα ελέγχει μόνο για τις δαπάνες και για τη λεγόμενη δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά θα κουμαντάρει τη μεγάλη μπάζα από την αρπαγή των λιμανιών, των αεροδρομίων, των δρόμων, του ορυκτού πλούτου και κάθε πλούτου που διαθέτει αυτή η χώρα.
Η επιτροπεία αυτή θα ελέγχει και το ντόπιο αστικό πολιτικό σύστημα για το πόσο ευθυγραμμίζεται στις απαιτήσεις των δανειστών. Και μαζί -ιμπεριαλιστές και ντόπιο σύστημα- θέλουν να ελέγχουν κάθε κίνηση του λαού μας. Μας ετοιμάζουν -και το ομολογούν- ακόμα πιο βάρβαρα μέτρα και γι’ αυτό έχουν ανάγκη να στήσουν ένα άλλο πολιτικό σύστημα στο οποίο η δικτατορία του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου θα ελέγχει τα πάντα και παντού: στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους δρόμους, στις πλατείες.
Υπάρχει όμως και η φωτεινή πλευρά του φεγγαριού. Αυτή που βλέπουμε να εκφράζεται με εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων και νεολαίας που είναι οργισμένοι, θέλουν να κατεβαίνουν στο δρόμο, διαδηλώνουν, δεν αποχωρούν παρά τον πόλεμο των δακρυγόνων, επιμένουν εβδομάδες να απεργούν σε κάποιους εργασιακούς χώρους, αυτοοργανώνονται και έχουν γενικά διάθεση να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους. Αυτή η τάση θα ενισχύεται όσο περνά ο καιρός.
Την εκτίμησή μας αυτή τη συνδέουμε με την ολοένα και μεγαλύτερη ένταση της επίθεσης του συστήματος. Με τα όλο και πιο οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός. Με την αυξανόμενη απαξίωση στις συνειδήσεις του κόσμου των δυνάμεων του συστήματος.
Στην περίοδο που διανύουμε, συντελούνται διεργασίες στις συνειδήσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας. Διεργασίες σε κάθε χώρο, κι ας μην είναι πάντα άμεσα ορατές, οι οποίες θα συνεχίσουν και θα εντείνονται ολοένα και περισσότερο.
Αυτά που βλέπουμε να εξελίσσονται πολύμορφα, με εντάσεις και υφέσεις ή και με αντιφατικά πολλές φορές χαρακτηριστικά, δεν είναι παρά εκφράσεις της αντικειμενικής διαδικασίας ανασύστασης-ανασυγκρότησης του εργατικού λαϊκού κινήματος της εποχής μας. Ενός κινήματος που θα απλώνει στο λαό και που από τα πράγματα θα βρεθεί αντιμέτωπο με το σύστημα!
Γιατί το ιμπεριαλιστικό-καπιταλιστικό σύστημα -σε όλη τη διάρκεια της ζωής του μέχρι σήμερα- αποδεικνύει ότι δεν επιδέχεται καμιά «συνεννόηση», δεν αποδέχεται καμιά διαπραγμάτευση με τους λαούς και τους εργάτες. «Αποδέχεται» μόνο όσα ο συσχετισμός δύναμης μπορεί να του επιβάλει, να του αποσπάσει. Είναι εδώ και μερικά χρόνια που αποδεικνύει ξανά πως απορρίπτει ως ξένο σώμα όσες κατακτήσεις κέρδισαν η εργατική τάξη και οι λαοί (το λεγόμενο «κοινωνικό κράτος», οι «παροχές», τα «προνόμια»). Τώρα, στη δίνη της κρίσης, καταστρέφει την κοινωνική διαστρωμάτωση (μεσοστρώματα) που λειτουργούσε εξισορροπητικά και για το ίδιο το σύστημα και, επειδή οι συσχετισμοί τού το επιτρέπουν, επιστρέφει στην καθαρή βαρβαρότητα των νόμων του.

Συναγωνιστές και φίλοι
Ενώ εντείνονται οι λαϊκές αντιστάσεις, που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα αναβαθμισμένες, ταυτόχρονα αναγνωρίζεται ότι αυτές οι αντιστάσεις βρίσκονται κάτω από τις απαιτήσεις.
Από σήμερα καλούμαστε να απαντήσουμε στο πρόβλημα αυτό και να αναζητήσουμε δρόμους για το πώς θα συμβάλουμε στη δημιουργία μετώπου που θα συνενώσει ευρύτερα λαϊκά στρώματα, δυνάμεις και συλλογικότητες, αγωνιστές και θα δώσει πραγματική διέξοδο στις λαϊκές αντιστάσεις.
Αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες και χωρίς έπαρση δημοσιοποιήσαμε την Πρωτοβουλία για τη συγκρότηση της Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας.
Η πρότασή μας έχει κινηματικό χαρακτήρα και αφορά τη συγκρότηση ενός μόνιμου μετώπου συντονισμού, κοινής δράσης και μαζικού αγώνα που έχει σαν βάση αναφοράς την ανάγκη και τη δυνατότητα του λαού μας να παλέψει μαζικά ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την εξάρτηση της χώρας, στηριγμένος στις δικές του δυνάμεις.

Συναγωνιστές και φίλοι
Το εργατικό λαϊκό κίνημα της εποχής μας πρέπει να ’ναι χειραφετημένο πολιτικά από το σύστημα, τα κόμματά του και τα «αριστερά» δεκανίκια του. Παρ’ όλα αυτά, στη σημερινή φάση αυτό δεν είναι δεδομένο. Θα κρίνεται και θα παλεύεται κάθε μέρα, σε κάθε ζήτημα και σε κάθε μάχη. Πολύ περισσότερο που υπάρχει η βεβαρημένη ιστορία των τελευταίων δεκαετιών στη διάρκεια των οποίων οι αριστερές δυνάμεις μεταλλάχτηκαν σε μαϊντανούς του συστήματος, εκπαιδεύτηκαν και εκπαίδευσαν στη λογική της ταξικής συνεργασίας, δηλαδή της παράδοσης των μαζών στην «καλή διάθεση» του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου.
Θεωρούμε πως το θέμα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε από σήμερα είναι η ανάγκη να ορθώσουμε ένα ταξικό, εργατικό, επαναστατικό κίνημα απέναντι στον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό.
Η πρότασή μας θεωρεί άμεση αναγκαιότητα την ανάδειξη ενός πλαισίου στόχων πάλης:
1. για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου,
2. για τη συνολική αντιπαράθεση στον ιμπεριαλισμό και σε όλους τους μηχανισμούς που επιβάλλουν και διευρύνουν την εξάρτηση και την υποδούλωση της χώρας (ΝΑΤΟ, ΕΕ, βάσεις) και στα ντόπια στηρίγματά του.
Η πρότασή μας στηρίζεται στην πεποίθηση ότι το δυνάμωμα αυτής της κατεύθυνσης στην εργατική τάξη της χώρας, τους έλληνες και μετανάστες εργάτες και συνολικά στο λαό και τη νεολαία υπηρετεί την ανασύνθεση και την ανασυγκρότηση του λαϊκού κινήματος. Λαϊκού κινήματος που μόνο αυτό μπορεί να αντιμετωπίσει την επέλαση της επίθεσης αλλά και τους φορείς της. Κινήματος που μόνο αυτό μπορεί, ενόσω θα συγκροτείται και θα αναπτύσσεται μέσα στους αγώνες, να ανατρέπει πλευρές της επίθεσης, να προκαλεί ρήγματα, να διαμορφώνει πολιτικές δυνατότητες, ώστε σε μια πορεία να οδηγήσει στην επανάσταση και την οριστική λύση: το σοσιαλισμό.
Μια πρώτη πολιτική μορφοποίηση της πρωτοβουλίας είναι το κοινό κείμενο όπως διαμορφώθηκε από το ΚΚΕ(μ-λ) και το ΜΛ-ΚΚΕ. Το κείμενο έχει δημοσιευθεί, όπως και η κοινή ανακοίνωση Τύπου των δύο οργανώσεων.
Σήμερα, 2 Απριλίου, πραγματοποιούμε την πρώτη εκδήλωση-παρουσίαση της Πρωτοβουλίας στην Αθήνα.
Η ανακοίνωση της συγκρότησης της Πρωτοβουλίας για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον και αποτελεί ήδη αντικείμενο ενός εκτεταμένου και ζωηρού διαλόγου μεταξύ πολλών εκατοντάδων αγωνιστών - κυρίως από το χώρο της Αριστεράς. Παρακολουθώντας το διάλογο αυτό βρίσκεις και θετικές και αρνητικές προσεγγίσεις για το εγχείρημα.
Η εκλογολογία της περιόδου δεν αφήνει το διάλογο αυτό να ξεδιπλωθεί, αφού ένα δυναμικό θέλει να κρίνει την Πρωτοβουλία όπως το έχει διδάξει εδώ και δεκαετίες η μεγάλη πλειοψηφία της Αριστεράς στη χώρα: ως μιας χρήσης εκλογικό κατασκεύασμα, μιας και οι εκλογές είναι… το ανώτατο στάδιο του πολιτικού-ταξικού αγώνα! Ακόμα και έτσι, θεωρούμε ότι η Πρωτοβουλία έχει ήδη καταφέρει ένα πρώτο θετικό βήμα. Αποτέλεσε καταλύτη για πολιτική συζήτηση για το τι είναι κοινή δράση, αντίσταση, ιμπεριαλισμός, για το ποια είναι η θέση της χώρας στο σημερινό κόσμο κ.λπ.
Η Πρωτοβουλία, με τα ζητήματα που επιχειρεί να θέσει, αμφισβητεί τη «λογική» των έτοιμων -εδώ και τώρα- λύσεων που κυριαρχεί σε χώρους της Αριστεράς. Των εκλογικών αυταπατών των «έτοιμων σχεδίων σωτηρίας», σχεδίων αναμφίβολα «σωστών και αποτελεσματικών», που ο λαός δεν έχει παρά να τα ακολουθήσει!

Συναγωνιστές και φίλοι
Θέλουμε να κριθούμε για όσα θα κάνει η Πρωτοβουλία. Γι’ αυτό, για μας καθοριστικός παράγοντας για να προχωρήσει και να διευρυνθεί η πρότασή μας είναι η δική σας αποφασιστική στάση και συμμετοχή. Πρέπει να πάρουμε στα χέρια μας την Πρωτοβουλία στις πόλεις, τους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τη νεολαία και να συμβάλουμε αποφασιστικά στη δημιουργία των θετικών δεδομένων, ώστε η Πρωτοβουλία να συνδεθεί και να σχετιστεί με σχήματα και συλλογικότητες, με λαϊκούς αγωνιστές.
Είναι αναγκαιότητα να σχεδιαστούν τα βήματα που μπορούν κατά περίπτωση να γίνουν ώστε να διαμορφωθεί ένα πρώτο σύνολο δεδομένων δικτύωσης και υπόστασης της Πρωτοβουλίας. Χωρίς μια τέτοια δράση δεν μπορεί να γίνουν βήματα στην εξέλιξη της Πρωτοβουλίας.
Στις προθέσεις μας είναι να συνδεθούμε με τις αυξημένες πολιτικές και κινηματικές ανάγκες της περιόδου. Γι’ αυτό και θέλουμε οι διαδικασίες συζήτησης και συνδιαμόρφωσης να γίνονται ανοικτά και δημοσίως. Η πρωτοβουλία μας δεν υποκαθιστά αλλά ευνοεί τις «από τα κάτω» κινηματικές προσπάθειες και τις απόπειρες αυτοοργάνωσης του λαού και θα επιδιώξει να βρίσκεται σε διαδραστική σχέση με αυτές.
Συνεπώς, οι βασικές πολιτικές κατευθύνσεις και στόχοι της Πρωτοβουλίας πρέπει διαρκώς να εμπλουτίζονται μέσα στο κίνημα και στο καμίνι της ταξικής πάλης. Σε κάθε περίπτωση, το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της Πρωτοβουλίας, το οξυγόνο της, θα είναι η συμβολή της στα πραγματικά βήματα του κινήματος και της λαϊκής πάλης. Η Πρωτοβουλία θέλει να συμβάλει με την κοινή δράση και το συντονισμό, ώστε να δυναμώσει η λαϊκή-εργατική πάλη, να ανοίξουν δρόμοι για να εμπνευστούν και να συνενωθούν ευρύτερες λαϊκές μάζες στον αγώνα, για να ξεπεραστούν διαιρέσεις που δεν αφορούν το κίνημα και να οικοδομηθούν συνθέσεις που θα προωθούν την πάλη.
Είμαστε στο ξεκίνημα ενός δύσκολου αλλά κι ελπιδοφόρου δρόμου τον οποίο καλούμαστε να υπηρετήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Δεν είναι δρόμος χωρίς εμπόδια. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να περιφρουρήσουμε την πρωτοβουλία από όσους θα σπεύσουν να δηλώσουν ότι είναι εκλογικού χαρακτήρα με όριο τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Θα βρεθούμε αντιμέτωποι με απόψεις που θα χρεώσουν στην πρωτοβουλία μας την αναπαραγωγή στο πιο ενωτικό της του ιστορικού μ-λ ρεύματος. Το λέμε με τον απαιτούμενο τόνο πως η Πρωτοβουλία δεν είναι εκλογικός σχεδιασμός ή στενή ιδεολογικοπολιτική ενότητα των οργανώσεων που σε αυτή τη φάση τη στηρίζουν.
Πρέπει να ανοίξουμε μέτωπο με απόψεις και τακτικές επιλογές και στο πλαίσιο της Αριστεράς που είναι παράγωγα της «βεβαιότητας» ότι ο καπιταλισμός είναι μονόδρομος. Με απόψεις που υποστηρίζουν πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος και πως η διέξοδος και οι όποιες λύσεις πρέπει να αναζητηθούν εντός του πλαισίου αυτού του μονόδρομου. Θα συγκρουστούμε με τις αντιλήψεις που δεν έχουν εμπιστοσύνη στο λαό και στη δυνατότητά του να αγωνιστεί, να έχει νίκες και πολύ περισσότερο να μπορεί να οικοδομήσει μια άλλη κοινωνία.
Θα συγκρουστούμε με αντιλήψεις στους χώρους της Αριστεράς που αναζητούν γωνιασμένες απαντήσεις όπως της «δημοκρατικής πλειοψηφίας με τη ριζοσπαστική Αριστερά» ή της «δυαδικής εξουσίας», αλλά και με τις απόψεις για την αφηρημένη «λαϊκή εξουσία». Των αδιέξοδων και επικίνδυνων αυταπατών που μιλούν για κυβερνητική εξουσία χωρίς ανατροπή από το λαϊκό κίνημα της πολιτικής εξουσίας του συστήματος.
Η αλήθεια πλέον δεν κρύβεται. Και αλήθεια είναι πως οι απαντήσεις πηγάζουν από τα πραγματικά μετρήσιμα βήματα που θα γίνουν από τώρα στη συγκρότηση των λαϊκών δυνάμεων. Γιατί απλούστατα η οποιαδήποτε προοπτική χτίζεται στο τώρα, στην (όποια) σχέση οικοδομείται καθημερινά με την πολιτική πραγματικότητα και την ταξική πάλη και ουχί σε «ειδικές συνθήκες» διαφύλαξης και αναπαραγωγής της.

Συναγωνιστές και φίλοι
Θέλουμε να συμβάλουμε ώστε στη σκέψη των πολλών που παράγουν τον πλούτο να γίνεται πιο καθαρό ότι: άλλο είναι ο ιμπεριαλισμός και άλλο οι λαοί, άλλο είναι το κεφάλαιο και άλλο ο κόσμος της δουλειάς, άλλο είναι η διαχείριση του συστήματος κι άλλο η αντίσταση και η ανατροπή του. Με την κοινή μας δράση να συμβάλουμε ώστε να εμπνευστούν και να συνενωθούν ευρύτερες λαϊκές μάζες στον αγώνα για δουλειά-ειρήνη-ελευθερία.
Υπάρχει κι άλλος δρόμος…