Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

25 Απρ 2012

Με οδηγίες του ΔΝΤ και της Κομισιόν, νέα επιδρομή στον εργαζόμενο λαό

Νέα μείωση των μισθών κατά 15%, παραπέρα ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, ιδιωτικοποιήσεις από τις οποίες, όπως λένε, θα εισπραχθεί ποσό 50 δισ., μείωση του χρόνου της άδειας κατά 10 ημέρες καθώς και της αποζημίωσης που καταβάλλει ο εργοδότης για απολύσεις. Ζητούν επίσης επιπλέον ανατροπές στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης και μείωση των μισθών και συντάξεων του δημόσιου τομέα. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, για τα επόμενα 3 χρόνια πρέπει να γίνουν περικοπές δαπανών ίσες με το 8,5% του ΑΕΠ, ενώ ως το 2030 το ύψος των περικοπών θα φτάσει τα 24 δισ. ευρώ ή το 10,7% του ΑΕΠ. Σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν, απαιτούνται και πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα ως το 2020, 16 δισ. ευρώ, κυρίως από τον τομέα των δημόσιων δαπανών. Ορισμένα από τα παραπάνω μέτρα, όπως προστάζουν τα μεγάλα αφεντικά προς το ντόπιο αστικό επιτελείο, «θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος Ιουλίου».
Μετά τις εκλογές και ανεξαρτήτως του ποιος θα είναι ο αστικός κυβερνητικός συνδυασμός συμμετεχόντων, στις προθέσεις και τους σχεδιασμούς του αστικού πολιτικού προσωπικού είναι η ένταση της αντεργατικής και αντιλαϊκής επίθεσης. Είναι η προώθηση και η εφαρμογή ακόμα πιο σκληρών και βάρβαρων μέτρων σε βάρος του κόσμου της δουλειάς. Ολοι οι παράγοντες του συστήματος, ξένοι και ντόπιοι, δεν κρύβουν πλέον τις προθέσεις τους. Αυτό που θέλουν και επιχειρούν να επιβάλουν είναι μια λιτότητα στο λαό μεγάλης διάρκειας και την κατάργηση των πολιτικών, δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Με δυο λόγια, να τσακίσουν το λαό και το κίνημα για να μπορούν να εξασφαλίσουν ένα μακρόχρονο ξεζούμισμα των λαϊκών μαζών.
Αξίζει εδώ να τονιστεί ιδιαίτερα πως η επίδειξη δύναμης απέναντι στον εργαζόμενο λαό που κάνει το μεγάλο κεφάλαιο καθώς και οι απειλές και τα τρομοκρατικά διλήμματα που ασκεί καθημερινά σε βάρος του λαού το αστικό πολιτικό προσωπικό δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα φέρουν και τα αποτελέσματα που επιδιώκουν. Μπορούν, είναι αλήθεια, να αξιοποιήσουν την κυριαρχία του ρεφορμισμού και του εργατοπατερισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα, όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά όλα τα στοιχεία και κυρίως τα γεγονότα των δύο τελευταίων χρόνων με τις συγκλονιστικές απεργιακές κινητοποιήσεις καταδεικνύουν πως οι εργαζόμενες μάζες και η νεολαία αρχίζουν να παίζουν ρόλο στις εξελίξεις. Και στην πορεία αυτός ο ρόλος θα γίνεται περισσότερο συνειδητός και τότε τα πράγματα δεν θα είναι όπως πριν.
Ωστόσο, σήμερα οι δυνάμεις της επίθεσης μπορούν να αξιοποιούν τους εργατοπατέρες και να προωθούν «κοινωνικές συμφωνίες» και «κοινωνικά συμβόλαια», όπως αποκαλούν τις βρόμικες συνδιαλλαγές των εργατοπατέρων με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου που για λογαριασμό των εργαζομένων υπογράφουν συμφωνίες μείωσης του μισθού τους.
Ηδη τις μέρες αυτές βρίσκεται σε εξέλιξη η υπογραφή νέας κλαδικής συλλογικής σύμβασης για τους εργαζόμενους στο εμπόριο, όπου οι εργοδοτικές οργανώσεις, όπως και οι εργατοπατέρες ως εκπρόσωποι των εργαζομένων, φαίνεται πως συμφωνούν στη μείωση των μισθών κατά 10%. Εδώ να σημειώσουμε πως με το γνωστό πλέον άρθρο 37 δίνεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις να αποχωρήσουν από τις οργανώσεις τους και να συνάψουν ατομικές συμβάσεις με τους εργαζόμενους που εργάζονται σε αυτές. Συμβάσεις που μπορούν να μειώσουν τους μισθούς μέχρι και 40%. Δηλαδή, το ύψος της κλαδικής σύμβασης μπορεί να υποχωρήσει στο ύψος της εθνικής συλλογικής σύμβασης. Να σημειώσουμε επίσης ότι στον κλάδο του εμπορίου και στον κλάδο βιοτεχνών και εμπόρων οι συλλογικές συμβάσεις καλύπτουν κοντά στα 700.000 άτομα.
Να σημειώσουμε επίσης πως το ίδιο επιχειρείται, και ακόμα χειρότερα, και σε άλλους μεγάλους κλάδους, όπως για παράδειγμα στον τουρισμό και επισιτισμό, όπου εργάζονται 250.000 άτομα, χωρίς να υπολογίζονται σε αυτούς κάποιες χιλιάδες εργαζόμενοι που είναι ανασφάλιστοι. Πιο συγκεκριμένα, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων κατήγγειλε την κλαδική συλλογική σύμβαση και προτείνει για την ανανέωση της σύμβασης:
- μειώσεις των βασικών μισθών
- επαναπροσδιορισμό των καταβαλλόμενων επιδομάτων
- αλλαγές στις προϋποθέσεις επαναπρόσληψης και απόλυσης των εποχιακών εργαζόμενων
- ευέλικτη διευθέτηση του χρόνου εργασίας (όσον αφορά το πενθήμερο και το οχτάωρο)
Με δύο λόγια, οι πλατιές εργαζόμενες μάζες βρίσκονται αντιμέτωπες με μια νέα επίθεση στους μισθούς και στα δικαιώματά τους και ταυτόχρονα οι αφεντάδες του ΔΝΤ και της Κομισιόν στέλνουν οδηγίες στο αστικό πολιτικό προσωπικό της χώρας για μια ευρύτερη και σαρωτική επίθεση στο λαό και τους εργαζόμενους. Ταυτόχρονα, απαιτούν την πλήρη κατάργηση κάθε έννοιας εργατικού δικαίου. Στις εκλογές είναι βέβαιο πως ο λαός θα στείλει το δικό του μήνυμα σε όλους αυτούς που του έχουν ρημάξει τη ζωή και συνεχίζουν αδιάκοπα να τον οδηγούν να ζει και να εργάζεται –όσοι εργάζονται- σε συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης. Θα εκφράσει σε αυτές τις εκλογές την οργή και το θυμό του σε όλες τις αστικές και αντιδραστικές δυνάμεις και θα αναδείξει την ελπίδα της πάλης και της αντίστασης. Αυτήν ακριβώς που έδειξε στις μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν.