Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

3 Απρ 2012

Παρέμβαση απεργού από την Ελληνική Χαλυβουργία στο Ακροπόλ

Από το καμίνι της Χαλυβουργίας απευθύνω χαιρετισμό!! (διακοπή από χειροκροτήματα και συνθήματα)
Εμείς, οι εργάτες της Χαλυβουργίας, που ορθώσαμε το ανάστημά μας, γνωρίζοντας τη δυσκολία του Αγώνα, δεν φανταζόμαστε το εύρος της αλληλεγγύης που εκδηλώθηκε από όλους τους χώρους της κοινωνικής μας διάρθρωσης, τον απλό λαό, τις κοινωνικές συντεχνίες, σωματεία, συνδικάτα, έως και τη διεθνή κοινή γνώμη.
Στην περίοδο αυτή ήρθαμε αντιμέτωποι με την καθεστωτική τάξη, την εργοδοσία και τους εκπροσώπους της κυβέρνησης.
Την υπόθεσή μας την υπερασπίστηκε ο Λαός, το ΚΚΕ, η κοινοβουλευτική Αριστερά, οι Πανεργατικές οργανώσεις, η εξωκοινοβουλευτική αριστερά και οι ευρύτερες δυνάμεις και κινήσεις. Ηθικά, υλικά και με κάθε είδους εκδηλώσεις μας στηρίζουν ακόμα και διαπιστώνουμε την καλή τους πρόθεση. Όμως στα έντυπά τους, διαβάζοντας τις θέσεις τους απέχουν παρασάγγας. Οι παλιές παιδικές αρρώστιες της αλληλοεξόντωσης κυριαρχούν σε επιμέρους ζητήματα. Εγώ διαπίστωσα πως ο ένας φτάνει μέχρι εκεί που μπορεί κι ο άλλος πάει παραπέρα. Ζητήματα που δεν είναι στην προτεραιότητα μιας πλευράς, την καλύπτει η άλλη. Έτσι, η πρωτοβουλία για μετωπική αριστερή πολιτική αντιιμπεριαλιστικής συνεργασίας, ας γίνει χωρίς συρματοπλέγματα απέναντι σε όλη την αριστερά γιατί ο λαός και οι ανάγκες του είναι ενίοτε ίδιες. Σε αυτή την πρωτοβουλία είμαι πρόθυμος να συμμετέχω κι εγώ. Στη λογική αυτή σας καλώ να ανέβουμε στο άρμα, ένα ποίημα που το εμπνεύστηκα από την ανάγκη για δουλειά - ειρήνη - δημοκρατία - εθνική ανεξαρτησία.

Αρμα

Σε γνώρισα εκεί που αντιστάθηκες
σε πόλεις ανοχύρωτες, στους δρόμους
με φωνή συστοιχία βομβάρδισες
ο,τι σε στόχευε και σε πληγώνει

Η ζωή σου σε ζάρια που σε έπαιξαν
αντικρίζοντας την οδύνη,
κλωναράκι ελπίδας που κράτησες
στους ορίζοντες της Ρωμιοσύνης

Μετέωρο βήμα, ερώτημα
το πού πάμε, τι πρέπει να γίνει
καταθέτω ένα δάκρυ, τον στίχο μου
μιας Ελλάδας το άρμα να γίνει._

Σταύρος Δικαίου Φονικάκος έγραψε