Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

26 Απρ 2012

Αχαριστίες πρώτου μεγέθους

1
«Ανθρωπιστικής φύσεως και κοινωφελούς χαρακτήρα» η δεκαετής προσφορά τού στρατού τού ελληνικού κράτους στο εξωτικής μιζέριας Αφγανιστάν, αλλά δεν εκτιμάται από τους ντόπιους το ανιδιοτελές φρόνημα και το θεάρεστο έργο, οι ιθαγενείς πυροβολούν εναντίον των στρατιωτικών μας πασχαλιάτικα – τους λογαριάζουν για μπότα τού ΝΑΤΟ πάνω στη γη τους, αν όχι και για αμερικάνικα κάτουρα πάνω σε πτώματα Αφγανών.
Ο Μπαρόζο τονίζει ότι «η ΕΕ και η διεθνής κοινότητα επέδειξαν μία άνευ προηγουμένου αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό» και, όσο αυτός μιλάει, το κάτουρο της καλοσύνης του ποτίζει το καθαρό σακάκι μας και το κάνει σαν το σοκάκι τής πιάτσας τους, αλλά ο ελληνικός λαός μισεί με την ψυχή του αυτή την «αλληλεγγύη» προς την ευρωπαϊκής μιζέριας Ελλάδα – τη λογαριάζει για μπότα τής ευρω-Γερμανίας πάνω στο οικογενειακό τραπέζι του.
Το ΔΝΤ αμολάει τα νέα μέτρα θεραπευτικής λιτότητας ως το... 2030, αλλά ο άνεργος ετοιμάζεται να παλέψει για να ζήσει σαν άνθρωπος και τουλάχιστον να πεθάνει αξιοπρεπώς και υγιής και όχι άρρωστος από φτώχεια, από ξεφτίλα και από τρέλα – δεν τρελάθηκε, δεν τρελαίνεται, δεν πρόκειται να τρελαθεί.

2
Η «ηλεκτρονική διακυβέρνηση» του ελληνικού κράτους ξαφνικά κλατάρει και η αναδρομική μείωση των συντάξεων μετατίθεται για τον μετεκλογικό Μάη, αλλά οι παππούδες δεν είναι ευχαριστημένοι με το ρεγάλο και, αφού οι κυβερνητικοί δεν πρόφτασαν να τους μπουκώσουν με γενόσημα, έχουν ακόμα το κουράγιο να συνεχίζουν να βρίζουν την αψήφιστη μνημονιακή κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ – και τρέχει ο προεκλογικός Απρίλης και έρχεται και η Πρωτομαγιά και μετά πέντε μέρες οι συνταξιούχοι ψηφίζουν κιόλας.
Ο Παπανδρέου ανάβει τη λαμπάδα στο χωριό, μα το χωριό δεν θέλει τουρίστα εντός κλοιού σωματοφυλάκων, την περιφορά των μπάτσων στις εκκλησιές και στις ταβέρνες – ούτε, χρονιάρες μέρες, τα λεφτά τού Παπανδρέου. Ο Άκης μπαίνει στο κελί – και το κελί δεν τα μπορεί, χρονιάρες μέρες, τα λεφτά τού Άκη.
Ο Βενιζέλος γενναιοφρόνως αναγνωρίζει ότι «πολύς κόσμος» θα πάει στις κάλπες με αισθήματα οργής, πατρικώς νουθετεί ότι δεν πρέπει η διάθεση για τιμωρία τού πολιτικού συστήματος να οδηγήσει σε αυτοτιμωρία της πατρίδας, καθ' ότι πατρίς ίσον πολιτικό σύστημα, λέει με παρρησία ότι ήταν λάθος το
«λεφτά υπάρχουν», μα η πατρίς πάντα έχει λεφτά για την πάρτη τού πολιτικού συστήματος – άλλο αν εξαναγκάζεται να του τα σκάει, διπλά, τρίδιπλα και τετράδιπλα, είτε είναι χρονιάρες οι μέρες είτε όχι, είτε κάνει ψόφο είτε βράζει το μπετόν, είτε ψηφίζουμε είτε ψοφάμε, και σκάει η ίδια από την αφαίμαξη, άλλο αν ξεπουλάει τα υπάρχοντά της σαν πρεζάκιας για την κάθε δόση, η πατρίς ας πρόσεχε.
Όλη η καθωσπρέπει διανόηση του περιπτέρου και της οθόνης ξεπροβοδίζει τον Μητροπάνο με τη «Ρόζα» τού πρώην υπουργού Μικρούτσικου, αλλά εσύ σφυρίζεις μέσα στο αυτί μου –ή και το αυτί μου σφυρίζει παρέα σου;– το «Κουταλάκι» τού μάγκα διαρκείας Μουσαφίρη.

3
Ρε φίλε, τι πράμα είσαι εσύ τελικά; Δεν έπαιξες στο χρηματιστήριο το χωράφι, το επίδομα του τυφλού ταξιτζή, το μπιλιέτο τού βουλευτή, τη σύνταξη του πεθαμένου; Δεν ξερίζωσες ελιές για να πάρεις επιδότηση; Δεν έθαψες Πακιστανούς μέσα στις φράουλες; Δεν ψήφισες ΠΑΣΟΚ; Δεν πείστηκες από τον Σαμαρά, όπως ο Βορίδης; Δεν καθρεφτίστηκες στο ματωμένο ρόπαλο του νεοναζιστή και στα γκάλοπ πρόθεσης ψήφου; Όχι; Τι πράμα είσαι εσύ, αθέατος από τα κανάλια και άφραγκος... Μήπως μένεις και σε φτωχογειτονιά; Μήπως κλαις το σπίτι σου;
Λαϊκός και μπανάλ και συναισθηματικός και έξω καρδιά και αγύριστος – λαός, μόνο λαός, αγνώμων προς τους ευεργέτες και προστάτες και σωτήρες, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το ΝΑΤΟ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, την Κομισιόν, το Γιούρογκρουπ και τους λοιπούς φριχτούς συγγενείς.

Λαός, καθαρός, ο πιο αχάριστος λαός – ο πιο αχάριστος απ' όλους τους αχάριστους του κόσμου.