Σε μια περίοδο που έχει φουντώσει η λαϊκή οργή, που είναι σε εξέλιξη τάσεις ριζοσπαστικοποίησης του λαού και ταυτόχρονα μεγεθύνεται η απαξίωση του αστικού πολιτικού συστήματος, είναι επείγουσα ανάγκη του τελευταίου να στήσει αναχώματα.
Φτιάχνονται, λοιπόν, στα γρήγορα κόμματα και εκλογικές συμμαχίες που καλούν το λαό να τις «δοκιμάσει» αφού -όπως δηλώνουν- και αντιμνημονιακές είναι και δεν έχουν κυβερνήσει, συνεπώς δεν έχουν καμία ευθύνη για τον κατήφορο που έχει πάρει η χώρα. Και βεβαίως υπόσχονται λύσεις για να βγούμε από την κρίση.
Και η πιο πρόχειρη ματιά σε αυτόν τον αντιμνημονιακό χυλό αποδεικνύει ότι τα μορφώματα αυτά συγκροτούνται από στελέχη που έχουν προκύψει από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Από πολιτικά στελέχη του συστήματος που έχουν υπηρετήσει πιστά την πολιτική του κεφαλαίου και το καθεστώς εξάρτησης της χώρας από τους ιμπεριαλιστές - πολλοί από αυτούς σε κυβερνητικές θέσεις. Δεν εμφανίστηκαν σήμερα στην πολιτική ζωή κι άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο διαθέτουν τα αντιλαϊκά τους γαλόνια.
Με αντιμνημονιακές κορόνες κρύβουν τις προτάσεις τους για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης που λίγο διαφέρουν από αυτά που λένε το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Δεν αμφισβητούν το δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και βέβαια τη λεγόμενη ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Στη βάση αυτών των χαρακτηριστικών τους δεν θα δυσκολευτούν να σπεύσουν -αν το σύστημα τους το ζητήσει- να συνεργαστούν μετεκλογικά με τα παραδοσιακά κόμματα για να κυβερνηθεί ο τόπος! Και λένε ψέματα πως για τη συμμετοχή τους θα θέσουν όρους για επαναδιαπραγμάτευση των μνημονίων και της δανειακής σύμβασης. Είναι απάτη ο ισχυρισμός τους πως τάχα «οι κάλπες μπορούν να σταματήσουν την επίθεση», άποψη που καλλιεργεί δυστυχώς και η Αριστερά.
Αυτά τα λένε πριν από τις εκλογές για να κάνουν φασαρία και να κλέψουν την ψήφο που θα τους δώσει τη δυνατότητα να μπουν στο κυβερνητικό κάδρο.
Καμία αστική κυβέρνηση –με την όποια σύνθεση- δεν θα θέσει σε αμφισβήτηση τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί και που είναι δεσμευτικές για τα επόμενα χρόνια. Αυτή είναι δουλειά του λαού, του λαϊκού κινήματος, ενός διεκδικητικού εργατικού κινήματος που θα θέσει σε αμφισβήτηση συνολικά την πολιτική του συστήματος, των κομμάτων του, των αναχωμάτων του και θα οργανωθεί στην κατεύθυνση της μαζικής σύγκρουσης με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό!
Από όλα έχει ο αντιμνημονιακός χυλός. Ας τα δούμε….
Ο τηλεοπτικός σταρ της οικονομίας Δημήτρης Καζάκης με το ΕΠΑΜ συνεργάζεται εκλογικά με τη «Δημοκρατική Αναγέννηση» του Στέλιου Παπαθεμελή (υπουργού του ΠΑΣΟΚ, μετά «συνεργαζόμενου» με τη ΝΔ). Η εκλογική συνεργασία έχει το όνομα «ΟΧΙ». Σε ανακοίνωση αναφέρουν ότι επιδιώκουν την «Οικονομική ανάκαμψη της χώρας με ανασυγκρότηση της οικονομίας σε εθνική βάση, αξιοποίηση της δημιουργικότητας του λαού μας, των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας, των πλουτοπαραγωγικών της πηγών και του γεωγραφικού της χώρου (ΑΟΖ), ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος». Ολοι μαζί, λοιπόν, λαός και Κολωνάκι, για να αναστήσουμε τη χώρα!
Πίσω από τις αντιμνημονιακές κραυγές του Καμμένου κρύβεται το αντιδραστικό, αντιλαϊκό πρόγραμμα του κόμματος «Ανεξάρτητοι Ελληνες». Οδηγός του, τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Υμνούν την καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα. Προτείνουν φορολογική αμνηστία όλων των κεφαλαίων που θα επαναπατριστούν. Θέλουν την πλήρη ασυδοσία του κεφαλαίου, προτείνοντας την αποποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας με νομοθετικές ρυθμίσεις σε σχέση με τις εργατικές διαφορές και τις οφειλές των εργοδοτών στα ασφαλιστικά ταμεία. Προωθούν την «άμεση μείωση του κόστους διατήρησης της ελληνικής σημαίας» για τους εφοπλιστές και προτείνουν το ξεπούλημα δημόσιων υποδομών, αφού ζητάνε τη «μακροχρόνια μίσθωση λιμένων και ναυπηγείων» αλλά και την «άμεση μείωση κατά 10% των εργοδοτικών εισφορών με αντίστοιχη μείωση του μη μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων» και τη θέσπιση αφορολόγητου έως πέντε χρόνια για επενδύσεις που θα κάνουν ξένοι στην Ελλάδα και μετά να ισχύουν μειωμένοι φορολογικοί συντελεστές.
Με αυτούς κάνει εκλογική συνεργασία ένα μέρος του «Αρματος Πολιτών» υπό τον έντιμο σοσιαλιστή Γ. Δημαρά, αφού δεν πρόεκυψε -όπως αναφέρει ανακοίνωση του «Αρματος»- η συνεννόηση μεταξύ των υπόλοιπων αντιμνημονιακών δυνάμεων. Το υπόλοιπο του οχήματος… θα στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν και ο αρχικος στόχος για εκλογική συνεργασία του όλου «Αρματος»!
Μας φτάνουν, για να καταλάβουμε το μέγεθος της πολιτικής απάτης της συμφωνία τους, θέσεις όπως: ισότιμη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και τήρηση των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας με την τρόικα.
Οι διαγραφέντες από το ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργοί Λ. Κατσέλη και ο Χ. Καστανίδης
έφτιαξαν την «Κοινωνική Συμφωνία για την Ελλάδα στην Ευρώπη». Στην ιδρυτική διακήρυξή τους κάνουν ξεκάθαρο ότι δεν αρνούνται τις δανειακές συμβάσεις αλλά μόνο επιμέρους πλευρές τους. Αυτοί είναι κατά το ήμισυ αντιμνημονιακοί και διαφωνούν με τους αρνητικούς προσανατολισμούς (!) του δεύτερου μνημονίου! Δεσμεύονται απέναντι στους τροϊκανούς ότι θα διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του χρέους και την αποπληρωμή του.
Ο «πράσινος» Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ο οποίος διαμαρτυρόταν το 1999 ότι το ΝΑΤΟ είχε... καθυστερήσει να βομβαρδίσει τη Γιουγκοσλαβία, ήρθε στη χώρα μας για να δώσει ένα χεράκι βοηθείας στους «Οικολόγους Πράσινους» εν όψει των εκλογών. Οπως οι ίδιοι δηλώνουν, είναι ανοιχτοί σε μετεκλογικές συνεργασίες . Δεν ξορκίζουν, προεκλογικά, τον προγραμματικό διάλογο με άλλες δυνάμεις, παρ’ όλο που κατεβαίνουν αυτόνομα στις εκλογές. Επιχειρηματολογούν για την ανάγκη ισχυρής παρουσίας των Οικολόγων Πράσινων στο Κοινοβούλιο λέγοντας πως «Συμμεριζόμαστε την οργή, διεκδικούμε όμως και λύσεις: βιώσιμες, ευρωπαϊκές, δημοκρατικές»! Θέλουν να δείξουν ένα υπεύθυνο πρόσωπο και να δηλώσουν ότι είναι δύναμη που υπερασπίζεται τις σταθερές του αστικού συστήματος, το «μονόδρομο» της ΕΕ και πως αν καλεστούν μετεκλογικά να βοηθήσουν είναι πρόθυμοι να το κάνουν.
Το κόμμα του Καρατζαφέρη, το ΛΑ.Ο.Σ., αφού ψήφισε το πρώτο μνημόνιο και μετείχε στη συγκυβέρνηση στηρίζοντας το σύστημα, για να έρθει το δεύτερο μνημόνιο, άρχισε την αντιμνημονιακή ρητορεία.
Η δημοσκοπική καθίζηση των ποσοστών του ήταν ο κύριος λόγος της βουτιάς του ΛΑΟΣ στον αντιμνημονιακό χυλό. Είναι μια δύναμη απολύτως εχθρική με το λαό και τους αγώνες του. Εξομοιώνει τους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες με την «τρομοκρατία». Επιτίθεται στους μετανάστες για να στρέψει τους έλληνες εργάτες εναντίον τους, για να διασπάσει την εργατική τάξη και να μη θιχτεί έτσι ο κοινός ταξικός αντίπαλος, που είναι το κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός. Στο πρόγραμμά του βέβαια προτείνει γενναία μέτρα υπέρ του κεφαλαίου και ενάντια στους εργαζομένους.
Της συμμετοχής του ΛΑΟΣ στη συγκυβέρνηση προηγήθηκε ένα λίφτινγκ του ακροδεξιού του προφίλ που έδωσε χώρο στη «Χρυσή Αυγή». Οι νοσταλγοί του ναζισμού αυτοπροβάλλονται σαν αντισυστημική δύναμη. Εχουν αντιληφθεί την αποστροφή του κόσμου και ειδικά των φτωχότερων στρωμάτων και της νεολαίας στο αστικό πολιτικό σύστημα και προσπαθούν να τους παγιδέψουν με μια θολή «αντί» συνθηματολογία. «Γύρισε την πλάτη σου στο σάπιο κατεστημένο, στους πολιτικούς της διαφθοράς, στους ψευτοπατριώτες, στους νταβατζήδες, στους διεθνείς τοκογλύφους, στη φαυλοκρατία και την οικογενειοκρατία». «Λέω ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ της Τρόικα, των διεθνών τοκογλύφων και του σιωνιστικού κεφαλαίου. Για να ανήκει η Ελλάδα στους Ελληνες»! Και αναφέρουν επίσης πως πρέπει «να περιοριστούν τα υπερκέρδη των "νταβατζήδων" και να ανασάνει επιτέλους ο λαός». Οταν όμως ήρθαν τα ζόρικα με την απεργία της «Χαλυβουργίας», κάλεσαν τους εργάτες να υποταχτούν και να δουλέψουν με τους όρους του εργοδότη Μάνεση γιατί υπάρχει κρίση και θα χάσουν τη δουλειά τους. Τους φόβιζαν, έτσι, για να μη συμμετάσχουν στην απεργία.
Πιο τρανή απόδειξη για το πώς θα λειτουργήσει αυτή η πέμπτη φάλαγγα των κεφαλαιοκρατών δεν υπάρχει. Τρομοκρατώντας τους εργάτες που θέλουν να απεργήσουν και κυνηγώντας μετανάστες και αγωνιστές, προσφέροντας, έτσι, ιδιαίτερες υπηρεσίες στο αστικό πολιτικό σύστημα.
Οι πραγματικές λύσεις για την εργατική τάξη και το λαό δεν βρίσκονται μέσα στις κάλπες του αστικού συστήματος. Με την ψήφο μας δεν στηρίζουμε τις εκλογικές αυταπάτες και τα αναχώματα των προθύμων που την επομένη μέρα θα πάνε με το σύστημα και θα γυρίσουν την πλάτη στο λαό.
Με την ψήφο μας να δείξουμε πως απορρίπτουμε την πολιτική του συμβιβασμού και της συνθηκολόγησης και πως υπερασπίζουμε και θέλουμε να αναδείξουμε το μοναδικό δρόμο, αυτόν της αντίστασης και του αγώνα. Το μόνο δρόμο για την ανατροπή των αντιδραστικών συσχετισμών και της αντιλαϊκής πολιτικής.
Με την ψήφο μας να δείξουμε τη διάθεσή μας να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης, σαν αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα του λαού μας για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για δουλειά, ειρήνη, δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία.
